মেকুৰীৰ কাণ চাফা কৰিব জানেনে? পোহনীয়া জন্তুটোৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ বাবে মৌলিক যত্ন লোৱাৰ পিছতো বহু টিউটৰে সঠিকভাৱে আৰু সৰ্বোপৰি জন্তুটোৰ কোনো অস্বস্তিৰ সৃষ্টি নকৰাকৈ কেনেকৈ কৰিব পাৰি সেই বিষয়ে সন্দেহ প্ৰকাশ কৰে। বিড়ালৰ পোৱালিবোৰ ছুপাৰ হাইজিনিক হ’লেও কাণত উপনীত হ’ব নোৱাৰে, গতিকে অঞ্চলটোত অলপ বেছি মলি জমা হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে। বিড়ালৰ অটিটিছৰ দৰে অপ্ৰীতিকৰ সমস্যাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সঘনাই চাফাই কৰাটো প্ৰয়োজনীয় আৰু মেকুৰীৰ কাণ কেনেকৈ উত্তম পদ্ধতিৰে চাফা কৰিব লাগে সেইটো টিউটৰৰ ওপৰত নিৰ্ভৰশীল। যদি আপুনি এতিয়াও ইয়াৰ ওপৰত সন্দেহ কৰে, তেন্তে তলত দিয়া পদক্ষেপ অনুসৰি পৰীক্ষা কৰক!

পদক্ষেপ ১: মেকুৰীৰ কাণ পৰিষ্কাৰ কৰিবলৈ উপযুক্ত সামগ্ৰী পৃথক কৰক

আগতে মেকুৰীৰ কাণ পৰিষ্কাৰ কৰিব জানিলে এই প্ৰক্ৰিয়াত কোনবোৰ সামগ্ৰী ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে সেইটো জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। বহুতে ভবাৰ বিপৰীতে কাণৰ ভিতৰৰ পৰা চেৰুমেন আঁতৰাবলৈ কেৱল চেলাইন দ্ৰৱ বা পানীৰে তলৰ পৰা পৰিষ্কাৰ কৰাটোৱেই যথেষ্ট নহয়। পোহনীয়া জন্তুৰ বাবে উপযুক্ত পশু চিকিৎসাৰ মোম আঁতৰোৱা যন্ত্ৰ থকাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। টিউটৰে আগতীয়াকৈ বিশ্বাসযোগ্য পশু চিকিৎসকৰ সৈতে কথা পাতিব লাগে যাতে ইয়াৰ সৰ্বোত্তম ইংগিত পোৱা যায়।

ইয়াৰ উপৰিও আন এটা অপৰিহাৰ্য সামগ্ৰী হ’ল কপাহ বা এটা কলা। চোকা বস্তু, যেনে কপাহৰ চুলা আদি ব্যৱহাৰ নকৰিব লাগে কাৰণ ইয়াৰ দ্বাৰা মেকুৰীৰ কাণৰ এটা স্পৰ্শকাতৰ অংশত আঘাত পোৱাৰ লগতে সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে। কপাহ বা টিছুৰ ক্ষেত্ৰত ইয়াৰ সম্ভাৱনা কম

পদক্ষেপ ২: বিড়ালৰ পোৱালিটোৱে শিথিল হোৱা এটা মুহূৰ্ত বাছি লওক

মেকুৰীটোক পৰিস্থিতিৰ প্ৰতি মানসিক চাপ বা অস্বস্তিত পেলাবলৈ, সেয়া হৈছে পৰিষ্কাৰ কৰিবলৈ অধিক নিস্তব্ধ সময় অপেক্ষা কৰিবলৈ পৰামৰ্শ দিয়া হৈছে। এটা ভাল টিপছ হ’ল সেই দুপৰীয়াৰ টোপনিৰ ঠিক পিছতেই বা আনকি খাদ্য খোৱাৰ পিছতো এই কামটো কৰা, যিটো সময়ত বিড়ালৰ পোৱালিটো সাধাৰণতে শান্ত আৰু অধিক শিথিল হয়। সঠিক সময় বাছি ল’ব জানিলে মেকুৰীৰ কাণ পৰিষ্কাৰ কৰাৰ প্ৰক্ৰিয়াটো বহুত সহজ হৈ পৰে, যাৰ ফলত জন্তুটোৰ পৰা সম্ভাৱ্য লিক বা অপ্ৰত্যাশিত প্ৰতিক্ৰিয়াৰ পৰা হাত সাৰিব পাৰি।

৩য় পদক্ষেপ: মেকুৰীৰ কাণ পৰিষ্কাৰ কৰিবলৈ বাহিৰৰ পৰা আৰম্ভ কৰক

হাতত সকলো বস্তু আৰু বিড়ালৰ পোৱালিটোক চাফাইৰ বাবে ভালদৰে স্থাপন কৰি প্ৰথম পদক্ষেপটো হ’ল কপাহ বা কলাবোৰ মোম আঁতৰোৱা যন্ত্ৰৰে তিয়াই লোৱা। তাৰ পিছত, মাত্ৰ মেকুৰীটোৰ কাণৰ বাহিৰৰ অংশটো লাহে লাহে ব্ৰাছ কৰি লওক, গোটেই অঞ্চলটো ঘূৰি গৈ তাত জমা হোৱা যিকোনো মলি আঁতৰাই পেলাওক। ইয়াৰ বাবে আপুনি নিজৰ আঙুলি ব্যৱহাৰ কৰিব লাগে।

চতুৰ্থ পদক্ষেপ: তাৰ পিছত মেকুৰীৰ কাণৰ ভিতৰলৈ অতি সাৱধানে যাওক

মেকুৰীৰ কাণৰ ভিতৰৰ অংশত অধিক প্ৰয়োজন হয় সাৱধান, কিন্তু ইয়াক এৰি দিব নোৱাৰি। যিহেতু এইটো অধিক সুক্ষ্ম আৰু সংবেদনশীল অঞ্চল, গতিকে অধিক হঠাতে চলাই বিড়ালৰ শ্ৰৱণ ক্ষমতাক আঘাত দিব পাৰে বা আনকি আপোচ কৰিব পাৰে। গতিকে আদৰ্শ হ’ল ভিতৰৰ পৰা আঙুলিয়ে যিমান দূৰলৈকে চাফা কৰিব পাৰে, কিন্তু বেছি জোৰ নকৰাকৈ চাফা কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰা। ভাঁজৰ মাজৰ কলাটোত আঙুলিটো মেৰিয়াই চলাওককাণৰ পৰা লাহে লাহে দৃশ্যমান কাণৰ মোম আঁতৰোৱালৈকে।

৫ম পদক্ষেপ: অটিটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত মেকুৰীৰ কাণ কেনেকৈ পৰিষ্কাৰ কৰিব লাগে জানিবলৈ পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লোৱাটো প্ৰয়োজনীয়

যদি উপলব্ধি কৰে যে মেকুৰীৰ কাণখন অতি লেতেৰা আৰু ক’লা আৰু ডাঠ নিঃসৰণ জমা হৈছে, তেন্তে পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ লোৱাটোৱেই উত্তম কাম। সাধাৰণতে মেকুৰীৰ অটিটিছৰ লক্ষণ আৰু ইয়াৰ বাবে পেছাদাৰী মূল্যায়নৰ প্ৰয়োজন হয়। তাত অৱস্থাটো সঠিকভাৱে নিৰ্ণয় কৰা সম্ভৱ হ’ব আৰু বিশেষজ্ঞই অটিটিছৰ চিকিৎসাৰ বাবে আটাইতকৈ উপযুক্ত সামগ্ৰীৰ ইংগিত দিব, যিটোৰ গঠন পৰম্পৰাগত মোম আঁতৰোৱা যন্ত্ৰতকৈ বেলেগ।