ကြောင်ကို ခွဲစိပ်ခြင်းသည် ကျန်းမာရေးနှင့် ကောင်းကျိုးများစွာကို ဆောင်ကြဉ်းပေးသည့် လုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ သင်သည် ကြောင်အထီး သို့မဟုတ် အမတစ်ကောင်ကို သုတ်သင်သည်ဖြစ်စေ ခွဲစိတ်မှုသည် ရောဂါများကို ကာကွယ်နိုင်သည်၊ နယ်မြေအမှတ်အသားပြုခြင်းကဲ့သို့သော မလိုလားအပ်သောအပြုအမူများကို ရှောင်ရှားနိုင်ပြီး အခြားသော အကျိုးကျေးဇူးများအပြင် ရိုးရှင်းသောလုပ်ထုံးလုပ်နည်းတစ်ခုဖြစ်သော်လည်း၊ ၎င်းသည်ခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်ဆဲဖြစ်ပြီး ဆေးရုံမတက်မီ စောင့်ရှောက်မှုအချို့လိုအပ်ပါသည်။ ပိုနားလည်စေရန်၊ အိမ်၏ခြေသည်းများ သည် ကြောင်မခွဲမီ ကြောင်၏ပြင်ဆင်မှုနှင့်ပတ်သက်သော အချက်အလက်အချို့ကို စုဆောင်းထားသည်။ တစ်ချက်လောက်ကြည့်လိုက်ပါ။

ကြောင်ကိုခွဲထုတ်ခြင်း- အဓိကကြိုတင်ကုသခြင်းမှာ အဘယ်နည်း။

ခွဲစိတ်မှုမပြုလုပ်မီ၊ ယုံကြည်စိတ်ချရသောတိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် ကြောင်၏ကျန်းမာရေးကိုစစ်ဆေးရန် ဘက်ထရီစစ်ဆေးမှုခံယူရန် ကြောင်အား ခိုင်းစေမည်ဖြစ်သည်။ တိရိစ္ဆာန်များနှင့် ၎င်း၏လုပ်ထုံးလုပ်နည်းနှင့် မေ့ဆေးပေးရမည့် အခြေအနေများ။ သွေးပမာဏ အပြည့်အစုံနှင့် ဓာတ်မှန်ရိုက်ခြင်းများသည် ခွဲစိပ်ခြင်းမပြုမီ တောင်းဆိုမှုအများဆုံး စစ်ဆေးမှုအချို့ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင် မခွဲစိတ်မီကာလတွင် တိရစ္ဆာန်သည် ရေ ၆ နာရီ အစာရှောင်ရန်နှင့် အစာအတွက် ၁၂ နာရီ အစာရှောင်ရန် လိုအပ်သည်။ မခွဲစိတ်မီ တိရစ္ဆာန်များကို ရေချိုးခြင်းသည်လည်း မခွဲစိတ်မီ လမ်းညွှန်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ တိရစ္ဆာန်သည် ectoparasites ကင်းစင်ပြီး ၎င်း၏ကာကွယ်ဆေးများ ခေတ်မီကြောင်း သေချာစေရပါမည်။

ကြောင်ကို ခွဲထုတ်ခြင်း- အမျိုးသမီးသည် သီးသန့်စောင့်ရှောက်မှု လိုအပ်ပါသလား။

ကြောင်အမျိုးသမီးများတွင် ခွဲစိပ်ခွဲစိတ်ခြင်းသည် အထီးများထက် ပိုမိုထိုးဖောက်လုပ်ဆောင်သည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုပညာရှင်က ဖြတ်ရမယ်။သားအိမ်နှင့် သားဥအိမ်များသို့ ရောက်ရန် ကြောင်၏ဝမ်း။ ခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်ချိန်တွင် ကြောင်ကျူရှင်ဆရာများစွာကို ခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်ရန် စိတ်ပူနေတတ်သည်။ ကြောင်ကို ခွဲစိပ်ခြင်းသည် ပိုမိုရှုပ်ထွေးသော လုပ်ငန်းစဉ်ဖြစ်သော်လည်း၊ မခွဲစိတ်မီ စောင့်ရှောက်မှုသည် အတူတူပင်ဖြစ်သည်။ ကြောင်များကို ခွဲစိတ်ခြင်းသည် ရောဂါပိုးဝင်ခြင်း နှင့် သားအိမ်ကင်ဆာ ဖြစ်နိုင်ခြေများကို လျော့နည်းစေပြီး မလိုလားအပ်သော ကိုယ်ဝန်မရအောင် ကာကွယ်ပေးကြောင်း သတိရပါ။

ကြောင်များကို ခွဲစိပ်ရန် မည်သို့ပြင်ဆင်ရမည်နည်း။

ကြောင်တစ်ကောင်က ဘယ်သူလဲ။ အိမ်ကထွက်သွားတဲ့အခါ တိရစ္ဆာန်တွေ ဘယ်လောက်တောင် စိတ်မသက်မသာနဲ့ စိတ်ဖိစီးနေတယ်ဆိုတာ မင်းသိလား။ နည်းစနစ်ကျသော တိရိစ္ဆာန်များ ဖြစ်သောကြောင့် ၎င်းတို့သည် မရင်းနှီးသော ပတ်ဝန်းကျင် သို့မဟုတ် ထူးဆန်းသော လူများ ရှိနေခြင်းကို မကြိုက်ပါ။ အပြင်ထွက်ရာတွင် ထိခိုက်ဒဏ်ရာရမှု နည်းပါးစေရန်၊ သက်တောင့်သက်သာရှိပြီး ကျယ်ဝန်းသော သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးသေတ္တာတစ်ခုရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။

အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းများကို အိမ်အတွင်း၌ ဝှက်ထား၍မရသည့်အပြင် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ သွားသည့်အခါမှသာ ပေါ်လာပါသည်။ သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးသေတ္တာကို ရင်းနှီးသောအရာအဖြစ်သို့ ပြောင်းလဲခြင်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို သင်းကွပ်ရန် ဆောင်သွားသည့်အခါ အဓိက အကြံပြုချက်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ခွဲစိတ်မှုမစခင်မှာ ကယ်ရီယာကို အိမ်မှာရှိတဲ့ ပရိဘောဂရဲ့ အစိတ်အပိုင်းဖြစ်ပါစေ၊ အမြဲဖွင့်ထားပြီး အတွင်းထဲမှာ ကြောင်ကြိုက်တဲ့ အရုပ်တစ်ခုနဲ့ လုပ်လိုက်ပါ။ ၎င်းသည် အရာဝတ္တုနှင့် ရင်းနှီးပြီးသား ကြောင်တစ်ကောင်အား တုန်လှုပ်ချောက်ချားစေမည့် အခိုက်အတန့်တစ်ခုနှင့် ထွက်ပေါက်အချိန်ကို ဆက်စပ်မှု မပြုစေမည်ဖြစ်သည်။ နောက်ထပ်အရေးကြီးသောအချက်မှာ စောင်တစ်ထည်ပေါ်တွင် ဓာတုငှက် ဖီရိုမိုနကို ဖြန်းပြီး အိမ်အပြင်မထွက်မီ အတွင်း၌ ထားရန်ဖြစ်သည်။ အိုကေခွဲစိတ်မှုအပြီးတွင် တိရစ္ဆာန်အန်လေ့ရှိသောကြောင့် သုတ်လိမ်းသည့်နေ့အတွက် စောင်အပိုယူရန် အကြံပြုထားသင့်သည်။