ကြောင်မှာ မှင်ရှိမရှိ ဘယ်လိုခွဲခြားသိနိုင်မလဲ။ တိရစ္ဆာန်များတွင် ကပ်ပါးကောင်များ၏ လုပ်ဆောင်ချက်နှင့် ပတ်သက်သည်။
မာတိကာ
ကြောင်များတွင် ခြစ်ခြင်းသည် သင်ထင်သည်ထက် ပိုအဖြစ်များသော ပြဿနာဖြစ်သည်။ ခွေးများကဲ့သို့ ကြောင်များသည် ကောင်းမွန်စွာ ဂရုမစိုက်ပါက အထူးသဖြင့် လမ်းများပေါ်တွင် လွတ်လပ်စွာ သွားလာနိုင်သော တိရစ္ဆာန်ဖြစ်လျှင် ကပ်ပါးပိုးများ ခံစားရနိုင်သည်။ ကြောင်မှင်ကို ညွှန်ပြသော အဓိက လက္ခဏာများထဲမှ တစ်ခုမှာ အဆက်မပြတ် ယားယံနေသော်လည်း အခြားသော လက္ခဏာများ ကိုလည်း စောင့်ကြည့်နိုင်ပါသည်။ ဤ arachnids လေးများသည် ကြောင်များသို့ ရောဂါများ ဆက်တိုက် ကူးစက်နိုင်သောကြောင့် ကြောင်များမှ မှက်များကို ဖယ်ရှားပြီး သင့်သူငယ်ချင်းကို ကာကွယ်နည်းကို သိရန်မှာပင် အရေးကြီးပါသည်။
၎င်းအကြောင်း ပိုမိုသိရှိလိုပါက လာခဲ့ပါ။ ငါတို့နှင့်အတူ! အရေးကြီးသော အချက်အလက်များစွာပါရှိသော ဆောင်းပါးတစ်ပုဒ်ကို ကျွန်ုပ်တို့ ပြင်ဆင်ထားပြီးဖြစ်သည်- ရောဂါပိုးကူးစက်မှုဖြစ်ပွားပုံ၊ ကြောင်များတွင် မှက်အမျိုးအစားများ၊ ကပ်ပါးပိုးများမှ ကူးစက်သောရောဂါများ၊ ကြောင်များမှ မှင်များကို ဖယ်ရှားနည်းနှင့် ကြိုတင်ကာကွယ်ရေးအစီအမံများ။ အဲဒါကို စစ်ဆေးကြည့်ပါ။
ကြည့်ပါ။: Feline leukemia- တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် ကြောင်များတွင် FeLV ၏ အဓိကလက္ခဏာများကို စာရင်းပြုစုသည်။ကြောင်တွေ မှက်တွေဖမ်းသလား။
ဟုတ်တယ်၊ ကြောင်တွေက ခြစ်ရာတွေကို ဖမ်းတယ်။ အထူးသဖြင့် သင့်တွင် အိမ်မွေးကြောင်တစ်ကောင်ရှိပြီး အခြားမျိုးစိတ်တိရစ္ဆာန်များနှင့် မနေထိုင်ပါက အဖြစ်များဆုံးအခြေအနေမဟုတ်သော်လည်း ယင်းကပ်ပါးကောင်များ၏ ကိုက်ခံရနိုင်သည့် ကြောင်တစ်ကောင် ဖြစ်နိုင်ချေရှိသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့ လျစ်လျူမရှုနိုင်ပါ။
ယေဘုယျအားဖြင့် ခြင်များသည် အိမ်နောက်ဖေးတွင်နေထိုင်သော သို့မဟုတ် ကပ်ပါးကောင်များ၏ မကြာခဏအကောင်ဆုံးဖြစ်သည့် ခွေးများနှင့်နေထိုင်သော ကြောင်များတွင် ပို၍အဖြစ်များပါသည်။ ဒါပေမယ့် သင့်သူငယ်ချင်းက အိမ်တွင်းမှာ မွေးမြူမထားဘဲ လမ်းလျှောက်ထွက်တတ်တဲ့ အလေ့အကျင့်ရှိနေရင်၊လမ်းတွေပေါ်မှာလည်း ပြဿနာကို ခံစားရနိုင်ခြေ မြင့်မားပါတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်၊ ပြင်ပကမ္ဘာနဲ့ အနိမ့်ဆုံးထိတွေ့မှုဟာ တိရိစ္ဆာန်တစ်ကောင်ကိုဖမ်းဖို့ လုံလောက်တာကြောင့် အမြဲတမ်းသတိထားဖို့ကောင်းပါတယ်၊ ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့ တိရိစ္ဆာန်ဆရာဝန်ဆီ သွားရောက်လည်ပတ်ချိန်မှာတောင် ဒီလိုဖြစ်နိုင်ပါတယ်။
မှင်အမျိုးအစားတွေက ဘာတွေလဲ။ ?ကြောင်များတွင် tick?
မှက်များသည် Arachnida အတန်းအစားအပြင် ပင့်ကူများနှင့် ကင်းမြီးကောက်များပါရှိပြီး ကြောင်များကို ထိခိုက်စေနိုင်သော မျိုးစိတ်များစွာရှိပါသည်။ ကျေးလက်ဒေသများတွင် ကြောင်များတွင် အဖြစ်များဆုံးသော တိက်အမျိုးအစားများမှာ Amblyomma cajennense ဟုခေါ်သော ကျော်ကြားသောကြယ်မှင်များ နှင့် Rhipicephalus microplus ဟုခေါ်သော နွားပေါက်မှင်များဖြစ်သည်။ သို့ရာတွင် မြို့ပြဒေသများတွင် Rhipicephalus sanguineus သို့မဟုတ် အနီရောင် tick သည် ကြောင်များတွင် အဓိက တာဝန်ရှိပါသည်။
ဤ arachnids တစ်ခုစီသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ထိခိုက်စေကြောင်း သတိပြုရန် အရေးကြီးပါသည်။ မတူညီသောနည်းလမ်း။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ကြယ်မှင်များသည် အန္တရာယ်အရှိဆုံးများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်များနှင့် လူသားများကို ထိခိုက်စေသည့် Rocky Mountain Spotted Fever ကို ကူးစက်နိုင်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ အညိုရောင် tick သည် များသောအားဖြင့် ကြောင်များတွင် babesiosis နှင့် ehrlichiosis ကူးစက်ခြင်းအတွက် တာဝန်ရှိသည်။ သို့သော် babesiosis သည် ehrlichiosis နှင့် မတူဘဲ၊ ဖြစ်ပွားမှု အလွန်နည်းသောကြောင့် ကြောင်များတွင် တိရစ္ဆာန်ဆေးပညာတွင် အလွန်မသက်ဆိုင်ကြောင်း သတိပြုသင့်ပါသည်။
ကြွက်များ - ကပ်ပါးကောင်များ၏ ဘဝသံသရာကို နားလည်ပါ
မှက်များ ၏ကြောင်ကို အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်မှသာမက ၎င်းနေထိုင်ရာပတ်ဝန်းကျင်မှ ကောင်းစွာမဖယ်ရှားပါက ပိုကြီးမားသောပြဿနာဖြစ်လာနိုင်သည်။ ယင်းအတွက် အကြောင်းရင်းမှာ arachnids အနည်းစုကို အမှန်တကယ် ပိုးမွှားအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲစေသည့် ဤကပ်ပါးကောင်များ၏ ဘဝသံသရာဖြစ်သည်။
သို့သော် ၎င်းသည် မည်သို့အလုပ်လုပ်သနည်း။ ရိုးရှင်းသည်- ခွေး သို့မဟုတ် ကြောင်၏သွေးကို အစာကျွေးပြီးနောက်၊ မှက်များသည် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် နေထိုင်ပြီး မျိုးပွားကြသည်။ ဥချခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်ကို စတင်ရန်အတွက် ၎င်းတို့သည် ပုံမှန်အားဖြင့် မြေကြီးနှင့် ဝေးကွာသောနေရာများဖြစ်သည့် အပေါက်များနှင့် နံရံထောင့်များကဲ့သို့သော မြေပြင်မှ မြင့်မားသောနေရာများကို ရွေးချယ်ကြသည်။ ယေဘူယျအားဖြင့် အမျိုးသမီးများသည် ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ဝိုက်တွင် ဥပေါင်း 4,000 လောက်အထိ သိုက်မြုပ်ပြီး သေဆုံးကြသည်။
မျိုးဥများပေါက်သောအခါ သားလောင်းများသည် အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ရင့်ကျက်လာပြီး nymph များအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲသွားကြသည်။ အချိန်အတန်ကြာပြီးနောက်၊ nymph များသည် မျိုးပွားမှုအသစ်ကိုစတင်မည့် အရွယ်ရောက်ပြီးသော tick အဖြစ်ပြောင်းလဲသွားကြသည်။ သားဥဥခြင်းနှင့် အရွယ်ရောက်ပြီးသော ကပ်ပါးကောင်ကြားကာလသည် ရက်ပေါင်း 60 မှ 90 ကြား ကြာမြင့်ပြီး၊ ဤ "စက်ဝန်း" သည် အချိန်မီ ရပ်တန့်သွားစေရန် အရေးကြီးပါသည်၊ သို့မဟုတ် ကုသပြီးနောက် မကြာမီတွင် ကြောင်သည် မှးများ ထပ်မံရရှိနိုင်ပါသည်။
ကြောင်တွင် မှင်ရှိမရှိ မည်သို့ခွဲခြားသတ်မှတ်နိုင်မည်နည်း။
အခုချိန်မှာတော့ ကြောင်တွေ၊ ကြောင်တွေ၊ ခွေးတွေက အိမ်ရှင်ဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုတာ သင်သိထားပြီးသားဖြစ်တဲ့အတွက် ကြောင်လေးတွေရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ထဲမှာ ကပ်ပါးပိုးတွေရှိနေတယ်ဆိုတာ ဘယ်လိုလက္ခဏာရပ်တွေလဲဆိုတာ သိချင်နေပါလိမ့်မယ်။ အခြေအနေကို ဖော်ထုတ်ဖို့ အနီးကပ်ကြည့်ရုံပါပဲ။မှင်ရှိသောကြောင်တွင် အောက်ပါလက္ခဏာများရှိနေပါက-
- အလွန်အကျွံယားယံခြင်း၊
- နီခြင်း၊
- ဒေသခံဆံပင်ကျွတ်ခြင်း၊
- Apathy;
သံသယတစ်စုံတစ်ရာရှိပါက ကဖေးဆိုင်များအတွင်း သို့မဟုတ် ကြောင်မွေးဖွာနေစဉ် ပြဿနာကို သင်အတည်ပြုနိုင်သည်။ အညိုရင့်ရောင်ရှိပြီး ကြွက်နို့ကဲ့သို့ ပုံသဏ္ဌာန်ရှိသောကြောင့် သာမန်မျက်စိဖြင့်သာ မြင်နိုင်သော်လည်း သင့်ကြောင်လေးသည် ဆံပင်ရှည်ပါက နားလည်ရန် ပိုခက်ခဲနိုင်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ စံပြသည်မှာ ကြောင်၏ စုတ်တံနှင့် ချစ်စဥ်နေစဉ်အတွင်း ပုံမှန်မဟုတ်သည့် တစ်စုံတစ်ရာကို အမြဲသတိထားရန်ဖြစ်သည်။
ကြောင်များတွင် မှင်ရောဂါနှင့် ကပ်ပါးပိုးများမှ ကူးစက်သော အခြားပြဿနာများ
မှက်ရှိသောကြောင်သည် သွေးအားနည်းရောဂါ၊ Rocky Mountain spotted fever, babesiosis နှင့် ehrlichiosis ကဲ့သို့သော ကျန်းမာရေးပြဿနာများစွာကို ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်။ ဤနောက်ဆုံးနှစ်ခုကို တူညီသော vector မှကူးစက်ပြီး ကြောင်များတွင် tick disease ဟုခေါ်သည်။ Babesiosis သည် များသောအားဖြင့် ကြောင်များတွင် ရှားပါးသော်လည်း ကြောင်များတွင် ehrlichiosis ၏ အစီရင်ခံစာများသည် ပြီးခဲ့သောနှစ်အနည်းငယ်အတွင်း တိုးများလာကာ ယင်းသည် သတိထားရမည့် အခြေအနေဖြစ်သည်။ အဓိက လက္ခဏာများမှာ-
- ချွဲအမြှေးပါးဖျော့ခြင်း၊
- စားချင်စိတ်မရှိခြင်း၊
- ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်း၊
- ဖျားခြင်း၊
- Apathy;
- အော့အန်ခြင်း၊
- Petechiae (ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်တွင် အနီစက်လေးများ ပျံ့နှံ့သွားသည်)၊
ehrlichiosis သည် zoonosis အဖြစ်သတ်မှတ်ပြီး လည်း ကူးစက်နိုင်သည်ကို သတိပြုပါ။လူသားများ နှင့် Rocky Mountain တို့ သည် အဖျားရောဂါကို တွေ့ရှိခဲ့သည်။ Rocky Mountain spotted fever ၏ လက္ခဏာအချို့မှာ အဖျားတက်ခြင်း၊ ဝမ်းနှင့် ဆီးတွင် သွေးပါခြင်း၊ နှာခေါင်းသွေးလျှံခြင်း၊ အသက်ရှုကျပ်ခြင်း၊ ဝမ်းလျှောခြင်းနှင့် အော့အန်ခြင်း တို့ဖြစ်သည်။
ကြောင်များတွင် သွေးအားနည်းရောဂါသည် အထက်ဖော်ပြပါရောဂါများထက် ပိုမိုပြင်းထန်သည်ဟု ယူဆသော်လည်း၊ ၎င်းသည် တိရစ္ဆာန်ကို ပျက်စီးလွယ်စေပြီး အခြားပြဿနာများစွာနှင့် ကြုံတွေ့ရနိုင်သောကြောင့် အလွန်ဂရုစိုက်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ ထိုအခြေအနေတွင်၊ အလွန်အမင်းပင်ပန်းနွမ်းနယ်ခြင်း၊ အစာစားချင်စိတ်မရှိသောကြောင်နှင့်ဖျော့ဖျော့ချွဲအမြှေးပါးများရှိသောကြောင်ကိုကြည့်ရှုနိုင်သည်။
ကြောင်မှမွှားများကို မည်သို့ဖယ်ရှားရမည်နည်း။
ကြောင်မှ မှက်များကို ဖယ်ရှားနည်းကို လေ့လာရန် မခက်ခဲသော်လည်း အရာအားလုံးကို မှန်ကန်စေရန်အတွက် မှန်ကန်သော ကိရိယာများနှင့် စိတ်ရှည်သည်းခံမှု လိုအပ်ပါသည်။ သင့်သူငယ်ချင်း၏ ခန္ဓာကိုယ်မှ ခြစ်ရာများကို ဖယ်ရှားပစ်ရန် လိုအပ်သည်၊ အကြောင်းမှာ သင်သည် ကပ်နေသော အစိတ်အပိုင်းများ (အထူးသဖြင့် အစွယ်များ) ထားခဲ့ပါက သင့်သူငယ်ချင်းတွင် ရောဂါပိုးကူးစက်မှု သို့မဟုတ် ရောဂါပိုးအသစ်များ ဖြစ်ပွားနိုင်သောကြောင့် ဖြစ်သည်။ ကြောင်များမှ မွှားများကို ဖယ်ရှားနည်း အချို့သော အကြံပြုချက်အချို့မှာ အောက်ပါတို့ဖြစ်သည်-
1) ကပ်ပါးများကို ဖယ်ရှားရန်အတွက် လိုအပ်သောပစ္စည်းများကို ခွဲခြားပါ-
- Hairbrush;
- မွှားများကို ဖယ်ရှားရန် တိကျသော ကပ်ညှိကိရိယာများ (သင့်တွင် တစ်ခုမှမရှိပါက၊ ဘုံတစ်မျိုးကို အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။)
- အရက်စိမ်ထားသော ချည်သား၊
2) သင့်ကြောင်လေးကို စတင်ဖြီးဖြီးဖို့ လုံလောက်တဲ့ ငြိမ်သက်နေတဲ့အချိန်ကို ရွေးပါ (ဒါက မှက်တွေရှိတဲ့နေရာကို မြင်ယောင်ဖို့ ကူညီပေးမယ့်အရာပါ)။
3) မှင်ဇာများကိုယူ၍ ခြစ်ရာအောက်ရှိ အစိတ်အပိုင်းများထဲမှ တစ်ခုကို လျှောချ၊သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏အရေပြားမှ၎င်းကိုဖယ်ရှားရန်လှုပ်ရှားမှုတစ်ခု;
4) ကပ်ပါးပိုးကိုဖယ်ရှားရန် ကပ်ပါးများကို ဂရုတစိုက်ဆွဲပါ။ ဖော်ပြပြီးသားအတိုင်း၊ လုံးဝဖယ်ရှားပစ်ရန် အရေးကြီးပါသည်။
5) ဧရိယာကို ဂွမ်းဖြင့် ကောင်းစွာ သန့်စင်ပါ။
သို့သော် သင့်တွင် ကြောင်မှခြစ်ကိုဖယ်ရှားခြင်းအတွေ့အကြုံမရှိပါက အမှားအယွင်းမရှိစေရန် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံမှ အကူအညီရယူရန် အကောင်းဆုံးမှာ သတိရသင့်သည်။ ကြောင်များအတွက် မှက်သတ်ဆေးကို ရင်းနှီးမြှပ်နှံရန်လည်း ဖြစ်နိုင်သော်လည်း ၎င်းကို ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်နှင့် ကြိုတင်ဆွေးနွေးထားသင့်ပါသည်။
ကြည့်ပါ။: ရန်လိုသောအပြုအမူကိုရှောင်ရှားရန် Rottweiler ကိုဘယ်လိုလေ့ကျင့်မလဲ။ သင်တန်းဆရာ၏ အကြံပြုချက်များကို ကြည့်ပါ။
ကြောင်များတွင် မှက်များအတွက် ကုထုံး ၅ ခု
ကြောင်များတွင် မှင်ဆေးကို အသုံးပြုခြင်းသည် သင့်သူငယ်ချင်းကို အနာဂတ်တွင် ထိခိုက်စေနိုင်သည့် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ပိုးမွှားများကို ထိန်းချုပ်ရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ စျေးကွက်တွင်တွေ့ရသောပိုးသတ်ဆေးများအပြင်၊ အချို့သောအိမ်လုပ်ချက်ပြုတ်နည်းများသည် ပိုးမွှားများ၏ခြေရာခံများကိုဖယ်ရှားရှင်းလင်းဖယ်ရှားရန်အတွက်အလွန်ကောင်းမွန်ပါသည်။ အောက်တွင် အကြံပြုချက်အချို့ကို ကြည့်ပါ။
1) ပန်းသီးရှာလကာရည် နှင့် မုန့်ဖုတ်ဆိုဒါ
ပန်းသီးရှာလကာရည် နှစ်ခွက်ကို ရေနွေးနွေး တစ်ခွက်နှင့် မုန့်ဖုတ်ဆိုဒါ ဇွန်းတစ်ဝက်ခန့် ထည့်ပါ။ ပြီးရင်တော့ ဆေးရည်ကို ဖြန်းဆေးထဲထည့်ပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖြန်းပေးပါ။
2) လေးညှင်းပွင့်
လေးညှင်းပွင့်ကို လိုချင်သောနေရာတွင် တိုက်ရိုက်လိမ်းနိုင်သည် သို့မဟုတ် ဟင်းခတ်အမွှေးအကြိုင်များကို လိမ္မော်သီးဖြင့် ကျိုပြီး မှုတ်ပုလင်းဖြင့် အိမ်အနှံ့ လိမ်းနိုင်ပါသည်။
၃) သံပုရာနှင့် သစ်သီးများcitruses
ရေနှစ်ခွက်ကို အပူပေးပြီး တစ်ဝက်ဖြတ်ထားတဲ့ သံပုရာသီးနှစ်လုံးကို ထည့်ပါ။ တစ်နာရီလောက်စောင့်ပြီးမှ အရည်ကို ဖြန်းပေးပါ။ သံပုရာသီးအပြင် အခြားသော လိမ္မော်သီးကိုလည်း အသုံးပြုနိုင်ပါတယ်။
4) Chamomile
Chamomile အရွက်ကို ရေထဲပြုတ်ပြီး အပူချိန် ကြက်သီးနွေးလာသည်အထိ စောင့်ပါ။ ထို့နောက် အရည်ကို လိုချင်သောနေရာတွင် လိမ်းပါ။ ကြောင်များတွင် မှက်များအတွက် ဤဆေးကို တိရိစ္ဆာန်၏ ခန္ဓာကိုယ်တွင် တိုက်ရိုက် အသုံးချနိုင်သည်။
5) Neem oil
ဆီသည် မှက်များကို သဘာဝအတိုင်း တွန်းလှန်ပေးသည့် အရောအနှောမပါဘဲ အသုံးပြုနိုင်သည်။ ထုတ်ကုန်အနည်းငယ်ကို အဝတ်တစ်ထည်မှာ လိမ်းပြီး ထိခိုက်နေတဲ့နေရာကို လိမ်းပေးပါ။
ကြောင်မွှားများကို ကာကွယ်နည်းကို လေ့လာပါ
ကံကောင်းစွာဖြင့်၊ ကြောင်မှက်များသည် သင့်ကြောင်လေး၏ဘဝတွင် ပြဿနာမဖြစ်သင့်ပါ (သို့မဟုတ် သင့်အတွက်!)။ ရိုးရှင်းသောနေ့စဉ်အစီအမံအချို့ဖြင့်၊ သင့်သူငယ်ချင်း၏ခန္ဓာကိုယ်နှင့် အိမ်အတွင်းမှ ဤမလိုလားအပ်သောသတ္တဝါများကို လုံးဝဖယ်ရှားပစ်နိုင်သည်။ ပထမဆုံး သဘောထားမှာ တိရစ္ဆာန်များကို လမ်းများပေါ်တွင် လွတ်လပ်စွာ သွားလာခွင့်မပြုဘဲ အိမ်တွင်းမွေးမြူရေးတွင် ရင်းနှီးမြုပ်နှံရန်ဖြစ်သည်။ သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ဘေးကင်းမှုနှင့် အသက်ရှည်မှုကို အာမခံသည့်အပြင်၊ ၎င်းသည် အမျိုးမျိုးသော ရောဂါများနှင့် ကြောက်စရာကောင်းသော ကပ်ပါးပိုးများ ကူးစက်မှုကိုလည်း ကာကွယ်ပေးပါသည်။
နောက်ထပ်အရေးကြီးသောအချက်မှာ ကြောင်နေထိုင်သည့်အိမ်နှင့် ပတ်ဝန်းကျင်ကို သန့်ရှင်းအောင်ထားရန်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ သူသည် ခွေးတစ်ကောင်နှင့် အတူနေထိုင်ပါက၊ ဤစောင့်ရှောက်မှုကို အဆုံးသတ်ရန်မှာ ပိုအရေးကြီးပါသည်။ခွေး (သို့) ကြောင် မှင်။ နောက်ဆုံးအနေနဲ့၊ အထူးသဖြင့် အပြင်ထွက်ပြီးတဲ့အခါ ကြောင်ရဲ့အရေပြားအားလုံးကို ပုံမှန်စစ်ဆေးဖို့ မမေ့ပါနဲ့ (ဒါက တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ဆီ ခရီးစဉ်တွေ၊ ခရီးစဉ်တွေနဲ့ တခြားအပြင်ထွက်တာမျိုးတွေနဲ့လည်း သက်ဆိုင်ပါတယ်)။