কুকুৰে মাটিত নিজৰ গুদ টানি অনাটো আনকি অলপ ধেমেলীয়া কেনিন আচৰণো হ'ব পাৰে, কিন্তু আপুনি সাৱধান হ'ব লাগিব। সাধাৰণতে কুকুৰ পোৱালিটোৱে যেতিয়া কোনো ধৰণৰ আমনি বা খজুৱতি অনুভৱ কৰে তেতিয়া এই কাম কৰে। কুকুৰটোৰ পাখিয়ে শৰীৰৰ সেই অংশটো পাব নোৱাৰে, গতিকে পোহনীয়া জন্তুটোৱে সেই অঞ্চলটো খোঁচোৱাৰ ধৰণটোৱেই তেনেকুৱাই। কুকুৰ এটাই মাটিত নিজৰ গুদ টানি থকা দেখি প্ৰথমে মনলৈ অহা এটা কথা হ’ল যে ই এটা কৃমি। বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে সঁচাকৈয়ে কৃমি থকা কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰ হ’ব পাৰে। অৱশ্যে এইটোৱেই একমাত্ৰ ব্যাখ্যা নহয়। এই অস্বাভাৱিক আচৰণৰ উৎপত্তি কুকুৰৰ ৰেক্টাল ফিষ্টুলাৰ পৰা আৰম্ভ কৰি গ্ৰুমিংৰ পিছত এলাৰ্জীলৈকে হ’ব পাৰে। তলত পৰীক্ষা কৰক যে কুকুৰে কিয় নিজৰ গুদ মাটিত টানি আনে আৰু এই আচৰণে কি স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ ইংগিত দিব পাৰে।

কৃমি থকা কুকুৰবোৰ পায়ুপথত খজুৱতিৰ অন্যতম মূল কাৰণ

এটা... কৃমি থকা কুকুৰৰ মূল লক্ষণ হ'ল কুকুৰে নিজৰ গুদটো মাটিত টানি অনা। কৃমি হ’ল এনে সত্তা যিয়ে মূলতঃ প্ৰাণীৰ অন্ত্ৰত পৰজীৱী হৈ পৰে, যাৰ ফলত ডায়েৰিয়া, ওজন কমি যোৱা, বমি, চুলিৰ অস্পষ্টতা, পেট ফুলা আৰু ছালৰ বিষ হয়। জন্তুটোৰ পায়ুপথটোও শেষত বিৰক্তিকৰ হৈ পৰে, যাৰ ফলত খজুৱতি আৰু জন্তুটোৰ প্ৰবল আমনি ঘটে। সেইবাবেই কৃমি থকা কুকুৰবোৰে নিজৰ গুদটো মাটিত টানি নিয়াৰ প্ৰৱণতা থাকে: সিহঁতে অস্বস্তি দূৰ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে। গতিকে সদায় সতৰ্ক হৈ থাককএই আচৰণৰ প্ৰতি, কাৰণ ই কৃমিৰ দৰে পৰজীৱীৰ উপস্থিতিৰ ইংগিত দিব পাৰে। লক্ষণসমূহ অতি নিৰ্দিষ্ট, গতিকে যদি আপুনি জন্তুটোৱে মজিয়াত তাৰ তলৰ অংশ খোঁচৰি থকা দেখিছে, তেন্তে কুকুৰৰ মলৰ স্থায়িত্ব আৰু ৰঙৰ পৰিৱৰ্তন হোৱাটো পৰীক্ষা কৰাৰ উপৰিও আন ক্লিনিকেল লক্ষণসমূহো আছে নে নাই পৰীক্ষা কৰক।

গ্ৰন্থিত প্ৰদাহ কুকুৰৰ এডনাল গ্ৰন্থিৰ ফলত বিষ হয় আৰু বহুত খজুৱতি হয়

কুকুৰৰ এডনাল গ্ৰন্থিয়ে সেই অংশত তেল লগাবলৈ দায়বদ্ধ আৰু শৌচ কৰাৰ সময়ত অস্বস্তি অনুভৱ নকৰাকৈ ৰাখে। এই সুৰক্ষা প্ৰদাহৰ ফলত ক্ষতিগ্ৰস্ত হ’ব পাৰে, যাৰ ফলত বহুত বিষ আৰু খজুৱতি হয়। পেৰিয়ানেল ফিষ্টুলা (বা ৰেক্টাল ফিষ্টুলা)ৰ ফলত মলৰ অসংযম, কোষ্ঠকাঠিন্য, ভোক কমি যোৱা আৰু পায়ু অংশত বেয়া গোন্ধ ওলাব পাৰে। কুকুৰটোৱে নিজৰ গুদটো মজিয়াত টানি লোৱাটো লক্ষণসমূহ লাঘৱ কৰাৰ প্ৰয়াস।

কুকুৰৰ পায়ু গ্ৰন্থিত প্ৰদাহ হোৱাৰ ইংগিত দিয়া ঠাইত থকা সেই লক্ষণ আৰু ৰঙা পৰাৰ প্ৰতি সদায় মনোযোগ দিব। কিছুমান পোহনীয়া জন্তুৰ এই সমস্যা হোৱাৰ সম্ভাৱনা বেছি, যিটো পুনৰাবৃত্তি হ’ব পাৰে। আঘাত, ভয় আৰু মানসিক চাপে প্ৰদাহৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।

এলাৰ্জিৰ প্ৰতিক্ৰিয়াই কুকুৰৰ গুদ মজিয়াত টানি নিব পাৰে

কুকুৰৰ এলাৰ্জীও হয় বুটটো মজিয়াত টানি নিয়াৰ এটা মোটামুটি সাধাৰণ কাৰণ। ৰাসায়নিক পদাৰ্থৰ সংস্পৰ্শৰ ফলতেই হওক বা গ্ৰহণৰ বাবেই হওক, কুকুৰে কেইবাটাও কাৰণত এলাৰ্জিৰ প্ৰতিক্ৰিয়া অনুভৱ কৰিব পাৰে।এটা নিৰ্দিষ্ট খাদ্যৰ। কিছুমান প্ৰকাৰৰ এলাৰ্জীৰ ফলত এড্ৰিনেল গ্ৰন্থিৰ অঞ্চলত প্ৰদাহ হ’ব পাৰে, আনহাতে কিছুমানে ছালৰ বিষৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে যাৰ ফলত খজুৱতিৰ সৃষ্টি হয়। কুকুৰটোৱে নিজৰ গুদটো মাটিত টানি অনাটো এটা অতি স্পষ্ট চিন। মন কৰিবলগীয়া যে কিছুমান কুকুৰৰ এলাৰ্জীৰ প্ৰৱণতা বেছি। এই পোহনীয়া জন্তুবোৰৰ ক্ষেত্ৰত কুকুৰৰ সাধাৰণ গ্ৰুমিং কৰিলে পায়ুপথটো অধিক বিৰক্ত হ’ব পাৰে। সেইবাবেই জন্তুটোৱে গ্ৰুমিং কৰাৰ কেইদিনমান পিছত মাটিত নিজৰ গুদ খোঁচোৱাৰ অভ্যাস থাকিব পাৰে। কিন্তু যদি এই আচৰণ দীৰ্ঘদিন ধৰি চলি থাকে তেন্তে কুকুৰটোক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাব লাগে।

ডায়েৰিয়া বা কোষ্ঠকাঠিন্যৰ কাৰণ হ’ল কুকুৰে নিজৰ গুদটো মজিয়াত টানি নিয়াৰ কাৰণ

কুকুৰে নিজৰ গুদটো মজিয়াত টানিলেও দুটা বিপৰীত সমস্যা হ’ব পাৰে: ডায়েৰিয়া আৰু কোষ্ঠকাঠিন্য। অত্যধিক মল আৰু শৌচ কৰাত অসুবিধা দুয়োটাই পায়ুপথ সংবেদনশীল কৰি তুলিব পাৰে। ডায়েৰিয়া হোৱা কুকুৰটোৱে বিশেষকৈ মল-মূত্ৰ কৰাৰ পিছত যথেষ্ট খজুৱতি অনুভৱ কৰিব পাৰে, কিন্তু গুদটো মাটিত টানি নিয়াৰ মনোভাৱটো এতিয়াও মলদ্বাৰৰ অংশত থকা মলৰ অৱশিষ্টবোৰ আঁতৰোৱাৰ প্ৰয়াস হ’ব পাৰে। ভিজা কাপোৰ বা পোহনীয়া জন্তুৰ মচিৰে সেই ঠাইখিনি পৰিষ্কাৰ কৰিলে অস্বস্তি কমোৱাত সহায়ক হ’ব।

মলদ্বাৰৰ তললৈ যোৱাটো অধিক গুৰুতৰ সমস্যা যিটোৰ লক্ষণ হিচাপে কুকুৰে মজিয়াত গুদটো টানি লৈ যায়

আন এটা কাৰণ যিয়ে কুকুৰে গুদটো কিয় টানি আনে সেই কথা বুজাব পাৰেমজিয়াত কুকুৰৰ ৰেক্টাল প্ৰ’লেপছ হয়। এইটো অধিক গুৰুতৰ সমস্যা যিটো ডায়েৰিয়া আৰু কোষ্ঠকাঠিন্যৰ গুৰুতৰ ক্ষেত্ৰত উদ্ভৱ হয়। মলদ্বাৰ (অন্ত্ৰৰ শেষ) মলদ্বাৰৰ পৰা ওলাই আহিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে মলদ্বাৰৰ প্ৰ’লেপছ হয়। কাৰণ কোষ্ঠকাঠিন্য বা ডায়েৰিয়া ইমানেই ভয়াৱহ যে কুকুৰটোৱে মলত্যাগ কৰিবলৈ সাধাৰণতকৈ অধিক প্ৰচেষ্টা চলাবলগীয়া হয়। অস্বস্তিৰ উপৰিও জন্তুটোৱে বহুত বিষ অনুভৱ কৰে। ডায়েৰিয়া বা কোষ্ঠকাঠিন্যৰ তীব্ৰ অৱস্থাৰ পিছত কুকুৰটোৱে নিজৰ গুদটো মাটিত টানি থকা আৰু বিষ অনুভৱ কৰিলে তৎক্ষণাত পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যাওক যাতে মলদ্বাৰটো সঠিক স্থানত পুনৰ স্থাপন হয়।