Feline Panleukopenia ເປັນພະຍາດທີ່ຮ້າຍແຮງຫຼາຍທີ່ສົ່ງຜົນສະທ້ອນຮ້າຍແຮງຕໍ່ສຸຂະພາບຂອງແມວພາຍໃນ ແລະ ສັດປ່າ. ມີການພັດທະນາຢ່າງໄວວາຂອງອົງການຈັດຕັ້ງ, ເຊື້ອໄວຣັສ parvovirus feline ເຮັດໃຫ້ເກີດການຫຼຸດລົງຂອງເມັດເລືອດຂາວ (ສະພາບທີ່ເອີ້ນວ່າ leukopenia), ດັ່ງນັ້ນຜົນກະທົບຕໍ່ລະບົບພູມຕ້ານທານທັງຫມົດຂອງແມວ, ເຖິງແມ່ນວ່າການຂັດຂວາງການປ້ອງກັນໄວຣັດຂອງມັນເອງ. ເພື່ອລົບລ້າງຄວາມສົງໃສກ່ຽວກັບການປົນເປື້ອນແລະການພັດທະນາຂອງ Feline Panleukopenia, ພວກເຮົາໄດ້ລົມກັບສັດຕະວະແພດ Fernanda Serafim, ແພດຜ່າຕັດແລະແພດຫມໍທົ່ວໄປທີ່ມີລະດັບປະລິນຍາຕີດ້ານຢາສັດຂະຫນາດນ້ອຍ. ກວດເບິ່ງມັນ!

ການປົນເປື້ອນຂອງ Feline Panleukopenia ເກີດຂຶ້ນແນວໃດ?

ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກເປັນທີ່ນິຍົມໃນນາມ “canine distemper in cats”, ນີ້ບໍ່ແມ່ນຄໍາທີ່ຖືກຕ້ອງທີ່ຈະອະທິບາຍ Feline Panleukopenia. ໃນຄວາມເປັນຈິງ, Distemper ແມ່ນພະຍາດໄວຣັສທີ່ມີຜົນກະທົບພຽງແຕ່ຫມາ. Feline panleukopenia ແມ່ນສະເພາະກັບແມວ. “ມັນແມ່ນພະຍາດໄວຣັດທີ່ເກີດຈາກ feline parvovirus. ສັດຕະວະແພດ Fernanda Serafim ອະທິບາຍວ່າແມວອ່ອນທີ່ບໍ່ມີພູມຕ້ານທານກ່ອນແມ່ນມີຄວາມສ່ຽງສູງທີ່ຈະເປັນພະຍາດດັ່ງກ່າວ. ແຕ່ການປົນເປື້ອນຂອງ panleukopenia feline ເກີດຂຶ້ນແນວໃດ? ເຊື້ອໄວຣັສຖືກກໍາຈັດໂດຍອາຈົມ, ຍ່ຽວແລະນໍ້າລາຍຂອງສັດ. ເຊື້ອໄວຣັສ Feline parvovirus ສາມາດຢູ່ໃນສະພາບແວດລ້ອມໄດ້ຫຼາຍເດືອນ, ເຖິງແມ່ນວ່າຫຼັງຈາກລູກແມວໄດ້ປິ່ນປົວແລ້ວ, ແລະຂ້ອນຂ້າງທົນທານຕໍ່. ຜູ້ຊ່ຽວຊານ Fernanda ຊີ້ໃຫ້ເຫັນວ່າການປົນເປື້ອນສາມາດເກີດຂຶ້ນ, ໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ແມ່ນ "ຕໍ່ສູ້ກັບ, ອາຫານທີ່ປົນເປື້ອນ, ການຕິດຕໍ່ໂດຍກົງກັບອາຈົມ, ປັດສະວະ, ນໍ້າລາຍແລະອາຈຽນ, ການຕິດຕໍ່ໃນສະພາບແວດລ້ອມທີ່ຕິດເຊື້ອແລະເຄື່ອງຫຼິ້ນທີ່ໃຊ້ຮ່ວມກັນແລະເຄື່ອງປ້ອນ".

ດັ່ງນັ້ນ, ຖ້າທ່ານມີສັດອື່ນຢູ່ເຮືອນ, ໂດຍວິທີທາງການ. , ແຍກເຂົາອອກຈາກ cat ເຈັບທັນທີ. ພວກເຂົາເຈົ້າບໍ່ສາມາດ, ໃນວິທີການໃດ, ແບ່ງວັດຖຸໃດ. ເຖິງແມ່ນວ່າສັດທີ່ບໍ່ສະແດງອາການຂອງ panleukopenia feline ຄວນຖືກນໍາໄປຫາສັດຕະວະແພດເພື່ອທົດສອບຫ້ອງທົດລອງ. ວິທີດຽວທີ່ຈະປ້ອງກັນພະຍາດແມ່ນດ້ວຍຢາວັກຊີນ. ຜູ້ຊ່ຽວຊານຊີ້ແຈງວ່າ "ການປ້ອງກັນແມ່ນເຮັດໄດ້ໂດຍຜ່ານໂປໂຕຄອນການສັກຢາປ້ອງກັນ, ເຊິ່ງເລີ່ມຕົ້ນໃນເວລາທີ່ສັດຍັງເປັນລູກຫມາແລະການສັກຢາວັກຊີນຕ້ອງໄດ້ຮັບການສົ່ງເສີມຕໍ່ປີ", ຜູ້ຊ່ຽວຊານຊີ້ແຈງ. ຖ້າ feline ບໍ່ໄດ້ຮັບການສັກຢາປ້ອງກັນແລະຕິດເຊື້ອພະຍາດ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງຜ່ານການປິ່ນປົວທັງຫມົດ, ພຽງແຕ່ຫຼັງຈາກນັ້ນ, ໄດ້ຮັບວັກຊີນ.

ຂ້ອຍຈະຮູ້ໄດ້ແນວໃດວ່າແມວຂອງຂ້ອຍເຈັບ? ເບິ່ງອາການຂອງ feline panleukopenia!

ເພື່ອຊອກຫາວ່າລູກແມວຂອງທ່ານອາດຈະປະເຊີນກັບກໍລະນີຂອງ feline panleukopenia, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງສັງເກດອາການບາງຢ່າງ. ໃນບັນດາພວກມັນ:

• ຂາດນໍ້າຫຼາຍ;
• ພະຍາດເຫຼືອງ;
• ຖອກທ້ອງ, ມີຫຼືບໍ່ມີເລືອດ;
• ອາການເບື່ອອາຫານ;
• ມີໄຂ້ສູງ;
• ອາຈຽນ;
• ຊຶມເສົ້າ.

ຖ້າລູກແມວຂອງທ່ານບໍ່ໄດ້ຮັບການສັກຢາ ແລະສະແດງອາການເຫຼົ່ານີ້, ມັນເປັນສິ່ງຈໍາເປັນທີ່ຈະຕ້ອງພາມັນໄປ. ໃຫ້ສັດຕະວະແພດໄວເທົ່າທີ່ຈະໄວໄດ້. ເນື່ອງຈາກການກະ ທຳ ຂອງໄວຣັດແມ່ນໄວຫຼາຍແລະ,ປົກກະຕິແລ້ວ ການປິ່ນປົວທີ່ຮ້າຍກາດ, ທັນທີທັນໃດສາມາດຊ່ວຍຊີວິດຂອງລູກແມວໄດ້.

ແມວທີ່ຖືພາ: feline panleukopenia ສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ລູກແມວ

ການດູແລ ຖ້າເຈົ້າມີລູກແມວທີ່ຖືພາຕ້ອງຖືກເພີ່ມເປັນສອງເທົ່າ. ໃນກໍລະນີຂອງການຕິດເຊື້ອໄວຣັດ, ພະຍາດສາມາດສົ່ງຜົນກະທົບຕໍ່ລູກຫມາ. ສັດຕະວະແພດກ່າວວ່າ "ເມື່ອພະຍາດມີຜົນກະທົບຕໍ່ແມວທີ່ຖືພາ, ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນລູກແມວໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກ panleukopenia, ເຊິ່ງສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດໂຣກສະຫມອງເສື່ອມທີ່ເກີດຈາກກໍາເນີດ", ສັດຕະວະແພດເວົ້າວ່າ. Hypoplasia ສາມາດເຮັດໃຫ້ລູກແມວບໍ່ສາມາດເຄື່ອນທີ່ຢ່າງຖືກຕ້ອງ, ມີອາການຫົວສັ່ນ ແລະຢືນຂຶ້ນໄດ້ຍາກ.

Feline panleukopenia ສາມາດປິ່ນປົວໄດ້. ຮຽນຮູ້ວິທີປິ່ນປົວພະຍາດ!

Feline panleukopenia ແມ່ນປິ່ນປົວໄດ້ ແລະສັດທີ່ພັດທະນາພະຍາດ, ຫຼັງຈາກການປິ່ນປົວແລ້ວ, ກາຍເປັນພູມຕ້ານທານຂອງພະຍາດ. ແຕ່ສໍາລັບການນັ້ນ, ມັນຈໍາເປັນຕ້ອງລົງທຶນໃນການປິ່ນປົວທີ່ຖືກຕ້ອງຂອງເຊື້ອໄວຣັສ. "ການປິ່ນປົວແມ່ນສະຫນັບສະຫນູນ, ຊັດເຈນເພາະວ່າບໍ່ມີຢາທີ່ຂ້າເຊື້ອໄວຣັດ. ການປິ່ນປົວປະກອບດ້ວຍການປິ່ນປົວດ້ວຍຢາຕ້ານເຊື້ອຢ່າງກວ້າງຂວາງ, ການນໍາໃຊ້ການປິ່ນປົວດ້ວຍນ້ໍາທາງເສັ້ນເລືອດແລະການເສີມໂພຊະນາການ, "ຜູ້ຊ່ຽວຊານອະທິບາຍ. ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະສັງເກດວ່າໃນໄລຍະການປິ່ນປົວຂອງ panleukopenia feline, cat ທີ່ຕິດເຊື້ອຕ້ອງໄດ້ຮັບການກັກກັນ. ຖ້າທ່ານມີແມວທີ່ມີ Feline Panleukopenia, ມັນເປັນສິ່ງ ສຳ ຄັນຫຼາຍທີ່ຈະກວດເບິ່ງສະພາບແວດລ້ອມກ່ອນທີ່ຈະມີແມວອີກ.