আপুনি কেতিয়াবা নিজকে সুধিবলৈ ৰৈছেনে যে মেকুৰী গা ধুৱাব পাৰি নেকি? এইটো এটা অতি বিতৰ্কিত বিষয় আৰু যিটো বিষয়ে বেছিভাগ টিউটৰ (বিশেষকৈ প্ৰথমবাৰৰ বাবে অভিভাৱক)ৰ মাজত বহুত সন্দেহৰ সৃষ্টি কৰে। বহুতে জনা মতে বিড়ালৰ পোৱালিবোৰ এনেকুৱা প্ৰাণী যিয়ে নিজৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ যত্ন লয় আৰু দৈনিক নিজৰ জিভাৰে নিজকে পৰিষ্কাৰ কৰে, গতিকে বহু ক্ষেত্ৰত পশু চিকিৎসকে মেকুৰী গা ধোৱাৰ পৰামৰ্শ নিদিয়ে। ইয়াৰ কাৰণ ভালদৰে বুজিবলৈ আমি এই ধৰণৰ বিড়ালৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ বিষয়ে কিছু গুৰুত্বপূৰ্ণ তথ্য বিচাৰিলোঁ আৰু কিয় আপুনি বিড়ালৰ পোৱালি, প্ৰাপ্তবয়স্ক বা বৃদ্ধ মেকুৰীক গা ধুৱাব নোৱাৰে। চাওক আমি কি পাইছিলোঁ!

আপুনি মেকুৰীক কিয় গা ধুৱাব নোৱাৰে?

কিছুমান মানুহে আনকি ভাবিব পাৰে যে মেকুৰী গা ধোৱাটো ঠিকেই আছে, কিন্তু বিড়ালটোক এনে অভিজ্ঞতাত জমা দিয়াৰ আগতে ই হৈছে কেইবাটাও কাৰকৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰখাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। ইয়াৰে প্ৰথমটো হ’ল মেকুৰী সঘনাই লেতেৰা নহয় আৰু সাধাৰণতে নিজৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতা কৰিবলৈ স্বাৱলম্বী হয়, গতিকে গা ধোৱাটো শেষত সম্পূৰ্ণ ব্যয়বহুল কিবা এটা হৈ পৰে আৰু ইয়াৰ ফলত কিটিটোক বিৰক্তিকৰহে হ’ব। বাইদেউ, এইটোৱেই দ্বিতীয়টো কথা হৈ পৰে যিটোৰ ওপৰত মনোযোগ দিয়াৰ প্ৰয়োজন: বেছিভাগ মেকুৰীয়ে পানীৰে তিতিবলৈ ভাল নাপায় কাৰণ ই জন্তুটোৰ বাবে বহুত মানসিক চাপৰ সৃষ্টি কৰে।

তদুপৰি মেকুৰীটোক গা ধোৱাটোও শাৰীৰিক কাৰণত অপ্ৰয়োজনীয়। পানীৰ অত্যধিক সংস্পৰ্শই মেকুৰীৰ নোমৰ প্ৰাকৃতিক সুৰক্ষা আঁতৰাই পেলোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে, যিয়ে ট্ৰিগাৰ কৰিব পাৰেছালৰ সমস্যা। এই প্ৰক্ৰিয়াত বিড়ালৰ দৰে জীৱটোৱে উৎপন্ন কৰা ফেৰ’মনবোৰো আঁতৰাই পেলোৱা হয়: এই পদাৰ্থবোৰৰ গোন্ধ মেকুৰীৰ ৰুটিনৰ বিভিন্ন দিশত অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ। সেইবাবেই গা ধোৱাৰ ঠিক পিছতেই মেকুৰীয়ে সাধাৰণতে হেৰুৱা ফেৰ’মনবোৰ পুনৰুদ্ধাৰ কৰাৰ প্ৰয়াসত গোটেই শৰীৰটো চেলেকি লয়।

গা ধোৱাৰ আগতে মেকুৰীটোক চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শৰ প্ৰয়োজন হয়

মেকুৰীৰ ৰুটিনত গা ধোৱাটো অন্তৰ্ভুক্ত কৰিবলৈ, আদৰ্শ হ’ল প্ৰথমে পশু চিকিৎসকৰ সৈতে কথা পতা। সাধাৰণতে পানী, চেম্পু আৰু চাবোনেৰে চাফাই কৰাটো কেৱল স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ ক্ষেত্ৰতহে কৰা হয়, যেনে ছালৰ ৰোগ (যেনে ডাৰ্মাটাইটিছ)ৰ চিকিৎসা আৰু নিয়ন্ত্ৰণৰ বাবে। এইদৰে মেকুৰীক গা ধুৱাবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা সামগ্ৰীসমূহ অতি নিৰ্দিষ্ট আৰু যোগ্য পেছাদাৰীয়ে ইংগিত দিব লাগিব।

যদি ধাৰণাটো হৈছে পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ কাৰণে আপোনাৰ বন্ধুক নিয়মীয়াকৈ গা ধোৱা, তেন্তে সেয়া হয়তো সৰ্বোত্তম ধাৰণা নহ’বও পাৰে। ইতিমধ্যে কোৱাৰ দৰে মেকুৰী হৈছে নিজকে চাফা কৰিব পৰা প্ৰাণী।

যদি মেকুৰীক গা ধুৱাবলৈ অনুমতি দিয়া হয়, তেন্তে কিছু সাৱধানতা অৱলম্বন কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ

ধৰি লওক যে আপোনাৰ বিড়ালৰ পোৱালিটোক চিকিৎসাৰ পৰামৰ্শৰ বাবে গা ধোৱাৰ প্ৰয়োজন হৈছে, তেন্তে ইয়াক কেনেকৈ ইন কৰিব লাগে সেইটোও জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ আপোনাৰ চাৰি ভৰিৰ বন্ধুক ক্ষতি নকৰাকৈ সৰ্বোত্তম উপায়। গতিকে, মেকুৰীক কেনেকৈ গা ধুৱাব? ইয়াত কিছুমান গুৰুত্বপূৰ্ণ টিপছ দিয়া হ’ল:

• পানীৰ উষ্ণতা সদায় পৰীক্ষা কৰক, যিটো হ’ব নোৱাৰেঅতি ঠাণ্ডা। বিড়ালৰ শৰীৰৰ উষ্ণতা ৩৮oৰ পৰা ৩৯oC হোৱাৰ বাবে কিটিটোৱে তাপীয় জোকাৰণিৰ সন্মুখীন হ’ব পাৰে আৰু ৰোগৰ প্ৰতি অধিক দুৰ্বল হ’ব পাৰে।

• মেকুৰীৰ বাবে বাথটাব বা ডাঙৰ বেচিন গা ধোৱাৰ বাবে আটাইতকৈ উপযুক্ত আনুষংগিক বস্তু, কিয়নো ইয়াৰ দ্বাৰা পৰিস্থিতিৰ ওপৰত নিয়ন্ত্ৰণ হেৰুৱাই নোপোৱাকৈ জন্তুটোক তিয়াই ল’ব পাৰি।

• মেকুৰীৰ চকু, কাণ, মুখ আৰু নাকত পানী যাতে নপৰে তাৰ বাবে অতি সাৱধান হওক। আদৰ্শ হ’ল কোনো সমস্যাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ চুলি শেষবাৰৰ বাবে ধুবলৈ এৰি দিয়া।

• টাৱেলেৰে গা ধোৱাৰ পিছত বিড়ালৰ পোৱালিটো বৰ ভালদৰে শুকুৱাবলৈ নাপাহৰিব। ড্ৰাইয়াৰ ব্যৱহাৰ কৰাটো বাঞ্ছনীয় নহয় কাৰণ ই তেওঁলোকক ভয় খুৱাব পাৰে।