ကြောင်များအတွက် ပိုးသတ်ဆေးကို အသုံးပြုခြင်းသည် ကြောင်မွေးစားရာတွင် လုပ်ဆောင်ရမည့် ပထမအဆင့်များထဲမှ တစ်ခုဖြစ်သည်။ ကာကွယ်ဆေးကဲ့သို့ပင်၊ သန်ကောင်ပိုးသတ်ခြင်းသည် ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေနိုင်သော ရောဂါများ အထူးသဖြင့် ကြောင်သန်ကောင်ကြောင့်ဖြစ်သော တိရစ္ဆာန်များကို ကာကွယ်ရန် နည်းလမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ၏ မိဘတိုင်းသည် ပိုးသတ်မည့်အချိန်ဇယားကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် လိုက်နာရမည်ဖြစ်သည်။ သင့်အားကူညီရန်၊ Paws da Casa သည် ကြောင်များအတွက် ပိုးသတ်ခြင်းဆိုင်ရာ အရာအားလုံးကို ရှင်းပြထားသည့် လမ်းညွှန်ချက်တစ်ခုဖြစ်သည်- ၎င်းသည် မည်သို့အလုပ်လုပ်သည်၊ မည်သည့်ရောဂါများကို ကာကွယ်သည်၊ ကြောင်များအတွက် အကောင်းဆုံးသောပိုးကောင်ဖြစ်သည်၊ သင့်ကြောင်တွင် သန်ကောင်ရှိမရှိ မည်သို့သိနိုင်မည်နည်း။ ကြောင်သန်ကောင်ဆေးနှင့် အခြားအရာများစွာကို ပေးနည်း။ စစ်ဆေးကြည့်ပါ။

ကြောင်ပိုးကောင်သည် ကပ်ပါးကောင်များကို နှိမ်နင်းရန် လုပ်ဆောင်သည်

ကြောင်ပိုးကောင်၏ အခန်းကဏ္ဍမှာ ၎င်းကို ညစ်ညမ်းစေနိုင်သော ပိုးများနှင့် ကပ်ပါးကောင်များထံမှ ကာကွယ်ရန်ဖြစ်သည် - ကာကွယ်ဆေးနှင့် မတူဘဲ၊ ဗိုင်းရပ်စ်နှင့် ဘက်တီးရီးယားများကို တိုက်ဖျက်ရန် အာရုံစိုက်လုပ်ဆောင်သည်။ အိမ်တွင်း၌နေထိုင်သောကြောင်များအပါအဝင် ကြောင်များသည် နေ့စဉ်ဘဝတွင် သန်ကောင်အမျိုးအစားများစွာနှင့် ထိတွေ့ကြသည်။ တိရိစ္ဆာန်၏ခန္ဓာကိုယ်တွင်၊ ကြောင်များအတွက် သန်ကောင်သည် ခန္ဓာကိုယ်တွင်းရှိ ကပ်ပါးပိုးများကို ဖယ်ရှားပေးပြီး သန်ကောင်များကို မြှင့်တင်ပေးသည်။ ထို့အပြင် သူသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ ကိုယ်ခံအားကို အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ထိန်းထားနိုင်သေးသည်။ ထို့ကြောင့်၊ vermifuge သည် ကြောင်သန်ကောင်များအတွက် ဆေးဝါးတစ်ခုအဖြစ် လုပ်ဆောင်ပြီး ကာကွယ်ရာတွင်လည်း ကူညီပေးပါသည်။

ကြောင်များအတွက် ပိုးသတ်ဆေးသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို ပိုးကောင်များကူးစက်ခြင်းမှ ကာကွယ်ပေးသည်

ပိုးကောင်များသည် ပိုးကောင်များကို ကာကွယ်ရာတွင် အဓိကအားဖြင့် လုပ်ဆောင်ပါသည်။ကြောင်ထဲမှာ။ ပိုးမွှားများသည် ကြောင်များကြားတွင် အဖြစ်များသော ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်ပြီး အမျိုးမျိုးသော ဖျားနာမှုများ ဖြစ်စေနိုင်သည်၊ အချို့မှာ ပိုမိုပျော့ပျောင်းပြီး အချို့မှာ ပိုမိုပြင်းထန်သည်။ ကြောင်သန်ကောင်များတွင် အဖြစ်များဆုံး အမျိုးအစားများထဲတွင် တိပ်ပိုး၊ လုံးပတ်သန်ကောင်၊ ချိတ်သန်ကောင်၊ giardia နှင့် heartworm (ကြောင်ကောင်များကို ဖြစ်စေသော ကြောင်ပိုးကောင်များ) ကို ဖော်ပြနိုင်ပါသည်။ ယေဘူယျအားဖြင့်၊ ပိုးရှိသောကြောင်များသည် ညစ်ညမ်းသောတိရစ္ဆာန် သို့မဟုတ် ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် ထိတွေ့မိသောအခါ ကူးစက်တတ်ပါသည်။

သင့်ကြောင်တွင် သန်ကောင်ရှိမရှိ သင်မည်သို့သိနိုင်သနည်း။

ပိုးရှိသောကြောင်သည် အလွန်တိကျသော လက္ခဏာအချို့ကို အမြဲပြသသည်။ သန်ကောင်တစ်ခုစီတွင် ၎င်း၏ထူးခြားချက်များရှိသော်လည်း ယေဘုယျအားဖြင့် ၎င်းတို့သည် တူညီသောလက္ခဏာအချို့ကို ထင်ရှားစေသည်။ ဒါပေမယ့် ကြောင်မှာ သန်ကောင်ရှိမရှိ ဘယ်လိုသိနိုင်မလဲ။ ပထမလက္ခဏာမှာ များသောအားဖြင့် ကြောင်ဝမ်းလျှောခြင်း ဖြစ်သည်။ ကြောင်သန်ကောင်မျိုးစိတ်အများစုသည် ကြောင်၏အူထဲတွင် ခိုအောင်းရန်ရွေးချယ်ကြပြီး ထို့ကြောင့် အစာခြေလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာပြဿနာများသည် အဖြစ်အများဆုံးဖြစ်သည်။ ဝမ်းများတွင် သွေးပါနိုင်ကာ အများအားဖြင့် သမအောင် ကျက်လေ့ရှိသည်။ သန်ကောင်ရှိသောကြောင်တွင် အော့အန်ခြင်း၊ ဝမ်းဗိုက်ရောင်ရမ်းခြင်းနှင့် ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်းစသည့် လက္ခဏာများ မကြာခဏဖြစ်တတ်သည်။ ထို့အပြင်၊ ကိစ္စအပေါ်မူတည်၍ အစာစားချင်စိတ် တိုးလာခြင်း သို့မဟုတ် ဆုံးရှုံးခြင်းကဲ့သို့ အခြားသော တိကျသော လက္ခဏာများ ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်။

၎င်းကို မြင်ရန် အမြဲတမ်း မဖြစ်နိုင်ပါ။ ညစ်ညမ်းသောကြောင်မှထွက်လာသောသန်ကောင်

ကြောင်သန်ကောင်များသည် ရောဂါလက္ခဏာများစွာကိုဖြစ်စေပြီး အဖြစ်အများဆုံးမှာ ဝမ်းလျှောခြင်းဖြစ်သည်။ အခြေအနေတော်တော်များများမှာ ဝမ်းသွားတဲ့အခါ ကြောင်ထဲက သန်ကောင်ထွက်လာတာကို တွေ့ရတယ်။ ဤကိစ္စတွင် အထူးသဖြင့် အဖြစ်များသည်။tapeworm မှ။ ဤရောဂါတွင် ကြောင်မှထွက်လာသော အဖြူရောင်သန်ကောင်ကို မြင်ယောင်နိုင်ကာ ထိုသို့ဖြစ်လာသောအခါ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ အရေးပေါ်ခေါ်ဆောင်ရန် လိုအပ်ပါသည်။ သို့သော် ကြောင်မှထွက်လာသော သန်ကောင်ဖြူ၏ အယူအဆသည် မည်သည့်သန်ကောင်တွင်မဆို အမြဲဖြစ်တတ်သည်ဟု လူအများက ထင်မြင်စေသော်လည်း ထိုသို့မဟုတ်ပေ။ မကြာခဏဆိုသလို၊ ဤလက္ခဏာသည် ပြသခြင်းမဟုတ်သော်လည်း အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်က ကူးစက်သည်။ ထို့ကြောင့် သန်ကောင်၏လက္ခဏာအဖြစ် ကြောင်မှထွက်လာသော သန်ကောင်ကို မမျှော်လင့်ပါနှင့်။ အခြားရောဂါလက္ခဏာများ ပြလာပါက အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏ အခြေအနေအတွက် သင့်လျော်သော ပိုးသတ်ဆေးကို ရှာဖွေပါ။

ကြောင်ကို ဘယ်အချိန်မှာ ပိုးသတ်ရမလဲ။ ပိုးသတ်ဆေးကို နှောင့်နှေးလို့ မရပါဘူး

ကြောင်ပိုးသတ်ဆေးသည် ရောဂါများစွာကို ကာကွယ်နိုင်ပြီး တိရစ္ဆာန်ကို ကျန်းမာသန်စွမ်းစေသောကြောင့် မည်သည့်ရက်စွဲမှ မလွတ်စေရန် သန်ကောင်ပြက္ခဒိန်ကို အာရုံစိုက်ရန် အရေးကြီးပါသည်။ ကြောင်ကာကွယ်ဆေးကဲ့သို့ပင်၊ လျှောက်လွှာသည် ကြောင်ကလေးဖြင့် စတင်သည်။ ကြောင်များအတွက် ပထမအကြိမ် သန်ကောင်ထိုးဆေးကို အသက် 30 ရက်အကြာတွင် အသုံးပြုသင့်သည်။ ထို့နောက် ၁၅ ရက်စောင့်ပြီး ဒုတိယဆေးကို လိမ်းပါ။ နောက်ထပ် 15 ရက်ကြာပြီးနောက်၊ တတိယအကြိမ်ထိုးသင့်သည်။ အကောင်းဆုံးကတော့ ကြောင်လေးရဲ့ အသက်ခြောက်လအထိ တစ်လကို တစ်ကြိမ် ပိုးသတ်ခြင်းပါပဲ။ ထို့နောက် ကြောင်ပိုးသတ်ဆေးကို တစ်နှစ်လျှင် တစ်ကြိမ် အနည်းဆုံး ပြန်လည် လိမ်းပေးရပါမည်။ သို့သော်လည်း အပြင်မှာ အချိန်ပိုကြာတဲ့ ကြောင်တွေမှာတော့ ဒီကာလကို တိုသွားစေနိုင်ပြီး boost dose ကို 3 လတစ်ကြိမ် ပေးရပါမယ်။ အိုအကောင်းဆုံးမှာ သင့်အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်၏နေထိုင်မှုပုံစံအရ မည်သည့်ကြိမ်နှုန်းကို အကြံပြုထားသည်ကို သိရှိရန် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်နှင့် စကားပြောရန် အကောင်းဆုံးဖြစ်သည်။

ကြောင်များအတွက် အကောင်းဆုံး wormer ကဘာလဲ။ ရရှိနိုင်သောရွေးချယ်စရာများအကြောင်း လေ့လာပါ

ကြောင်များအတွက် dewormer လျှောက်လွှာကို နှစ်စဉ် သို့မဟုတ် တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာမှ သတ်မှတ်သည့် အချိန်ကြားကာလတွင် လုပ်ဆောင်ရပါမည်။ ကြောင်များကို သန်ကောင်များဖြင့် ကုသရန် အိမ်သုံးကုထုံးများသည် စံပြဖြေရှင်းချက်မဟုတ်ကြောင်း သတိရသင့်သည်။ ၎င်းတို့သည် အမြဲတမ်း အပြည့်အဝ ထိရောက်မှု မရှိသည့်အပြင် လုပ်ဆောင်ရန် အလွန်နှေးကွေးပါသည်။ ဒါပေမယ့်၊ ကြောင်တွေအတွက် ဘယ်ဟာ ပိုကောင်းလဲ။ စျေးကွက်တွင်ရရှိနိုင်သောရွေးချယ်စရာများစွာရှိပြီးတစ်ခုစီသည်အခြေအနေအမျိုးမျိုးနှင့်လိုက်ဖက်သည်။ ကြောင်များအတွက် အကောင်းဆုံး ပိုးသတ်ဆေးများကို စစ်ဆေးကြည့်ပါ-

တက်ဘလက်တစ်လုံးတည်းတွင် ကြောင်များအတွက် ပိုးသတ်ဆေး- ၎င်းသည် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်စတိုးဆိုင်များတွင် တွေ့ရအများဆုံး ရွေးချယ်မှုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ကြောင်ကို သန်ကောင်အမျိုးအစားအများဆုံးမှ ကာကွယ်ပေးသည့် ဆေးဖြစ်သည်။ အိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်ကို ဆေးတလုံးကို ပေးရုံနဲ့ 15 ရက်အကြာမှာ ဒုတိယဆေးပေးလိုက်ပါ။ တက်ဘလက်တစ်လုံးတည်းတွင် ကြောင်များအတွက် dewormer ၏ အားသာချက်မှာ မတူညီသော အနံ့အရသာနှင့် ဈေးနှုန်းများပါရှိသော တံဆိပ်မျိုးစုံရှိသည်။ အချို့က အသားကဲ့သို့ပင် အရသာရှိ၍ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်များ စားရလွယ်ကူစေသည်။ ကြောင်များအတွက် ဤပိုးသတ်ဆေး၏ အားနည်းချက်မှာ ဆေးပြားကို မည်ကဲ့သို့ပေးရမည်ကို သိခြင်းသည် ပို၍ရှုပ်ထွေးနိုင်သည်။

Liquid Cat Vermifuge- ဆေးပြားထက် လိမ်းရ ပိုလွယ်ကူသောကြောင့် ဤရွေးချယ်မှုကို အလွန်အမင်း လိုက်ရှာပါသည်။ ကြောင်ပိုးသတ်ဆေးရည်သည် ပုလင်းတစ်လုံးနှင့် ဝင်လာသည်။အုပ်ထိန်းသူသည် တိရစ္ဆာန်အား မှန်ကန်သောဆေးပမာဏကို ပေးဆောင်ရပါမည်။ အများအားဖြင့် ကြောင်ပိုးသတ်ဆေးရည်ကို ဆေးထိုးဆေးသုံးပြီး ထိုးသည်။ ၎င်းသည် ကြောင်များစွာရှိသည့် သူများအတွက် ကောင်းမွန်သောရွေးချယ်မှုတစ်ခုလည်းဖြစ်ပြီး သောက်သုံးသောပမာဏပေါ်မူတည်၍ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်ထက်ပို၍ ပုလင်းတစ်လုံးကို အသုံးပြုနိုင်ပါသည်။

ကြောင်ပိုးကောင်- သင့်ကြောင်ကလေးသည် ဆေးလုံးကို လုံးဝလက်မခံဘဲ ဆေးထိုးအပ်ကိုခံယူရန် အလွန်စိတ်လှုပ်ရှားနေပါက၊ ၎င်းသည် အကောင်းဆုံးရွေးချယ်မှုဖြစ်သည်။ ဤဒေသများကို လျှာဖြင့် ကြောင်က မျိုချမိသော ကြောင်ပိုးသတ်ဆေးကို ခြေသည်းများနှင့် အမွေးများပေါ်တွင် သက်ရောက်သည်။ အခြားအကြံတစ်ခုမှာ အစာထဲတွင် ပိုးသတ်ထားသောငါးပိကို ရောနှောရန်ဖြစ်သည်။

ကြောင်ပိုးသတ်ဆေးကို မည်သို့ပေးမည်နည်း။ အမှားအယွင်းများကိုရှောင်ရှားရန် ဆေးပမာဏကို ကောင်းစွာတွက်ချက်ရပါမည်

ကျူရှင်ဆရာအများစုသည် ကြောင်သန်ကောင်ကို မည်ကဲ့သို့ပေးရမည်ကို မှန်ကန်စွာသိရှိရန် အခက်အခဲရှိနိုင်သည်။ အရေးကြီးဆုံးသတိထားချက်တစ်ခုမှာ ဆေးပမာဏနှင့် ပတ်သတ်၍ဖြစ်သည်။ တိရိစ္ဆာန်၏ ကိုယ်အလေးချိန်နှင့် အသက်အလိုက် တွက်ချက်ရပါမည်။ စံပြသည် စံပြပမာဏ မည်သည်ကို လမ်းညွှန်ရန် ကျွမ်းကျင်သူအတွက် စံပြဖြစ်သည်။ ကျူရှင်ဆရာသည် လျှောက်ထားခြင်းမပြုမီ တိုင်းတာရန် လိုအပ်သောကြောင့် သောက်သုံးသော စောင့်ရှောက်မှုသည် အရည် သို့မဟုတ် ငါးပိပိုးသတ်ပေးသည့်ကိစ္စတွင် ပို၍ပင် ဂရုစိုက်သင့်သည်။ တက်ဘလက်ကိစ္စတွင်၊ ၎င်းသည်တိရစ္ဆာန်၏အလေးချိန်အရစံပြအချိုးအစားတွင်ရှိပြီးသားအားသာချက်ရှိသည်။ ကြောင်ကလေးတစ်ကောင်ကို ပိုးသတ်ခြင်းအတွက် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ များသောအားဖြင့် ငါးပိ သို့မဟုတ် ဆေးပြားပုံစံဖြစ်သည်။

ကြောင်သန်ကောင်အားဆေးနည်းဆေးပြားထဲမှာလား? အချို့သောနည်းပညာများသည် အပလီကေးရှင်းအား လွယ်ကူချောမွေ့စေသည်

ပမာဏသည် ကြောင်ဖျက်ပိုးသတ်ဆေး၏ အားသာချက်ဖြစ်ပါက၊ လျှောက်လွှာသည် အားနည်းချက်တစ်ခု ဖြစ်နိုင်သည်။ ကြောင်တိုင်းသည် ဆေးပြားကို ကောင်းကောင်းမသောက်တတ်ဘဲ ၎င်းတို့ကို လက်ခံရန် အချိန်အတော်ကြာပါသည်။ သို့သော်၊ ကြောင်သန်ကောင်ဆေးပြားကို လွယ်ကူသောနည်းလမ်းဖြင့် ပေးရမည့် အကြံပြုချက်အချို့ရှိသည်။ ၎င်းတို့ထဲမှ တစ်ခုနှင့် အဖြစ်အများဆုံးမှာ အစာထဲတွင် ဆေးကို ဆုပ်နယ်ခြင်း ဖြစ်သည်။ သို့သော် အချို့သောဆေးများသည် ပြောင်းလဲ၍မရကြောင်း သတိပြုပါ။ ဆေးပြားထဲရှိ ကြောင်ကို ပိုးသတ်နည်းအတွက် နောက်ထပ်အကြံပြုချက်မှာ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို သင့်ပေါင်ပေါ်တင်ကာ ပါးစပ်ကိုဖွင့်ကာ ဆေးကို လည်ချောင်းနောက်ဘက်တွင် ထည့်ကာ ဧရိယာကို နှိပ်နယ်ပေးခြင်းဖြစ်သည်။ နောက်ဆုံးအနေနဲ့၊ အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်စတိုးဆိုင်တွေမှာ ဆေးရေစင်တချို့ကို သင်ရှာတွေ့နိုင်ပါတယ်။ ကြောင်သန်ကောင် ဆေးပေးနည်း လုပ်ငန်းစဉ်မှာ အများကြီး ကူညီပေးကြတယ်။

အပြင်ထွက်လေ့မရှိသောကြောင်များသည်လည်း ကြောင်ပိုးသတ်ရန် လိုအပ်သည်

၎င်းသည် အသက်ရှင်နေချိန်တွင် သို့မဟုတ် မကြာခဏ လမ်းပေါ်ထွက်သည့်အခါတွင် ပိုးရှိသောကြောင်ကို တွေ့ရလေ့ရှိပါသည်။ ကြောင်သန်ကောင် အမျိုးအစား အမျိုးမျိုးသည် ပြင်ပပတ်ဝန်းကျင်တွင် ရှိနေတတ်ပြီး ထို့ကြောင့် ကြောင်လေးသည် အိမ်တွင်း၌ နေထိုင်ပါက သန်ကောင်မလိုအပ်ဟု ကျူရှင်ဆရာများစွာက ယူဆကြသည်။ သို့သော် ထိုကဲ့သို့ မဟုတ်ပါ။ အိမ်တွင်းမွေးမြူထားသောကြောင်သည် သန်ကောင်ကူးစက်နိုင်ခြေနည်းပါးသော်လည်း အန္တရာယ်ရှိနေဆဲဖြစ်သည်။ ပိုးကောင်အများအပြားသည် ခွေးလှေးယားများသာမက ခြင်ကိုက်ခြင်းမှလည်း ကူးစက်တတ်ပါသည်။မိခင်နို့မှတဆင့် ကူးစက်နိုင်သော အခြေအနေများ။ ထို့ကြောင့် သင့်အိမ်ထဲသို့ဝင်သော ရိုးရိုးခြင် သို့မဟုတ် အိမ်နောက်ဖေးတွင် ပျံ့နှံ့နေသော ခွေးတစ်ကောင်သည် ကြောင်ကို ကူးစက်ရန် လုံလောက်ပါသည်။ သင့်တွင် အခြားအိမ်မွေးတိရိစ္ဆာန်များရှိနေပါက သန်ကောင်များ ကူးစက်နိုင်သေးသည်။

ထို့အပြင်၊ အိမ်တွင်နေထိုင်သောကြောင်တစ်ကောင်အတွက် သန်ကောင်ကျုံ့စေသည့် နောက်တစ်နည်းမှာ ပိုင်ရှင်၏အဝတ်အစားနှင့် ဖိနပ်များမှတဆင့်ဖြစ်သည်။ ပိုင်ရှင်က အိမ်ပြန်ရောက်တဲ့အခါ လမ်းပေါ်မှာရှိတဲ့ ကပ်ပါးကောင်တချို့ ယူလာပြီး သူ့အဝတ်အစား ဒါမှမဟုတ် ဖိနပ်ကို စီးသွားနိုင်တယ်။ ကြောင်ကလေးသည် အပိုင်းအစများကို ရှူရှိုက်ကာ လျှာဖြင့် ကိုက်လိုက်လျှင် အလွန်အသုံးများသော အပြုအမူတစ်ခုဖြစ်သည့် သန်ကောင်ကူးစက်ခံရခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် အိမ်အပြင်ဘက်တွင် ယက်မထည့်ဖူးသည့်တိုင် ကြောင်ပိုးသတ်ဆေးကို မည်သည့်ကြောင်တွင်မဆို အသုံးပြုရန် အရေးကြီးပါသည်။