ເຈົ້າສັງເກດເຫັນແມວຂອງເຈົ້າດື່ມນໍ້າຫຼາຍໂພດບໍ? ນັ້ນແມ່ນຍ້ອນວ່າມັນເປັນເລື່ອງປົກກະຕິແລະ feline hydrated ແມ່ນມີສຸຂະພາບດີໃນບາງກໍລະນີ - ເປັນສັນຍານວ່າສະພາບອາກາດຮ້ອນຂຶ້ນ, ຕົວຢ່າງ - ແຕ່ມັນຍັງສາມາດຊີ້ບອກວ່າບາງພະຍາດທີ່ຮ້າຍແຮງກວ່າແມ່ນຜົນກະທົບຕໍ່ສັດລ້ຽງຂອງເຈົ້າ. ສະນັ້ນ, ຄວນເຝົ້າລະວັງ ແລະເບິ່ງວ່າລາວໄປນ້ຳພຸເລື້ອຍໆ, ຊອກຫານ້ຳໃສ່ກ່ອງ ຫຼືຊອກຫາກ໊ອກນ້ຳເປີດອ້ອມເຮືອນ.

ການບໍລິໂພກນ້ຳຫຼາຍເກີນໄປ, ເປັນທີ່ຮູ້ກັນ. ຄືກັບ polydipsia ໃນຄໍາສັບທາງການແພດ, ມັນເລີ່ມເປັນຄວາມກັງວົນໃນເວລາທີ່ປະລິມານທີ່ກິນໂດຍ feline ເກີນ 45 ml / kg ຕໍ່ມື້. ຈາກເຫດຜົນທາງ pathological ແລະການຊົດເຊີຍຕໍ່ກັບປັດໃຈດ້ານພຶດຕິກໍາ, ຊອກຫາຂ້າງລຸ່ມນີ້ວ່າບັນຫາໃດອາດຈະກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມຫິວນ້ໍາທີ່ບໍ່ມີທີ່ສິ້ນສຸດຂອງລູກແມວຂອງທ່ານ.

ແມວທີ່ເປັນພະຍາດເບົາຫວານ: ປະເພດ mellitus ແລະ insipidus ເຮັດໃຫ້ feline ດື່ມນ້ໍາຫຼາຍ

ແມວທີ່ເປັນພະຍາດເບົາຫວານສາມາດຮ້າຍແຮງຫຼາຍ. ປະເພດເມັດເລືອດແມ່ນຄວາມຜິດປົກກະຕິທີ່ລະດັບນໍ້າຕານໃນເລືອດສູງຂື້ນຍ້ອນການຂາດອິນຊູລິນ, ຫຼືຄວາມອ່ອນໄຫວຂອງຈຸລັງຂອງຮ່າງກາຍຕໍ່ insulin. ໃນລະຫວ່າງການຂະບວນການ, ການສະສົມຂອງນ້ ຳ ຕານໃນກະແສເລືອດຈະຖືກ ກຳ ຈັດຜ່ານທາງປັດສະວະ. ອັນນີ້ເຮັດໃຫ້ແມວໃຊ້ກ່ອງຂີ້ເຫຍື້ອຫຼາຍ ແລະດື່ມນໍ້າຫຼາຍໆເພື່ອທົດແທນສິ່ງທີ່ຮ່າງກາຍສູນເສຍໄປ.

ພະຍາດເບົາຫວານ insipidus, ເຊິ່ງເອີ້ນກັນວ່າ "ພະຍາດເບົາຫວານນໍ້າ", ເປັນພະຍາດທີ່ຫາຍາກກວ່າ. ເປັນສາເຫດຕົ້ນຕໍແມ່ນກ່ຽວຂ້ອງກັບຄວາມລັບຂອງຮໍໂມນ antidiuretic ADH ທີ່ບໍ່ພຽງພໍ, ແມວທີ່ໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກພະຍາດເບົາຫວານຊະນິດນີ້ຍັງດື່ມນ້ໍາຫຼາຍ, ນອກເຫນືອຈາກການຍ່ຽວເປັນນ້ໍາຫຼາຍເລື້ອຍໆ.

ຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງໃນແມວຍັງສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດຫຼາຍເກີນໄປ. ຫິວ

ຄວາມລົ້ມເຫຼວຂອງຫມາກໄຂ່ຫຼັງຂອງ Feline, ຫຼືພະຍາດຫມາກໄຂ່ຫຼັງຊໍາເຮື້ອ (CKD), ຕົ້ນຕໍຜົນກະທົບຕໍ່ແມວທີ່ສູງອາຍຸ - ແລະຫນ້າເສຍດາຍເລື້ອຍໆເກີນໄປ. ເມື່ອໝາກໄຂ່ຫຼັງຂອງສັດເລີ່ມລົ້ມເຫຼວ, ແມວຈະຜະລິດນໍ້າຍ່ຽວທີ່ເຈືອຈາງຫຼາຍຂຶ້ນ (ໂພລີຣິອາ). ແລະເພື່ອຟື້ນຟູລະດັບນ້ໍາຂອງມັນ, ແມວທີ່ມີຫມາກໄຂ່ຫຼັງລົ້ມເຫຼວຈໍາເປັນຕ້ອງທົດແທນນ້ໍາທີ່ສູນເສຍໂດຍອົງການຈັດຕັ້ງ.

Hyperadrenocorticism ໃນແມວ: ຄວາມຫິວນ້ໍາແມ່ນຫນຶ່ງໃນອາການຕົ້ນຕໍຂອງພະຍາດ

Hyperadrenocorticism, ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກເກີນໄປວ່າເປັນພະຍາດ Cushing, ພັດທະນາໃນເວລາທີ່ມີການຜະລິດຮໍໂມນ cortisol ຫຼາຍເກີນໄປຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງໂດຍຕ່ອມ adrenal. ສະພາບດັ່ງກ່າວສາມາດເຮັດໃຫ້ເກີດອາການແຊກຊ້ອນຕ່າງໆໃນ kitty ຂອງທ່ານ, ລວມທັງການຫິວນ້ໍາຫຼາຍເກີນໄປ, ຍ່ຽວເລື້ອຍໆ, ອ່ອນເພຍ, ການສູນເສຍຄວາມຢາກອາຫານແລະການປ່ຽນແປງຜິວຫນັງ. ມັນຍັງເປັນເລື່ອງທຳມະດາສຳລັບສັດທີ່ມີ “hyperadreno” ທີ່ຈະມີໜ້າທ້ອງເປັນທໍ່ ແລະ ໜິ້ວ.

ພະຍາດ hyperthyroidism ສາມາດເພີ່ມການບໍລິໂພກນ້ຳຂອງລູກແມວ

ພະຍາດ hyperthyroidism ເປັນພະຍາດທີ່ພົບເລື້ອຍໃນແມວ ແລະ ສ່ວນຫຼາຍແມ່ນມີຜົນກະທົບຕໍ່ໄວກາງຄົນ. ແລະສັດສູງອາຍຸ. ບັນຫາແມ່ນເກີດມາຈາກການເພີ່ມຂື້ນຂອງການຜະລິດຮໍໂມນ thyroid (ເປັນທີ່ຮູ້ຈັກເປັນ T3 ແລະ T4) ຈາກຕ່ອມ thyroid ຂະຫຍາຍຢູ່ໃນຄໍຂອງແມວ. ໃນບັນດາອາການທາງຄລີນິກທີ່ພົບເລື້ອຍທີ່ສຸດຄື: ນໍ້າໜັກຫຼຸດລົງ, ຄວາມຢາກອາຫານເພີ່ມຂຶ້ນ, ຄວາມຢາກອາຫານສູງ, ປວດຮາກ, ຖອກທ້ອງ, ຫິວນໍ້າຫຼາຍ ແລະ ຍ່ຽວເລື້ອຍໆ (ຍ່ຽວ). 3>

ຖອກທ້ອງ ແລະ ຮາກ ເປັນສອງເງື່ອນໄຂທີ່ເຮັດໃຫ້ຮ່າງກາຍສູນເສຍນໍ້າຫຼາຍ. ແມວທີ່ເຈັບປ່ວຍຫຼັງຈາກນັ້ນຈະເພີ່ມການໄດ້ຮັບນ້ໍາຂອງພວກເຂົາເພື່ອຊົດເຊີຍ. ຖ້າບັນຫາແກ່ຍາວໄປກວ່າ 24 ຊົ່ວໂມງ, ທ່ານຄວນຊອກຫາການດູແລສັດຕະວະແພດເພື່ອກວດກາເບິ່ງວ່າມີສະພາບພື້ນຖານຫຼືບໍ່.

ເຫດຜົນອື່ນໆທີ່ຢູ່ເບື້ອງຫຼັງແມວດື່ມນໍ້າຫຼາຍເກີນໄປ

ແມວດື່ມນ້ຳຫຼາຍເກີນໄປບໍ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບບັນຫາສຸຂະພາບສະເໝີໄປ. ກ່ອນທີ່ຈະສົງໃສວ່າບາງສິ່ງບາງຢ່າງທີ່ຮ້າຍແຮງກວ່າເກົ່າ, ມັນເປັນສິ່ງສໍາຄັນທີ່ຈະຮູ້ວ່າແມວແຕ່ລະຄົນມີຊີວິດຂອງຕົນເອງແລະໂດຍສະເພາະ. ຕົວຢ່າງ, ແມວທີ່ອາໄສຢູ່ຕາມຖະໜົນຫົນທາງຈະຫິວນໍ້າຫຼາຍກວ່າລູກແມວທີ່ຂີ້ຄ້ານ, ເຊິ່ງໃຊ້ເວລາໝົດມື້ນອນຢູ່ເທິງຕຽງ. ເບິ່ງສະຖານະການປະຈໍາວັນອື່ນໆທີ່ສາມາດເຮັດໃຫ້ແມວຂອງທ່ານດື່ມນ້ໍາຫຼາຍ:

• ແມວທີ່ໃຫ້ອາຫານແຫ້ງຫຼາຍສາມາດດື່ມນ້ໍາຫຼາຍເພື່ອເຮັດໃຫ້ອາຫານຂອງພວກເຂົາບໍ່ໄດ້ສະຫນອງ. ເພາະສະນັ້ນ, ສັດລ້ຽງທີ່ກິນອາຫານປຽກຊຸ່ມບໍ່ຈໍາເປັນຕ້ອງເຮັດການເດີນທາງຫຼາຍເພື່ອນ້ໍາພຸ. ອາຫານທີ່ມີເກືອຫຼາຍກໍ່ສາມາດເພີ່ມຄວາມຫິວຂອງສັດໄດ້;

• ແມວທີ່ມີປົກກະຕິແລ້ວຄວາມຮ້ອນຈະຫາຍໃຈຫຼາຍ. ລັກສະນະຄວາມເຢັນຕາມທໍາມະຊາດຂອງຮ່າງກາຍນີ້ເຮັດໃຫ້ສັດລ້ຽງສູນເສຍນ້ໍາຫຼາຍ, ເຊິ່ງແນ່ນອນຕ້ອງໄດ້ຮັບການປ່ຽນແທນໃນບາງຈຸດ;

• ຄວາມຮ້ອນເກີນແມ່ນເປັນສະພາບຊົ່ວຄາວ. ເຊັ່ນດຽວກັບມະນຸດພວກເຮົາ, ແມວອາດຈະຕ້ອງການນ້ຳໃນປະລິມານທີ່ໃຫຍ່ກວ່າຫຼັງຈາກອອກກຳລັງກາຍ ແລະ ເກມເປັນປະຈຳ.