যদিও অত্যন্ত মৰমিয়াল জাত আছে, যেনে গোল্ডেন ৰিট্ৰিভাৰ, আৰু আন কিছুমান যিয়ে নিজৰ মালিকৰ লগত সকলো সময়তে সংলগ্ন হৈ থাকি ভাল নাপায় (লাছা আপছ', আমি এইজনেই আপোনাৰ কথা!), এটা কথা হ'ল নিশ্চিত: কুকুৰে মৰম ভাল পায়, যিটো সলনি হয় সেয়া হৈছে তীব্ৰতা। এই নীতিৰ ভিত্তিত প্ৰশ্নটো ৰৈ গৈছে: আপুনি আপোনাৰ কুকুৰটোক পোহপাল দিয়াৰ সৰ্বোত্তম উপায় জানেনে আৰু এইটো কেৱল তেওঁৰ বাবেই নহয়, আপোনাৰ বাবেও কিমান গুৰুত্বপূৰ্ণ? তলত এবাৰ চাওক আৰু আপোনাৰ বন্ধুক কেনেকৈ আৰু অধিক সুখী কৰিব পাৰি ছুপাৰ সহজভাৱে জানি লওক!

কুকুৰ (আৰু কুকুৰ)ক ভালপোৱা দুয়োটাৰে বাবে উপকাৰী

পোহনীয়া জন্তুৰ সৈতে জীয়াই থকা (আৰু এইটো বিড়ালৰ পোৱালিৰ ক্ষেত্ৰতো প্ৰযোজ্য) হৈছে বিকল্প চিকিৎসা বিকল্পসমূহৰ ভিতৰত এটা যিটো যিসকল লোকৰ ক্ষেত্ৰত অধিক সফল হয় মানসিক সমস্যা আছে, যেনে উদ্বেগ আৰু হতাশা। পোহনীয়া জন্তুৰ যত্ন লোৱাৰ কোম্পানী আৰু দায়িত্বই প্ৰেৰণা, শক্তি দিয়ে আৰু কঠিন দিনতো সহায় কৰিব পাৰে। কুকুৰ, যিবোৰ আৱেগিক প্ৰাণী আৰু শাৰীৰিক সংস্পৰ্শ উপভোগ কৰে — ইমানেই যে আপুনি যেতিয়াই আহিব তেতিয়াই সিহঁত ছুপাৰ হেপি হয় — সিহঁতকো ভালদৰে যত্ন ল’লে সুখী আৰু সন্তুষ্ট হয়। দুয়োটা ক্ষেত্ৰতে মৰমৰ ভূমিকা অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ।

আপোনাৰ আৰু আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ মাজত বন্ধন বৃদ্ধি কৰাৰ উপৰিও, পেটিং অধিবেশন, খেল বা আনকি কেৱল কুকুৰটোক এটা নিৰ্দিষ্ট সময়ৰ বাবে আপোনাৰ কাষত ৰখামানসিক চাপ হ্ৰাস কৰা, ৰক্তচাপ নিয়ন্ত্ৰণ কৰাত সহায় কৰা আৰু এক উত্তম শান্তিদায়ক। আৰু ইয়াৰ প্ৰভাৱ আপোনাৰ বাবে আৰু তেওঁৰ বাবে বৈধ। অৰ্থাৎ সকলোৱে জয়ী হয়! পোহনীয়া জন্তুৱে পোহনীয়া জন্তুটোক তেওঁৰ কিবা ভুলৰ পুৰস্কাৰ হিচাপে ব্যাখ্যা কৰিব পাৰে, তেতিয়া কুকুৰৰ প্ৰেমক উৎসাহিত কৰাৰ কোনো সীমা নাই!

যিহেতু কুকুৰে মৰম ভাল পায়, গতিকে ইয়াৰ বাবে কোনবোৰ স্থান সৰ্বোত্তম সেইটো বিচাৰি উলিয়াওক

মানুহৰ দৰেই প্ৰতিটো কুকুৰৰ ব্যক্তিত্ব থাকে আৰু সময় আৰু সহাৱস্থানৰ লগে লগে আপুনি আৱিষ্কাৰ কৰে যে আপোনাৰ বিশেষভাৱে কি ভাল লাগে। তথাপিও কিছুমান ঠাইত নিশ্চিত, য’ত প্ৰায় সকলোৱেই আলিংগন লাভ কৰি ভাল পায়। কুকুৰৰ কাণটো এটা ক্লাছিক, কিন্তু পেট, বুকু, বগলী (পাখি আৰম্ভ হোৱা ঠাইৰ পৰাই) আৰু পাখিৰ পেডত চেষ্টা কৰিলেও আপুনি সফলতা লাভ কৰিব। হয়, কুকুৰৰ পাখিত জন্তুটোৱে খোজ কঢ়া, দৌৰা আৰু খেলাৰ সকলো উত্তেজনা আৰু কষ্ট কেন্দ্ৰীভূত কৰে আৰু সেয়েহে মাজে মাজে ইহঁতক বিশেষ মনোযোগৰ প্ৰয়োজন হয়। কুকুৰৰ মালিচ এটা শেষত তাত ভালেই হয়!

অচিনাকি কুকুৰ এটাক পোহপাল দিবলৈ কেনেকৈ কাষ চাপিব পাৰি

যদি আপুনি সেইসকল মানুহৰ মাজৰ এজন যিয়ে প্ৰতিহত কৰিব নোৱাৰে আৰু আপোনাৰ নহয় কুকুৰক পোহপাল দিবলৈ ভাল পায়, তেন্তে সাৱধান হোৱাটো ভাল কাষ চাপিবলৈ সময়। প্ৰথম,মালিকৰ লগত কথা পাতক জানি লওক যে জন্তুটো নম্ৰ, অচিনাকি মানুহৰ লগত ভালদৰে মিলি যায় নেকি আৰু আপুনি যোগাযোগ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিব পাৰে নেকি। ইয়াৰ পিছত আদৰ্শ কথাটো হ’ল আপুনি জন্তুটোৰ উচ্চতাত থাকিবলৈ তললৈ নমাই দিব লাগে, কিন্তু দূৰত্ব ৰাখক, ইচ্ছা কৰিলে ওচৰলৈ যাবলৈ দিয়ক। এইদৰে কুকুৰটোক ওপৰৰ পৰা চালে হ’ব পৰা ভয়ৰ অনুভৱৰ পৰা হাত সাৰিব পাৰি। প্ৰথম শাৰীৰিক সংস্পৰ্শৰ আগতে জন্তুটোৱে গোন্ধ ল’বলৈ হাতৰ পিছফালটো আগবঢ়াওক: কেতিয়াও হাতৰ তলুৱাখন (বিশেষকৈ মূৰৰ ফালে) দেখুৱাব নালাগে যাতে ই ভাবুকি অনুভৱ নকৰে আৰু আপোনাক আক্ৰমণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। ক্ষন্তেক পিছতে আলিংগন কৰাটো স্বাভাৱিকভাৱে হ’ব পাৰে। আপুনি মাত্ৰ ঘৰলৈ আহিলে আপোনাৰ কুকুৰে নাকেৰে কৰা সম্পূৰ্ণ তদন্তৰ বাবে নিজকে প্ৰস্তুত কৰিব লাগিব!