Ngagedékeun anjing jeung ucing babarengan bisa jadi tangtangan pikeun saha waé anu kabagi antara alam semesta "jalma ucing" vs "jalma anjing". Sanajan loba jalma nganggap yén dua spésiés éta sagemblengna sauyunan, éta super mungkin pikeun ngumpulkeun a anjing jeung ucing di imah sarua - komo nyaksian ngembangkeun hiji silaturahim hébat, Tapi datangna hiji piaraan anyar spésiés séjén merlukeun prosés adaptasi rigorous ku kituna hiji meunang dipaké pikeun ayana lianna - sarta ngahormatan spasi maranéhanana.

Sosialisasi mangrupikeun pamekaran bertahap anu penting henteu ngan ukur pikeun ngahijikeun ucing sareng anjing, tapi ogé pikeun sato tina spésiés anu sami. mantuan anjeun dina misi ieu. Parios deui!

Lengkah 1: Sosialisasi anjing jeung ucing kudu dimimitian dina lingkungan anu dikawasa

Hal kahiji Hiji hal tetep dina pikiran ngeunaan ucing jeung anjing sosialisasi nyaéta yén prosés moal dipigawé sapeuting. Unggal piaraan gaduh waktos adaptasi sareng ieu bakal gumantung kana kapribadian unggal sato. Kanyataan yén sosialisasi kedah dilakukeun sacara bertahap sareng ngenalkeun sato mangrupikeun léngkah anu munggaran pikeun aranjeunna ngabiasakeun masing-masing.

Anu mimiti, anjeun kedah mastikeun yén tempat kontak munggaran antara sasatoan aman. cukup keur duananadikandung dina kasus estrangement nanaon. Waktos anu pangsaéna pikeun presentasi nyaéta saatos tuang piaraan. Dina waktos ieu, duanana bakal langkung tenang sabab beuteungna pinuh.

Lengkah 2: Anjing sareng ucing: ngasingkeun hiji sato sareng ngantepkeun anu sanésna langkung bébas

Sanggeus milih lingkungan pasamoan, anjeun nyiapkeun kontak munggaran antara piaraan. Prosés ngawanohkeun dua spésiés béda kudu saeutik béda ti cara sosialisasi anjing jeung anjing séjén. Nempatkeun salah sahiji sato dina kotak angkutan sarta ngantep hiji séjén bébas di kamar imah. The bulu nu bakal leupas kudu bau sato lianna di lingkungan, laun meunang dipaké pikeun ayana sobat anyar. Gagasan anu sanés nyaéta ngawenangkeun kontak panon sareng gerbang anjing anu misahkeunana.

Lengkah 3: Cara sosialisasi anjing jeung ucing: posisi sabalikna sarta ngantep piaraan anu diisolasi beredar di lingkungan

Saatos kontak kahiji lumangsung, pangajar kudu ngabalikeun posisi piaraan. Sato anu bébas kedah tetep dina kotak atanapi dipisahkeun ku sababaraha halangan anu ngamungkinkeun kontak visual, sedengkeun anu sanés tetep bébas di lingkungan. Waktos ieu, piaraan anu nyéépkeun bakal tiasa medar sareng ngabiasakeun bau imah.

Kadé anjeun henteu ngahémat kaasih sareng insentif upami duaan.anu behaving ogé. Investasi dina snacks pikeun ganjaran aranjeunna pikeun kabiasaan alus salila prosés. Idéal nyaéta pikeun piaraan pikeun ngahubungkeun ayana saling sareng anu saé. Mun aya nu ngagerem atawa kamajuan, hal anu penting pikeun tegur aranjeunna geuwat sarta reureuhan dina presentasi ambéh hal teu kaluar tina leungeun. Eta sia noting yén éta mastikeun dilarang sarta teu perlu ngagambar perhatian sato ku shouting atawa aggressively. Salian ti sikep ieu jadi panganiayaan, piaraan bisa traumatis, nu bisa nyieun prosés ngabiasakeun anjing jeung ucing hésé.

Lengkah 4: Coexistence antara ucing jeung anjing kudu pikaresepeun tur hormat

Sosialisasi antara anjing jeung ucing kudu dilaksanakeun sacara bertahap. Prosés sato pikeun ngabiasakeun anu sanés tiasa nyandak sababaraha dinten, atanapi minggu sareng éta terserah ka tutor pikeun ngamajukeun rapat jinis ieu dugi ka anjeunna ngarasa yén dua sato éta teu nyaman sareng ayana masing-masing. Kaulinan sareng kagiatan anu munggaran kedah diawasi. Sabar jeung émut yén unggal bulu gaduh waktosna masing-masing, anu kedah dihargaan.