ခွေးမသားအိမ်သည် ခွေးမျိုးပွားစနစ်တွင် အလွန်အရေးကြီးသော အင်္ဂါတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤနေရာတွင် သန္ဓေသားလောင်းသည် ခွေးပေါက်လေးများ ကျန်းမာစွာမွေးဖွားနိုင်စေရန် သေချာစေသော ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်အတွင်း သန္ဓေသားပေါက်ဖွားလာခြင်းဖြစ်သည်။ ခွေးမသားအိမ်၏ ခန္ဓာဗေဒအရ အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းသည် မျိုးပွားရန်အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော လုပ်ငန်းဆောင်တာများစွာကို လုပ်ဆောင်နိုင်စေပါသည်။ အခြားတစ်ဖက်တွင်၊ ဤကိုယ်တွင်းအင်္ဂါများ (အခြားမည်သည့်အရာများကဲ့သို့) သည် pyometra သို့မဟုတ် ကင်ဆာကဲ့သို့သော အန္တရာယ်ရှိသောရောဂါအချို့ကိုလည်း ခံစားရနိုင်သည်။ ခွေးမ၏သားအိမ်သည် ကျူရှင်ဆရာတိုင်း သိလိုသည့် စူးစမ်းချင်စိတ်နှင့် အံ့သြဖွယ်ရာများ ပြည့်နှက်နေသော ခွေးခန္ဓာဗေဒ၏ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်၊ Patas da Casa သည် ခွေးမတစ်ကောင်၏ သားအိမ်ပုံစံ၊ ၎င်း၏ ခန္ဓာဗေဒမှသည် ခွေးမတစ်ကောင်၏ ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေနိုင်သော ရောဂါများအထိ အရာအားလုံးကို ပြောပြသည်။ အဲဒါကို စစ်ဆေးကြည့်ပါ။

ခွေးမသားအိမ်မှာ ခွေးမျိုးပွားမှုစနစ်အတွက် မရှိမဖြစ်လုပ်ဆောင်ချက်တွေ အများကြီးပါ၀င်ပါတယ်

ခွေးမသားအိမ်ရဲ့ အဓိကလုပ်ဆောင်ချက်ကတော့ သန္ဓေသားလောင်းကို လက်ခံဖို့နဲ့ အမိုးအကာလုပ်ဖို့ ဖြစ်ပါတယ်။ ဤအင်္ဂါသည် မျိုးအောင်ခြင်းဖြစ်ပွားသည့် သားဥပြွန်သို့ရောက်ရှိသည်အထိ သုတ်ပိုးများပို့ဆောင်ရာတွင် ကူညီပေးသည်။ ၎င်းသည် ခွေးမ၏သားအိမ်အတွင်း၌ သန္ဓေသားလောင်းကို မွေးဖွားပြီးချိန်အထိ သိမ်းဆည်းထားသည်။ သန္ဓေသားလောင်းကို သန္ဓေတည်စေပြီး ခွေး၏ကိုယ်ဝန်တစ်လျှောက်လုံးတွင် လိုအပ်သော အာဟာရများရရှိကာ ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးစေသည့် အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းတစ်ခုလည်းဖြစ်သည်။ ဤမျှလောက်များသော မူလလုပ်ငန်းဆောင်တာများဖြင့်၊ ခွေးမ၏သားအိမ်သည် ခွေးမျိုးပွားရန် အရေးကြီးဆုံးအင်္ဂါတစ်ခုဖြစ်သည်ဟု ကျွန်ုပ်တို့ပြောနိုင်သည်။

ခန္ဓာဗေဒခွေးမ၏သားအိမ်- အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းအကြောင်း အနည်းငယ်ပိုသိပါ

ပြီးနောက်၊ ခွေးမ၏သားအိမ်သည် အဘယ်နည်း။ ဤအင်္ဂါသည် အပေါက်ပုံသဏ္ဍာန်ရှိသည်။ ခွေးမသားအိမ်၏ ခန္ဓာဗေဒတွင် ဦးချိုနှစ်ချောင်း၊ ခန္ဓာကိုယ်နှင့် သားအိမ်ခေါင်း (သို့မဟုတ် သားအိမ်ခေါင်း) ပါဝင်သည်။ ကိုယ်တွင်းအင်္ဂါနံရံကို အလွှာသုံးလွှာဖြင့် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ ၎င်းတို့မှာ endometrium၊ myometrium နှင့် perimetrium တို့ဖြစ်သည်။ ခွေးမ၏သားအိမ်သည် အမြဲသင့်လျော်သောနေရာတွင် ရှိနေကြောင်း သေချာစေသည့် လုပ်ဆောင်ချက်ပါရှိသော အစာအိမ်အရွတ်များလည်း ရှိပါသည်။ အင်္ဂါအစိတ်အပိုင်းသည် ဝမ်းဗိုက်အတွင်းပိုင်း၌ အမြဲတည်ရှိသည်။ ခွေးမသားအိမ်၏ ခန္ဓာဗေဒဆိုင်ရာ ထည့်သွင်းစဉ်းစားရမည့် နောက်ထပ်အရေးကြီးအချက်မှာ ၎င်း၏အရွယ်အစားဖြစ်သည်။ ပျမ်းမျှအားဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်သည် 10 ကီလိုဂရမ်အထိရှိပြီး အတိုင်းအတာမှာ 0.8 စင်တီမီတာဖြစ်သည်။ ဤသည်မှာ ကျန်းမာသော ခွေးသားအိမ်၏ စံသတ်မှတ်ချက်ဖြစ်သည်။ မည်သည့်အရွယ်အစားပြောင်းလဲမှုကိုမဆို စုံစမ်းစစ်ဆေးရပါမည်။

ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ်တွင် ခွေးမ၏သားအိမ်သည် သန္ဓေသားလောင်းကို သိမ်းဆည်းထားပြီး ၎င်း၏ဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်မှုကို ခွင့်ပြုပေးသည်

၎င်းသည် ခွေးမ၏သားအိမ်အတွင်း၌ သန္ဓေသားလောင်းကို သိမ်းဆည်းပြီး ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးစေပါသည်။ ပျမ်းမျှအားဖြင့် ရက် 60 ကြာသောခွေး၏ကိုယ်ဝန်တစ်လျှောက်လုံး။ ဤကာလအတွင်း ကိုယ်ဝန်ဆောင်ခွေးသည် အပြောင်းအလဲအချို့ကို ပြသလိမ့်မည်။ အစာစားချင်စိတ်မရှိခြင်း၊ ရင်သားရောင်ရမ်းခြင်း၊ ပျို့အန်ခြင်း၊ ပင်ပန်းနွမ်းနယ်ခြင်း နှင့် ကိုယ်အလေးချိန်တိုးခြင်း တို့ဖြစ်သည်။ ထို့အပြင်၊ ခွေးမ၏သားအိမ်သည် ၎င်းအတွင်း၌ ကြီးထွားလာသည်နှင့်အမျှ ခွေးမ၏သားအိမ်သည် ကျယ်ပြန့်လာသည်။ ထို့ကြောင့်၊ ဝမ်းဗိုက်ပိုင်း၌ ထုထည်တိုးလာသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့တွေ့မြင်ရပါသည်။

ဤကာလတစ်ခုလုံးတွင်၊ ခွေးမတွင် အချို့သောအရာများရှိနေရန် အရေးကြီးပါသည်။အထူးဂရုစိုက်ပါ။ အရေးကြီးဆုံးတစ်ခုမှာ အစားအစာဖြစ်သည်။ ကိုယ်ဝန်ဆောင်ခွေးမသည် ၎င်း၏သားအိမ်တွင် အနာဂတ်ခွေးကလေးရှိပြီး ၎င်း၏သားစဉ်မြေးဆက်များ ကျန်းမာဖွံ့ဖြိုးစေရန်အတွက် အလွန်အာဟာရပြည့်ဝသော အစားအစာကို စားသုံးရန် လိုအပ်ပါသည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးကုသရေးနောက်ဆက်တွဲကို ထိန်းသိမ်းထားရန်နှင့် ကိုယ်ဝန်ဆောင်စဉ် ပြုစုစောင့်ရှောက်ရန်လည်း မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပါသည်။ ဤနည်းဖြင့် ကျူရှင်ဆရာသည် မိခင်နှင့် ခွေးပေါက်လေးများ၏ ကျန်းမာရေးအခြေအနေ မည်သို့ရှိမည်ကို သိရှိပြီး ခွေးမ၏သားအိမ်သည် မွေးကင်းစ ခွေးပေါက်လေးများကို နှင်ထုတ်မည့်အခိုက်အတန့်အတွက် ပြင်ဆင်ပေးမည်ဖြစ်သည်။

ခွေးမသားအိမ်သည် အချို့သောရောဂါများ ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သည်

ကံမကောင်းစွာဖြင့်၊ ခွေးမသားအိမ်သည် အချို့သော ကျန်းမာရေးပြဿနာများကို ခံစားရနိုင်သည်။ သင့်တွင် ကျန်းမာသောခွေး၏သားအိမ်ရှိသောအခါတွင် ဖြစ်ပျက်သည့်အရာနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ပြီး၊ ထိုအင်္ဂါတွင် ရောဂါရှိသော ခွေးသည် ဆီးထွက်ခြင်းမှ အလွန်ပြင်းထန်သော နာကျင်မှုအထိ လက္ခဏာရပ်အချို့ရှိသည်။ ခွေးမများနှင့် သားအိမ်ကင်ဆာများတွင် Pyometra သည် အာရုံစူးစိုက်မှု အများဆုံးခံထိုက်သည့် အဖြစ်များဆုံး အခြေအနေများဖြစ်သည်။

Canine pyometra- ဘက်တီးရီးယားများသည် ခွေးအမျိုးသမီးများ၏ သားအိမ်အတွင်း ကူးစက်မှုကို ဖြစ်စေသည်

အမျိုးသမီးခွေးများတွင် Pyometra သည် အပူရှိန်အတွင်း သို့မဟုတ် ပြီးနောက် သားအိမ်အပေါ် သက်ရောက်မှုရှိသော ရောဂါဖြစ်သည်။ ဤကာလအတွင်း ခွေး၏ဟော်မုန်းပမာဏသည် ရိုလာကိုစတာကဲ့သို့ မြင့်တက်ကာ အဆက်မပြတ်ကျဆင်းနေပါသည်။ ဤဟော်မုန်းပြောင်းလဲမှုများသည် သားအိမ်အား ပိုမိုထိခိုက်လွယ်သောပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခုဖြစ်စေပြီး အကျိုးဆက်အနေဖြင့် အချို့သောကူးစက်ရောဂါများ ပြန့်ပွားခြင်းမှ ခံစားရနိုင်ခြေရှိသည်။ဘက်တီးရီးယား။ ခွေးတွေရဲ့ သားအိမ်ထဲမှာ ရောဂါပိုးဝင်စေတဲ့ ဘက်တီးရီးယားတွေက endometrium ထဲမှာ ပေါက်ပြီး ကြီးထွားလာကာ canine pyometra ကို ဖြစ်စေပါတယ်။

ဤသားအိမ်ပိုးဝင်ခြင်း၏ အဓိကပြဿနာမှာ ဘက်တီးရီးယားများသည် သားအိမ်ဧရိယာတစ်လျှောက် သွားလာနိုင်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်၏အခြားအစိတ်အပိုင်းများသို့ သယ်ဆောင်သွားနိုင်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ Canine pyometra သည် ကံမကောင်းစွာဖြင့်၊ သင်းကွပ်ခြင်းမဟုတ်သော အမျိုးသမီးခွေးများတွင် အလွန်အဖြစ်များသော အခြေအနေတစ်ခုဖြစ်ပြီး ခွေးမတစ်ကောင်ချင်းစီ၏ အပူရှိန်ကြောင့် သားအိမ်သည် ဘက်တီးရီးယားများ ပေါက်ပွားမှုအတွက် ပို၍ပင် သတိထားရမည့် ပတ်ဝန်းကျင်ဖြစ်လာသည်။

Canine pyometra ၏ ရောဂါလက္ခဏာများသည် ဆီးထွက်ခြင်းနှင့် ဝမ်းဗိုက်နာခြင်းတို့ ပါဝင်သည်

ခွေးများ၏ သားအိမ်အတွင်း ရောဂါပိုးကူးစက်မှုကို ဖြစ်စေသော ဘက်တီးရီးယားများသည် pyometra အမျိုးအစား နှစ်မျိုးဖြစ်စေနိုင်သည်- အဖွင့် သို့မဟုတ် အပိတ်။ ပွင့်နေသော pyometra တွင်၊ မိန်းမကိုယ်တွင် လျှို့ဝှက်ချက်များ ရှိနေသည်။ ပိတ်ထားပြီးသား၊ ဒီလျှို့ ဝှက်တွေ ရှိနေပေမယ့် မထွက်ပါဘူး။ သားအိမ်ခေါင်း ပိတ်ဆို့လာသည်နှင့်အမျှ ဆီးအိမ်အတွင်းမှ ဆီးအိမ်အတွင်းမှ ဆီးအိမ်အရည်များကို ဖယ်ထုတ်ပြီး စုပုံနေခြင်းဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် canine pyometra ကို ပို၍ပြင်းထန်စေသည်။ သားအိမ်ပိုးဝင်ခြင်း၏ အဓိကပြဿနာတစ်ခုမှာ ၎င်းသည် အသံတိတ်ရောဂါဖြစ်သည်။ ရောဂါလက္ခဏာများပေါ်လာရန် အချိန်ယူရပြီး ကုသမှုစတင်ရန် အချိန်ယူရပေမည်။ ခွေးမ၏သားအိမ်တွင် ရောဂါပိုးကူးစက်မှုကို ဖြစ်စေသော ဘက်တီးရီးယားများသည် များသောအားဖြင့် အပူရှိန်တွင် စတင်လုပ်ဆောင်တတ်သော်လည်း ရောဂါလက္ခဏာများ ထင်ရှားရန် နှစ်လကြာတတ်သည်။ Canine pyometra ၏လက္ခဏာများထဲတွင်၊ ကျွန်ုပ်တို့သည်-

• အစာစားချင်စိတ်မရှိခြင်း
• ဗိုက်နာ
• ဝမ်းဗိုက်ထုထည် တိုးလာခြင်း
• အဖျား
• မောပန်းခြင်း
• မိန်းမကိုယ်မှ ဆင်းခြင်း (pyometra အမျိုးအစား ဖြစ်ပါက)

သားအိမ်အတွင်း ပိုးဝင်ခြင်းကို ကုသနည်း ခွေးမိန်းမလား?

pyometra ရောဂါရှာဖွေတွေ့ရှိပြီးနောက်၊ ပိုင်ရှင်တိုင်းသည် ကုသမှုအချို့ဖြင့် ခွေးမ၏သားအိမ်အား ပြန်လည်ကျန်းမာလာစေရန် ဖြစ်နိုင်ချေရှိမရှိ တွေးမိကြသည်။ ဒီရောဂါကို ပျောက်ကင်းအောင် ကုသနိုင်ပေမယ့် အဲဒါအတွက် သားအိမ်ဖယ်ဖို့ လိုအပ်ပါတယ်။ ခွေးတွင် သားအိမ်ပိုးဝင်ခြင်းကို ကုသရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ ခွဲစိတ်မှုဖြစ်သည်။ ဤခွဲစိတ်မှုတွင်၊ အထူးကုဆရာဝန်သည် ပြဿနာပိုမိုဆိုးရွားခြင်းမှကာကွယ်ရန် ရောဂါပိုးရှိသောသားအိမ်အား ဖယ်ရှားမည်ဖြစ်သည်။ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် ခွေးမသားအိမ်သန့်ဆေး (လိုအပ်ပါက) နှင့် ပဋိဇီဝဆေးများကဲ့သို့သော အခြားဆေးဝါးများ၊ ရောဂါပိုးအသစ်များကို ကုသရန်နှင့် ကာကွယ်ရန် အကြံပြုနိုင်သည်။

ကင်ဆာရောဂါ ခွေးမသားအိမ်သည် ဟော်မုန်းပမာဏမြင့်မားခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေသော ဆိုးရွားသောပြဿနာတစ်ခု

ခွေးမသားအိမ်တွင်းကင်ဆာသည် ကံမကောင်းစွာဖြင့် တိရစ္ဆာန်ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေနိုင်သော အခြားပြဿနာတစ်ခုဖြစ်သည်။ အကျိတ်ဖြစ်ရတဲ့အကြောင်းရင်းက ဟော်မုန်းဓာတ် မြင့်မားမှုနဲ့ ဆက်စပ်နေပါတယ်။ အထိန်းအကွပ်မရှိသော ခွေးတစ်ကောင်သည် အပူတစ်ခုစီတိုင်းတွင် ဟော်မုန်းပြောင်းလဲမှုများစွာကို ဖြတ်သန်းသည်။ အချိန်ကြာလာသည်နှင့်အမျှ ဟော်မုန်းထွက်နှုန်း အလွန်မြင့်မားလာသည်။ ထို့ကြောင့် ဤမြင့်မားသော ထိတွေ့မှုသည် အကျိတ်ဆဲလ်များ၏ အသွင်အပြင်ကို ဖြစ်စေသည်။ ခွေးမသားအိမ်အတွင်း ပိုးဝင်ခြင်း (pyometra) သည် ဤအခြေအနေစတင်ခြင်းကို လွယ်ကူချောမွေ့စေပါသည်။

ခွေးမများအတွက် သန္ဓေတားဆေးများ အသုံးပြုခြင်း။ခွေးသည် သားအိမ်ကင်ဆာကို ခံစားရစေမည့် နောက်ထပ်ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်သည်။ ကျူရှင်ဆရာအများစုက သန္ဓေတားဆေးအစား သန္ဓေတားဆေးကို ရွေးချယ်ကြပါတယ်။ သန္ဓေတားဆေးတွင် ဟော်မုန်းများ မြင့်မားစွာပါဝင်သောကြောင့် ကြီးမားသောအမှားတစ်ခုဖြစ်သည်။ ခွေးမသည် ကျွန်ုပ်တို့ရှင်းပြထားသည့်အတိုင်း သားအိမ်ကင်ဆာ (ရင်သားကင်ဆာကဲ့သို့သော အခြားအမျိုးအစားများအပြင်) ကိုနှစ်သက်သည့် ဟော်မုန်းများ အလွန်မြင့်မားစွာပါဝင်လာပါသည်။

ခွေးမများတွင် သားအိမ်ကင်ဆာ၏ လက္ခဏာများသည် အလွန်တိကျမှုမရှိပါ

နောက်ဆုံးတော့- အမျိုးသမီးခွေးများတွင် သားအိမ်ကင်ဆာကို မည်သို့ခွဲခြားသတ်မှတ်နိုင်မည်နည်း။ ကံမကောင်းစွာပဲ၊ ဒီရောဂါကို ခွဲခြားသိဖို့က နည်းနည်း ဆန်းကျယ်တတ်ပါတယ်။ အကြောင်းအရင်းမှာ ခွေးမများတွင် သားအိမ်ကင်ဆာ၏ လက္ခဏာများသည် အတိအကျမဟုတ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ရောဂါရှာဖွေဖော်ထုတ်ရန်အတွက် တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်သည် အစာစားချင်စိတ်မရှိခြင်း၊ အစာအိမ်ထွက်ခြင်းနှင့် ဝမ်းဗိုက်ထုထည်တိုးလာခြင်းစသည့် အခြားသောအခြေအနေများစွာအတွက် ဖြစ်လေ့ရှိသော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနှင့် အပြုအမူဆိုင်ရာပြောင်းလဲမှုအချို့ကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားရပါမည်။ ထို့နောက် ကင်ဆာရောဂါ ဟုတ်မဟုတ် သေချာစေရန် ပုံရိပ်ဖော်စစ်ဆေးမှုများ ပြုလုပ်သင့်သည်။

တစ်နည်းဆိုရသော်- ခွေးမတွင် သားအိမ်ကင်ဆာကို ဖော်ထုတ်ရန် အကောင်းဆုံးနည်းလမ်းမှာ ဖော်ပြထားသော ဤပြောင်းလဲမှုများထဲမှ တစ်ခုခုကို သတိပြုမိသည်နှင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်ကို တိရစ္ဆာန်ဆေးကုဆရာဝန်ထံ ခေါ်ဆောင်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွမ်းကျင်သူသည် အခြားယူဆချက်များကို ဖယ်ရှားရန်နှင့် ပုံရိပ်စမ်းသပ်မှုများကို လုပ်ဆောင်ရန် အကြောင်းရင်းများကို ထည့်သွင်းစဉ်းစားမည်ဖြစ်သည်။ ကုသမှုသည် ရောဂါ၏အတိုင်းအတာပေါ်မူတည်၍ ကွဲပြားပြီး ခွေးများတွင် ဓာတုကုထုံးများပြုလုပ်ရန် လိုအပ်ပါသည်။

ခွေးမတစ်ကောင်၏ သားအိမ်အား ခွဲစိတ်မှုအတွင်း ဖယ်ရှားလိုက်သည်

ခွေးမတစ်ကောင်၏ သားအိမ်ပေါက်ခြင်းကို ခွဲစိတ်ခြင်းသည် အလွန်ရိုးရှင်းပြီး ဘေးကင်းသော လုပ်ငန်းစဉ်တစ်ခုဖြစ်သည်။ ခွေးသည် နာကျင်မှုမခံစားရစေရန် အထွေထွေထုံဆေးသောက်ရန် လိုအပ်သည်။ ခွဲထုတ်ရာတွင် ခွေးမ၏ သားဥအိမ်နှင့် သားအိမ်တို့ကို ဖယ်ရှားသည်။ ယင်းအတွက်၊ ရင်သားနေရာတွင် ခွဲစိတ်မှုပြုလုပ်သည်။ ကျူရှင်ဆရာများစွာသည် သားအိမ်ခွဲစိတ်မှုအား ခွေးမများတွင် မည်သို့ဖြတ်ရမည်ကို ကြောက်ရွံ့ကြသည် သို့မဟုတ် ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သော နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများနှင့်ပတ်သက်၍ စိုးရိမ်ပူပန်ကြသည်။ အမှန်တရားမှာ မေ့ဆေးကြောင့်ပင် ခွဲစိတ်မှုတိုင်းသည် နောက်ဆက်တွဲပြဿနာများကို ဖြစ်စေနိုင်သည်။ သို့သော် ယုံကြည်စိတ်ချရသောနေရာတွင် ပြုလုပ်သောအခါတွင် အန္တရာယ်နည်းပါးပါသည်။

ခွေးမသားအိမ်ခွဲစိတ်မှုမှာ သားအိမ်ဖြတ်ခံရမှာကို စိုးရိမ်တဲ့အတွက် စိုးရိမ်စရာမရှိပါဘူး။ ခွဲစိပ်ပြီးနောက် ဆရာဝန်သည် ချုပ်ရိုးအချို့ပေးကာ ခွေးသည် ခွဲစိတ်မှုဝတ်စုံ သို့မဟုတ် Elizabethan ကော်လာကို ဝတ်ဆင်ရန် လိုအပ်သည်။ ခဏကြာပြီးနောက်၊ တိရစ္ဆာန်ဆေးဆရာသည် ဤချုပ်ရိုးများကို တိရိစ္ဆာန်ကိုနာကျင်မှုတစ်စုံတစ်ရာမဖြစ်စေဘဲ အလွန်ရိုးရှင်းသောနည်းလမ်းဖြင့် ဖယ်ရှားသည်။

ခွေးခွဲစိပ်ခြင်း- ခွေးသားဥအိမ်နှင့် သားအိမ်တို့ကို ဖယ်ရှားခြင်းသည် ကျန်းမာရေးအကျိုးကျေးဇူးများစွာကို ဆောင်ကြဉ်းပေးသည်

လူများစွာသည် ခွဲစိပ်ရန် ကြောက်ရွံ့ကြသော်လည်း အမှန်မှာ ခွေးသည် ဤလုပ်ထုံးလုပ်နည်းမှသာလျှင် ရရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။ ကျွန်ုပ်တို့မြင်ပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း ခွေးသားအိမ်ကင်ဆာနှင့် သားအိမ်ကင်ဆာကဲ့သို့သောရောဂါများသည် အဓိကအားဖြင့် ဟော်မုန်းပမာဏမြင့်မားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ ခွေးမသားကို ခွဲစိပ်ပြီးနောက်၊အပူဒဏ်ကို မခံနိုင်တော့တဲ့အတွက် အပူတိုင်းမှာ ဖြစ်ပေါ်တဲ့ ဟော်မုန်းပြောင်းလဲမှုတွေ လျော့ပါးလာပါတယ်။ ထို့ကြောင့် ခွေးကိုခွဲထုတ်ခြင်းသည် ရင်သားကင်ဆာကဲ့သို့သော အခြားရောဂါများအပြင် သားအိမ်ကင်ဆာနှင့် သားအိမ်ကင်ဆာတို့ကိုလည်း ကာကွယ်ပေးသည်ဟု ဆိုနိုင်သည်။ နောက်အားသာချက်တစ်ခုကတော့ ခွေးမကို ခွဲထုတ်ခြင်းဟာလည်း ခွေးမကို ကိုယ်ဝန်မရအောင် ကာကွယ်ပေးတဲ့အပြင် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကိုယ်ဝန်မရအောင်လည်း ကာကွယ်ပေးပါတယ်။ ခွေးကို ပေးဆပ်ခြင်းသည် အမြဲတမ်း ချစ်ခြင်းမေတ္တာ လုပ်ရပ်တစ်ခုဖြစ်ကြောင်း သေချာစေနိုင်ပါသည်။