Feline Panleukopenia គឺជាជំងឺធ្ងន់ធ្ងរដែលមានផលវិបាកធ្ងន់ធ្ងរដល់សុខភាពឆ្មាក្នុងស្រុក និងសត្វឆ្មាព្រៃ។ ជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍយ៉ាងឆាប់រហ័សនៅក្នុងសារពាង្គកាយ មេរោគ feline parvovirus បណ្តាលឱ្យមានការថយចុះនៃកោសិកាឈាមស (លក្ខខណ្ឌមួយហៅថា leukopenia) ដូច្នេះប៉ះពាល់ដល់ប្រព័ន្ធការពាររាងកាយទាំងមូលរបស់ឆ្មា ថែមទាំងធ្វើឱ្យប្រព័ន្ធការពារប្រឆាំងនឹងមេរោគខ្លួនឯងចុះខ្សោយទៀតផង។ ដើម្បីជម្រះការសង្ស័យអំពីការចម្លងរោគ និងការវិវត្តនៃ Feline Panleukopenia យើងបានពិភាក្សាជាមួយពេទ្យសត្វ Fernanda Serafim ដែលជាគ្រូពេទ្យវះកាត់ និងជាគ្រូពេទ្យទូទៅដែលមានសញ្ញាបត្រក្រោយឧត្តមសិក្សាផ្នែកថ្នាំសត្វតូច។ សូមពិនិត្យមើលវា!

តើការចម្លងរោគរបស់ Feline Panleukopenia កើតឡើងយ៉ាងដូចម្តេច?

ដែលគេស្គាល់ថាជា "ជំងឺឆ្កែឆ្កួតនៅក្នុងឆ្មា" នេះមិនមែនជាពាក្យត្រឹមត្រូវដើម្បីពិពណ៌នាអំពី Feline Panleukopenia នោះទេ។ Distemper ពិត​ជា​ជំងឺ​មេរោគ​ដែល​ប៉ះពាល់​តែ​ឆ្កែ​ប៉ុណ្ណោះ។ Feline panleukopenia គឺជាក់លាក់ចំពោះសត្វឆ្មា។ “វាគឺជាជំងឺមេរោគដែលបង្កឡើងដោយ feline parvovirus ។ ឆ្មាវ័យក្មេងដែលមិនមានភាពស៊ាំពីមុនគឺមានហានិភ័យខ្ពស់នៃការវិវត្តទៅជាជំងឺ” ពន្យល់ពីពេទ្យសត្វ Fernanda Serafim ។ ប៉ុន្តែតើការចម្លងរោគនៃ feline panleukopenia កើតឡើងយ៉ាងដូចម្តេច? មេរោគ​ត្រូវ​បាន​កម្ចាត់​ចេញ​ដោយ​លាមក ទឹកនោម និង​ទឹកមាត់​របស់​សត្វ។ មេរោគ Feline parvovirus អាច​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​បរិយាកាស​អស់​រយៈពេល​ជាច្រើន​ខែ សូម្បី​តែ​បន្ទាប់​ពី​កូន​ឆ្មា​បាន​ជា​សះស្បើយ ហើយ​វា​មាន​ភាព​ធន់​ទ្រាំ​ខ្លាំង​ណាស់។ អ្នកឯកទេស Fernanda ចង្អុលបង្ហាញថាការចម្លងរោគអាចកើតឡើងជាចម្បងតាមរយៈ "ការប្រយុទ្ធគ្នា អាហារដែលមានមេរោគ ការប៉ះពាល់ដោយផ្ទាល់ជាមួយលាមក ទឹកនោម ទឹកមាត់ និងក្អួត ការទាក់ទងក្នុងបរិយាកាសឆ្លងមេរោគ និងប្រដាប់ប្រដាក្មេងលេងរួមគ្នា"។

ដូច្នេះ ប្រសិនបើអ្នកមានសត្វផ្សេងទៀតនៅផ្ទះ តាមឧត្ដមគតិ ញែកគាត់ចេញពីឆ្មាឈឺភ្លាមៗ។ ពួកគេមិនអាចបែងចែកវត្ថុណាមួយតាមវិធីណាក៏បាន។ សូម្បីតែសត្វដែលមិនបង្ហាញសញ្ញានៃ feline panleukopenia គួរតែត្រូវបាននាំទៅពេទ្យសត្វដើម្បីធ្វើតេស្តមន្ទីរពិសោធន៍។ មធ្យោបាយតែមួយគត់ដើម្បីការពារជំងឺគឺជាមួយនឹងវ៉ាក់សាំង។ "ការការពារត្រូវបានធ្វើឡើងតាមរយៈពិធីការចាក់វ៉ាក់សាំង ដែលចាប់ផ្តើមនៅពេលដែលសត្វនៅតែជាកូនឆ្កែ ហើយវ៉ាក់សាំងត្រូវតែត្រូវបានជំរុញជារៀងរាល់ឆ្នាំ" បញ្ជាក់អ្នកឯកទេស។ ប្រសិនបើសត្វឆ្មាមិនត្រូវបានចាក់ថ្នាំបង្ការ និងឆ្លងជំងឺនេះទេ វាត្រូវឆ្លងកាត់ការព្យាបាលទាំងអស់ ដើម្បីទទួលថ្នាំបង្ការ។

តើខ្ញុំដឹងដោយរបៀបណាថាឆ្មារបស់ខ្ញុំឈឺ? សូមមើលរោគសញ្ញានៃជំងឺ feline panleukopenia!

ដើម្បីស្វែងយល់ថាតើកូនឆ្មារបស់អ្នកអាចប្រឈមមុខនឹងករណីជំងឺ feline panleukopenia ដែរឬទេ អ្នកត្រូវសង្កេតមើលរោគសញ្ញាមួយចំនួន។ ក្នុងចំនោមពួកគេ៖

• ការខះជាតិទឹកខ្លាំង;
• ខាន់លឿង;
• រាគ ដោយមានឬគ្មានឈាម;
• ការឃ្លានអាហារ;
• គ្រុនក្តៅខ្លាំង
• ក្អួត
• ជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត។

ប្រសិនបើកូនឆ្មារបស់អ្នកមិនបានទទួលថ្នាំបង្ការ និងបង្ហាញសញ្ញាណាមួយនោះ វាចាំបាច់ក្នុងការយកវាទៅ ទៅពេទ្យសត្វឱ្យបានឆាប់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។ ដោយសារ​សកម្មភាព​នៃ​មេរោគ​នេះ​មាន​ល្បឿន​លឿន​ហើយ​។ជាធម្មតា ការព្យាបាលភ្លាមៗអាចជួយសង្គ្រោះជីវិតសត្វឆ្មារបស់អ្នក។

ឆ្មាមានផ្ទៃពោះ៖ feline panleukopenia អាចប៉ះពាល់ដល់កូនឆ្មា

ការថែទាំ ត្រូវតែកើនឡើងទ្វេដងប្រសិនបើអ្នកមានកូនឆ្មាមានផ្ទៃពោះ។ ក្នុងករណីមានការឆ្លងមេរោគវីរុសជំងឺនេះអាចប៉ះពាល់ដល់កូនឆ្កែ។ ពេទ្យសត្វនិយាយថា "នៅពេលដែលជំងឺនេះប៉ះពាល់ដល់ឆ្មាមានផ្ទៃពោះ ភាគច្រើននៃពេលដែលកូនឆ្មាត្រូវបានប៉ះពាល់ពីកំណើតដោយ panleukopenia ដែលអាចបណ្តាលឱ្យមាន cerebellar hypoplasia ពីកំណើត" ។ Hypoplasia អាចនាំឱ្យកូនឆ្មាមិនអាចធ្វើចលនាបានត្រឹមត្រូវ ដោយមានការញ័រក្បាល និងពិបាកក្នុងការក្រោកឈរ។

Feline panleukopenia អាចព្យាបាលបាន។ ស្វែងយល់ពីវិធីព្យាបាលជំងឺ!

Feline panleukopenia គឺអាចព្យាបាលបាន ហើយសត្វដែលវិវត្តន៍ជំងឺនេះ បន្ទាប់ពីបានជាសះស្បើយ ក្លាយជាភាពស៊ាំនឹងជំងឺនេះ។ ប៉ុន្តែសម្រាប់នោះ ចាំបាច់ត្រូវវិនិយោគលើការព្យាបាលត្រឹមត្រូវនៃមេរោគ។ “ការព្យាបាលគឺគាំទ្រ ច្បាស់ណាស់ព្រោះគ្មានថ្នាំណាដែលអាចសម្លាប់មេរោគបាន។ ការព្យាបាលមានការព្យាបាលដោយថ្នាំអង់ទីប៊ីយោទិចវិសាលគមទូលំទូលាយ ការប្រើប្រាស់ការព្យាបាលដោយទឹកតាមសរសៃឈាម និងការបន្ថែមអាហារូបត្ថម្ភ” ពន្យល់ពីអ្នកឯកទេស។ វាជាការសំខាន់ក្នុងការកត់សម្គាល់ថាក្នុងអំឡុងពេលព្យាបាល feline panleukopenia ឆ្មាដែលមានមេរោគត្រូវតែដាក់ឱ្យនៅដាច់ដោយឡែក។ ប្រសិនបើអ្នកមានឆ្មាដែលមាន Feline Panleukopenia វាមានសារៈសំខាន់ខ្លាំងណាស់ក្នុងការត្រួតពិនិត្យបរិស្ថានមុនពេលទទួលបានឆ្មាមួយទៀត។