ការទទួលការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យនៃជំងឺមហារីកនៅក្នុងសត្វឆ្កែគឺជាពេលវេលាដ៏សោកសៅបំផុតសម្រាប់ម្ចាស់ណាមួយ។ ជំងឺនេះមានការឈ្លានពានហើយនាំមកនូវផលវិបាកជាច្រើនដល់សុខភាពរបស់សត្វ។ បន្ថែមពីលើរោគសញ្ញានៃជំងឺមហារីកឆ្កែមានសភាពធ្ងន់ធ្ងរ ការព្យាបាលក៏ឆ្ងាញ់ណាស់ ហើយទាមទារការយកចិត្តទុកដាក់ជាពិសេស។ ការព្យាបាលដោយប្រើគីមីនៅក្នុងសត្វឆ្កែគឺជាការព្យាបាលដែលគេស្គាល់ថាល្អបំផុត ប៉ុន្តែមានវិធីផ្សេងទៀតដើម្បីព្យាបាលជំងឺ។ វាចាំបាច់ក្នុងការដឹងថាតើវិធីសាស្ត្រទាំងនេះជាអ្វី ហើយពិគ្រោះជាមួយពេទ្យសត្វដើម្បីសម្រេចថាតើមួយណាល្អបំផុត យោងទៅតាមភាពធ្ងន់ធ្ងរ អាំងតង់ស៊ីតេ និងប្រភេទមហារីកដែលសត្វចិញ្ចឹមរបស់អ្នកមាន។ Paws of the House ពន្យល់យ៉ាងច្បាស់លាស់អំពីរបៀបដែលការព្យាបាលជំងឺមហារីកនៅក្នុងសត្វឆ្កែត្រូវបានអនុវត្ត។ ពិនិត្យវាចេញ!

ការវះកាត់យកដុំសាច់ចេញ គឺជាជម្រើសព្យាបាលដំបូងសម្រាប់ជំងឺមហារីកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ

ជាធម្មតា ជំហានដំបូងក្នុងការព្យាបាលជំងឺមហារីកនៅក្នុងសត្វឆ្កែគឺការវះកាត់យកដុំសាច់ចេញ។ មនុស្សជាច្រើនអាចយកចេញបានជាមួយនឹងការវះកាត់ ដែលជាមូលហេតុដែលវាគឺជាវិធីសាស្ត្រដែលពេញចិត្ត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយវាជាការសំខាន់ក្នុងការកត់សម្គាល់ថាវាមិនតែងតែអាចធ្វើទៅបានទេ។ ជួនកាលទីតាំងនៃដុំសាច់នេះរារាំងដំណើរការមិនអោយត្រូវបានអនុវត្តដោយសារតែហានិភ័យនៃការប៉ះពាល់ដល់សរីរាង្គនៅក្បែរនោះ ឬដោយសារតែវាមិនអំណោយផលដល់ការវះកាត់។ ក្នុងករណីខ្លះនៃជំងឺមហារីកឆ្កែ ការវះកាត់មួយមិនគ្រប់គ្រាន់ទេ ហើយវានឹងចាំបាច់ដើម្បីធ្វើការវះកាត់ជាច្រើន។ អ្នកជំងឺអាចត្រូវសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យ ហើយត្រូវឆ្លងកាត់នីតិវិធីមុន និងក្រោយការវះកាត់ បន្ថែមពីលើការធ្វើតេស្តជាច្រើន ដើម្បីតាមដានស្ថានភាពដុំសាច់។ ការវះកាត់យកដុំសាច់ចេញនៅក្នុងសត្វឆ្កែដែលមានជំងឺមហារីកមានឱកាសជោគជ័យជាច្រើន ប៉ុន្តែមានឱកាសដែលវានឹងត្រលប់មកវិញ។ ដូច្នេះ វិធីសាស្រ្តផ្សេងទៀត (ដូចជាការព្យាបាលដោយប្រើគីមីក្នុងសត្វឆ្កែ) អាចត្រូវបានចង្អុលបង្ហាញសូម្បីតែបន្ទាប់ពីការវះកាត់ក៏ដោយ។

ការព្យាបាលដោយប្រើគីមីក្នុងសត្វឆ្កែគឺជាការព្យាបាលដោយថ្នាំដែលការពារការរីកដុះដាលនៃដុំសាច់

ការព្យាបាលដោយប្រើគីមីនៅក្នុងសត្វឆ្កែគឺជាវិធីសាស្ត្រដ៏ពេញនិយមបំផុត។ វា​ជា​ការ​ព្យាបាល​ដោយ​ផ្អែក​លើ​ថ្នាំ​ដែល​បាន​អនុវត្ត​តាម​សរសៃ ឬ​ក្រោម​ស្បែក។ ថ្នាំនេះធ្វើសកម្មភាពដោយផ្ទាល់លើកោសិកាមហារីកដោយគ្រប់គ្រងការគុណរបស់វា។ ការព្យាបាលដោយប្រើគីមីសម្រាប់សត្វឆ្កែ គឺជាការព្យាបាលដែលត្រូវបានចង្អុលបង្ហាញជាចម្បងសម្រាប់សត្វឆ្កែដែលមិនអាចធ្វើការវះកាត់បាន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកដែលធ្វើក៏អាចត្រូវការការព្យាបាលដោយប្រើគីមីមុន ឬក្រោយការវះកាត់ ដើម្បីជួយគ្រប់គ្រងចំនួនកោសិកាមហារីក និងការពារការរីករាលដាលនៃកោសិកាមហារីក។

បញ្ហាដ៏ធំបំផុតជាមួយនឹងការព្យាបាលដោយប្រើគីមីនៅក្នុងសត្វឆ្កែគឺជាការពិតដែលថា ទោះបីជានាំមកនូវលទ្ធផលល្អក៏ដោយ គឺជាការព្យាបាលដ៏ខ្លាំងក្លាមួយ។ ឱសថធ្វើសកម្មភាពដោយផ្ទាល់លើកោសិកាមហារីក ប៉ុន្តែមិនមានភាពខុសគ្នាច្បាស់លាស់ទេ។ នោះគឺ៖ បន្ថែមពីលើការវាយលុកកោសិកាទាំងនេះ វាក៏វាយប្រហារទៅលើអ្នកដទៃដែលមានសុខភាពល្អផងដែរ។ ដោយសារតែនេះការព្យាបាលដោយប្រើគីមីនៅក្នុងសត្វឆ្កែបណ្តាលឱ្យមានផលប៉ះពាល់ជាច្រើនដែលខុសគ្នានៅក្នុងករណីនីមួយៗ។ ញឹកញាប់បំផុតគឺ: ក្អួត, ឃ្លានអាហារ, ឆ្កែរាគ, គ្រុនក្តៅ, ការថយចុះចំនួន leukocytes (ដែលធ្វើឱ្យសត្វងាយឆ្លងមេរោគ) និងការថយចុះនៃប្លាកែត។ ការព្យាបាលដោយប្រើគីមីនៅក្នុងសត្វឆ្កែត្រូវបានអនុវត្តក្នុងវគ្គដែលមានចន្លោះពេលពីមួយទៅបីសប្តាហ៍ យោងទៅតាមការវិវត្តន៍និងភាពរសើបរបស់សត្វ។ ការព្យាបាលដោយប្រើគីមីសម្រាប់សត្វឆ្កែជាធម្មតាមិនសូវឈ្លានពានជាងមនុស្សទេ ប៉ុន្តែអ្នកនៅតែត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នខ្លាំងជាមួយសត្វចិញ្ចឹមនៅពេលនោះ។

ការព្យាបាលដោយប្រើអគ្គិសនីប្រើកម្លាំងអគ្គិសនីដែលវាយប្រហារកោសិកាដែលបង្កមហារីកនៅក្នុងសត្វឆ្កែ

ការព្យាបាលដោយប្រើអេឡិចត្រិចគឺជាជម្រើសដ៏ខ្លាំងក្លាតិចជាងការព្យាបាលដោយប្រើគីមីនៅក្នុងសត្វឆ្កែ ព្រោះវាត្រូវបានអនុវត្តតែចំពោះតំបន់ដែលរងផលប៉ះពាល់ប៉ុណ្ណោះ។ ដូច្នេះហើយ ហានិភ័យនៃការវាយប្រហារទៅលើកោសិកាផ្សេងទៀត និងបង្កឱ្យមានផលប៉ះពាល់ជាច្រើនគឺទាបជាង។ ក្នុងការព្យាបាលដោយប្រើអេឡិចត្រូត ការជំរុញអគ្គិសនីត្រូវបានអនុវត្តទៅទីតាំងដែលមហារីកឆ្កែស្ថិតនៅ។ រំញោចទាំងនេះ (ដែលមានវ៉ុលគណនាសម្រាប់ករណីនីមួយៗ) ជ្រាបចូល និងធ្វើឱ្យជាលិកាដែលមានជំងឺសកម្ម។ នេះបណ្តាលឱ្យកោសិកាមហារីកស្លាប់ និងការពារមិនឱ្យដុំសាច់ត្រឡប់មកវិញ។ ទោះបីជានាំមកនូវលទ្ធផលល្អក៏ដោយ វាគឺជាការច្នៃប្រឌិតថ្មីក្នុងវេជ្ជសាស្ត្របសុពេទ្យ ហើយដូច្នេះវាមិនងាយស្រួលទេក្នុងការស្វែងរកគ្លីនិកដែលមានឧបករណ៍ចាំបាច់ បន្ថែមពីលើការចំណាយខ្ពស់ជាង។

ការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្មដើម្បីព្យាបាលជំងឺមហារីកនៅក្នុងសត្វឆ្កែគឺធ្វើឡើងដោយវិទ្យុសកម្មអ៊ីយ៉ូដ

ការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម ដូចជាការព្យាបាលដោយប្រើគីមីសម្រាប់សត្វឆ្កែ គឺជាជម្រើសដែលអាចសម្រេចបាន នៅពេលដែលការវះកាត់មិនអាចត្រូវបានអនុវត្ត ឬជាការព្យាបាល។អនុវិទ្យាល័យមុនឬក្រោយវា។ ក្នុងការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្ម វិទ្យុសកម្មអ៊ីយ៉ូដត្រូវបានប្រើប្រាស់ដោយផ្ទាល់នៅកន្លែងដែលមានជំងឺ ដោយកាត់បន្ថយចំនួនកោសិកាមហារីកនៅទីនោះ។ ការព្យាបាលមានលទ្ធផលល្អប្រសើរនៅពេលដែលមហារីកនៅក្នុងសត្វឆ្កែគឺនៅដើមដំបូង ប៉ុន្តែវាក៏អាចត្រូវបានចង្អុលបង្ហាញនៅក្នុងវិធី palliative នៅក្នុងករណីនៃការ metastasis ឬលក្ខខណ្ឌកម្រិតខ្ពស់ជាងនេះព្រោះវាជួយកាត់បន្ថយទំហំនៃដុំសាច់។ វិធីសាស្រ្តនេះមិនបណ្តាលឱ្យមានផលប៉ះពាល់ច្រើននោះទេ។ ពួកគេអាចកើតឡើងនៅកន្លែងដែលការព្យាបាលដោយវិទ្យុសកម្មត្រូវបានអនុវត្ត ប៉ុន្តែវាមិនរីករាលដាលតាមរាងកាយទេ។ ក្នុងចំណោមផលប៉ះពាល់ដែលអាចកើតមាន យើងអាចគូសបញ្ជាក់ពីការរបកស្បែក រលាកស្រោមខួរ រលាកភ្នាសរំអិល និងរលាកច្រមុះ។ វាតែងតែមានសារៈសំខាន់ក្នុងការរក្សាការប្រឡងឱ្យទាន់សម័យ ដើម្បីជៀសវាងប្រតិកម្មយឺតយ៉ាវដោយសារវិទ្យុសកម្ម ដូចជាការផ្លាស់ប្តូរពណ៌ និងការរីកលូតលាស់នៃសក់របស់ឆ្កែ ដែលការព្យាបាលត្រូវបានអនុវត្ត ជំងឺ fibrosis និង necrosis ។

ការព្យាបាលដោយភាពស៊ាំក្នុងការព្យាបាលជំងឺមហារីកឆ្កែធ្វើឱ្យរាងកាយប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងជំងឺនេះដោយខ្លួនវា

ការព្យាបាលដោយភាពស៊ាំគឺជាការព្យាបាលថ្មីៗនេះសម្រាប់ជំងឺមហារីកឆ្កែ។ គោលបំណងរបស់វាគឺដើម្បីធ្វើឱ្យប្រសើរឡើងនូវការឆ្លើយតបនៃប្រព័ន្ធភាពស៊ាំរបស់សត្វឆ្កែដោយបង្កើនថាមពលនៃសកម្មភាពរបស់វាក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងកោសិកាមហារីក។ នោះគឺសារពាង្គកាយផ្ទាល់របស់សត្វកាន់តែមានសមត្ថភាពជួយបញ្ចប់ពួកវា។ ជាធម្មតា ការព្យាបាលនេះធ្វើឡើងតាមរយៈការប្រើប្រាស់វ៉ាក់សាំងជាក់លាក់ដែលមានសារធាតុដែលធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធភាពស៊ាំសកម្ម។សត្វចិញ្ចឹម។ ជាមួយនឹងការព្យាបាលដោយភាពស៊ាំ វាមានហានិភ័យទាបនៃការរីករាលដាលនៃជំងឺមហារីករបស់សត្វឆ្កែ ហើយវានៅតែមានអត្ថប្រយោជន៍ក្នុងការមិនមានផលប៉ះពាល់ច្រើន។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វានៅតែជាការព្យាបាលថ្មីខ្លាំង ដូច្នេះវានឹងមានការលំបាកក្នុងការស្វែងរកគ្លីនិកដែលផ្តល់វា។

ការព្យាបាលជម្ងឺមហារីកឆ្កែមានភាពខុសប្លែកគ្នា ហើយការតាមដានគួរតែត្រូវបានរក្សាពេញមួយជីវិត

វាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការយល់ដឹងថា ការព្យាបាលមហារីកឆ្កែប្រែប្រួលសម្រាប់សត្វនីមួយៗ។ ក្នុងករណីជាច្រើន ដំណើរការនេះនឹងរួមបញ្ចូលវិធីសាស្រ្តច្រើនជាងមួយ (ដូចជាការវះកាត់ និងការព្យាបាលដោយប្រើគីមីនៅក្នុងសត្វឆ្កែ បំពេញគ្នាទៅវិញទៅមក)។ ដូច្នេះការត្រួតពិនិត្យសត្វពាហនៈជាទៀងទាត់ក្នុងអំឡុងពេលនេះគឺចាំបាច់។ ត្រូវប្រាកដថាទៅការណាត់ជួប ធ្វើការត្រួតពិនិត្យ និងធ្វើតាមការណែនាំទាំងអស់ដែលផ្តល់ដោយពេទ្យសត្វ។ ជាអកុសល មហារីកឆ្កែអាចត្រលប់មកវិញបានមួយសន្ទុះ ការតាមដានត្រូវធ្វើអស់មួយជីវិត។ ការថែទាំនេះជួយជៀសវាងការកាន់តែអាក្រក់នៃជំងឺនេះ ចាប់តាំងពីវាឆាប់ត្រូវបានរកឃើញ ការឆ្លើយតបរបស់សត្វកាន់តែប្រសើរឡើង។