প্লেটিন’ছ’ম’ছিছ কি জানেনে? জনপ্ৰিয়ভাৱে মেকুৰীৰ গেকো ৰোগ বুলি জনাজাত এই ৰোগে ঘৰচীয়া বিড়ালক আক্ৰান্ত কৰে আৰু ই এটা পৰজীৱীৰ দ্বাৰা হয়। ট্ৰেমেট’ড Platynosomum fastosum ক মেকুৰীৰ বাবে অন্যতম বিপজ্জনক পৰজীৱী বুলি গণ্য কৰা হয়, আৰু ই পোহনীয়া জন্তুৰ পিত্তনলী, পিত্তথলী আৰু ক্ষুদ্ৰান্ত্ৰত বাস কৰিব পাৰে। এই ৰোগৰ বিষয়ে আৰু ই পশুৰ স্বাস্থ্যৰ ওপৰত কেনে প্ৰভাৱ পেলায় সেই বিষয়ে আপোনালোকে অধিক বুজিবলৈ আমি পশু চিকিৎসক ভেনেছা জিম্ব্ৰেছৰ সৈতে কথা পাতিলোঁ, Gato é Gente Boa ক্লিনিকৰ পৰা।

বিড়ালৰ পোৱালিত প্লেটিন’ছ’মিয়াছিছ কেনেকৈ সংক্ৰমিত হয়?

ব্ৰাজিলৰ দৰেই উপগ্রীষ্মমণ্ডলীয় বা গ্রীষ্মমণ্ডলীয় জলবায়ু থকা দেশসমূহত ফেলাইন প্লেটিন’ছ’মিয়াছিছ অধিক সাধাৰণ স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা৷ ইয়াৰ ফলত অৱশ্যে সমগ্ৰ বিশ্বৰ বিড়ালৰ পোৱালিক এই ৰোগত আক্ৰান্ত হোৱাৰ পৰা বিৰত নাথাকে। এই ৰোগটো গেটকিপাৰসকলে ভালদৰে নাজানে যদিও এতিয়াও ই অতি গুৰুতৰ আৰু জটিল। এই বিষয়ে ভালদৰে বুজিবলৈ পশু চিকিৎসক ভেনেছাই এই ৰোগ কেনেকৈ সংক্ৰমিত হয় সেই বিষয়ে অলপ বেছিকৈ বুজাই দিলে। “পৰজীৱীৰ জীৱনচক্ৰৰ সময়ত ৩টা মধ্যৱৰ্তী গৃহস্থ আৰু শেষত মেকুৰী থাকে, যিবোৰ নিৰ্দিষ্ট গৃহস্থ। মেকুৰীটোৱে পৰজীৱীৰ মধ্যৱৰ্তী গৃহস্থ গ্ৰহণ কৰাৰ পিছত ভেৰমিনোছিছ লাভ কৰে আৰু এই গৃহস্থৰ ভিতৰত আমি টিকটিকি, বেং আৰু গেকোৰ কথা উল্লেখ কৰিব পাৰো”, তেওঁ বুজাই দিলে।

টিকটিকি, বেং আৰু গেকোৰ উপৰিও পৰজীৱীয়ে শামুকটোও ব্যৱহাৰ কৰে পৃথিৱীৰ পৰা,ভেকুলী আৰু দুৰ্গন্ধযুক্ত পোকক মধ্যৱৰ্তী গৃহস্থ হিচাপে। মেকুৰীৰ জীৱত উপস্থিত হোৱাৰ লগে লগে প্ৰাপ্তবয়স্ক কৃমিটোৱে কণী এৰি দিয়ে যিবোৰ মেকুৰীৰ অন্ত্ৰত শেষ হ’ব আৰু পোহনীয়া জন্তুৰ মলৰ সৈতেও বাহিৰ হৈ যায়। মুক্ত হোৱা কণীবোৰ পূৰ্ণবয়স্ক হৈ প্ৰথম মধ্যৱৰ্তী গৃহস্থ শামুকৰ ভিতৰত সোমাই যায়। প্ৰথম গৃহস্থত প্ৰায় ২৮ দিন থকাৰ পিছত কৃমিটো বংশবৃদ্ধি হৈ মাটিলৈ ঘূৰি আহে যেতিয়ালৈকে শেষত ভেকুলী আৰু বেডবাগে গ্ৰহণ নকৰে। এই পোকবোৰ টিকটিকি আৰু বেঙে ভক্ষণ কৰে, তাৰ পিছত মেকুৰীয়ে চিকাৰ কৰে। কৃমিটো প্ৰাপ্তবয়স্ক হৈ কণী পৰালৈকে বিড়ালৰ পোৱালিৰ জীৱত থাকে, নতুন চক্ৰ আৰম্ভ কৰে।

প্লেটিন’ছ’ম’ছিছ: ৰোগৰ লক্ষণসমূহ কি কি ?

মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত প্লেটিন’ছ’ম’ছিছৰ প্ৰভাৱৰ তীব্ৰতা জীৱটোত উপস্থিত কৃমিৰ পৰিমাণৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব। “বহু জীৱ-জন্তু লক্ষণবিহীন হ’ব পাৰে বা অবিশেষ লক্ষণ থাকিব পাৰে, যেনে ভোক কমি যোৱা, ওজন কমি যোৱা, অলসতা, বমি আৰু ডায়েৰিয়া। কৃমিৰ বৃহৎ আক্ৰমণত পথ আৰু পিত্তথলীত বাধা আহিব পাৰে, যাৰ ফলত জণ্ডিচ (হালধীয়া ছাল আৰু শ্লেষ্মা), হেপাটোমেগালি (যকৃতৰ আয়তন বৃদ্ধি), চিৰ’ছিছ, কলেঞ্জিঅ’হেপাটাইটিছ আৰু আনকি মৃত্যুও হ’ব পাৰে”, ভেনেছাই কয়।

বিড়ালৰ দৰে প্লেটিন’ছ’মিয়াছিছৰ নিদান কেনেকৈ কৰা হয়?

পশু চিকিৎসকৰ সৈতে পৰামৰ্শ কৰি প্ৰাণীটোৰ ৰুটিন আৰু ব্যক্তিত্ব কোৱাটো দ্ৰুতভাৱে নিৰ্ণয় কৰিবলৈ অতি প্ৰয়োজনীয়।অধিক বিকশিত চিকাৰ প্ৰবৃত্তি থকা আৰু যিয়ে ক্লিনিকেল লক্ষণ দেখুৱাই আছে, মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত বিড়ালৰ দৰে প্লেটিন’ম’ছিছ চিনাক্ত কৰাটো সহজ হ’ব। ক্লিনিকেল পৰীক্ষাৰ ফলাফলৰ পৰাই এই ৰোগ নিৰ্ণয়ৰ নিশ্চয়তা আহিব।

“মেকুৰীৰ মলত থকা পৰজীৱীৰ কণী ধৰা পেলাই নিৰ্দিষ্ট নিদান কৰা হয়, যদিহে পিত্তনলীত সম্পূৰ্ণ বাধা নাথাকে। এই পৰজীৱীৰ গৱেষণাৰ বাবে ফৰ্মেলিন-ইথাৰ পলস কৌশল আটাইতকৈ উপযোগী। আল্ট্ৰাছাউণ্ড পৰীক্ষাই যকৃতৰ পেৰেনকাইমা আৰু পিত্তনলীৰ গুৰুত্বপূৰ্ণ তথ্য প্ৰদান কৰাৰ লগতে প্ৰত্যক্ষ মূল্যায়নৰ বাবে পিত্ত সংগ্ৰহত সহায় কৰে। প্লেটিন’ছ’মিয়াছিছৰ নিৰ্দিষ্ট নিদান লাভৰ আন এটা উপায় হৈছে এক্সপ্ল’ৰেটৰী লেপাৰ’টমী। ইয়াৰ দ্বাৰা যকৃতৰ বায়’প্সি আৰু পিত্তৰ সামগ্ৰী সংগ্ৰহৰ সুবিধা হয়”, বিশেষজ্ঞজনে স্পষ্ট কৰি দিয়ে।

এই সকলোবোৰ পৰীক্ষাৰ পৰামৰ্শ দিয়া হৈছে ঠিক কাৰণ মেকুৰীত প্লেটিন’ছ’ম’ছিছৰ দৰে লক্ষণ দেখা দিয়া আন ৰোগ আছে। উদাহৰণস্বৰূপে মূত্ৰাশয়ৰ পাথৰেও পিত্তনলী বন্ধ কৰিবলৈ সক্ষম হয়, যাৰ ফলত প্ৰাণীটোৱেও একেধৰণৰ লক্ষণ প্ৰকাশ কৰে।

প্লেটিন’ছ’ম’ছিছ: চিকিৎসা কেতিয়াও অন কৰি কৰা উচিত নহয় নিজৰ

মেকুৰীৰ টিকটিকি ৰোগৰ চিকিৎসা পৰজীৱীটো নিৰ্মূলৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট ভাৰমিফিউজ প্ৰয়োগ কৰি কৰা হয়। জটিলতাৰ ক্ষেত্ৰত জন্তুটোৰ বাবে সহায়ক চিকিৎসাও গ্ৰহণ কৰিব পাৰি।পশু চিকিৎসক ভেনেছা জিম্ব্ৰেছে এজন বিশেষজ্ঞ পেছাদাৰীৰ সহায়ত চিকিৎসা চলোৱাৰ গুৰুত্বৰ বিষয়ে সকীয়াই দি কয় যে, “এইটো আঙুলিয়াই দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণ যে সাধাৰণ কৃমিনাশক ঔষধে পৰজীৱীটোক নিৰ্মূল কৰিবলৈ সক্ষম নহয়। একেটা সক্ৰিয় নীতি থকাৰ পিছতো চিকিৎসাৰ বাবে মাত্ৰা বহুত বেছি, লগতে প্ৰয়োগৰ কম্পাঙ্ক, আৰু ৰোগীৰ ওজন অনুসৰি প্ৰেছক্ৰিপচন দিব লাগে।’

টিকটিকিৰ ৰোগ: ঘৰত ডাঙৰ-দীঘল কৰা মেকুৰী কম প্লেটিন'ছ'ম'ছিছত আক্ৰান্ত হোৱাৰ সম্ভাৱনা

যদিও চিকিৎসা আছে আৰু সম্ভৱপৰ, আটাইতকৈ ভাল কামটো হ'ল আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোক গেকো ৰোগত আক্ৰান্ত হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰা। ৰাস্তাত প্ৰৱেশ নকৰাকৈ ডাঙৰ-দীঘল কৰা মেকুৰীৰ এই ৰোগত আক্ৰান্ত হোৱাৰ সম্ভাৱনা কম। ঘৰৰ ভিতৰত প্ৰজনন কৰিলে পোহনীয়া জন্তুটোৰ স্বাস্থ্যৰ বাবে কেইবাটাও উপকাৰ পোৱা যায়, য’ত জন্তুটোৰ আয়ুস বৃদ্ধি পায়। বিখ্যাত লেপবোৰ বিপজ্জনক আৰু ইয়াৰ ফলত মেকুৰীটোৱে আন কেইবাটাও গুৰুতৰ ৰোগ যেনে আইভিএফ আৰু ফেএলভিত আক্ৰান্ত হোৱাৰ সম্ভাৱনা বৃদ্ধি কৰে।

পশু চিকিৎসক ভেনেছাই বিড়ালৰ দৰে প্লেটিন’ছ’মিয়াছিছ প্ৰতিৰোধৰ উত্তম উপায়ৰ বিষয়ে অলপ বেছিকৈ বুজাই দিলে: “মেকুৰী আৰু পৰজীৱীৰ মধ্যৱৰ্তী গৃহস্থৰ সংস্পৰ্শ এৰাই চলি প্ৰতিৰোধ কৰা হয়। প্ৰজাতিটোৰ চিকাৰী প্ৰবৃত্তিৰ প্ৰতি লক্ষ্য ৰাখি এইটো অলপ কঠিন হ’ব পাৰে, অৱশ্যে বাসস্থানত সীমাবদ্ধ থকা জীৱ-জন্তুবোৰক দূষণ কৰাটো অধিক কঠিন। সুবিধা থকা মেকুৰীৰ প্ৰতি বিশেষ গুৰুত্ব দিব লাগেবাহ্যিক।’