ឆ្មាដែលមានក្អកស្ងួតបង្ហាញថាមានអ្វីមួយខុសប្រក្រតី ហើយមូលហេតុមានចាប់ពីការថប់ដង្ហើម រហូតដល់អាឡែស៊ីផ្លូវដង្ហើម។ ជារឿងធម្មតាណាស់នៅក្នុងជំងឺតាមរដូវដូចជាជំងឺផ្តាសាយ និងជំងឺគ្រុនផ្តាសាយដែលស្រាល និងងាយស្រួលព្យាបាល ការក្អកឆ្មាអាចមានន័យធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ ប្រសិនបើរោគសញ្ញានៅតែបន្តកើតមាន ជាពិសេសនៅពេលដែលមានទំនាក់ទំនងជាមួយភាពព្រងើយកន្តើយ កង្វះចំណង់អាហារ និងគ្រុនក្តៅ។ ក្នុងករណីនោះ ឆ្មារបស់អ្នកត្រូវការការថែទាំពេទ្យសត្វ ដើម្បីទទួលបានការព្យាបាលដ៏ល្អប្រសើរ។ សូមមើលខាងក្រោមហេតុផលសំខាន់ៗដែលនៅពីក្រោយឆ្មាជាមួយនឹងការក្អកស្ងួត។

ការក្អកស្ងួតនៅក្នុងឆ្មាអាចជាអាឡែស៊ី

ការក្អកឆ្មា (ដោយមានឬគ្មានអាថ៌កំបាំង) តែងតែជាប្រតិកម្មរបស់សារពាង្គកាយសត្វឆ្មា។ ព្យាយាមបណ្តេញអ្វីមួយ។ ការក្អកស្ងួតមិនមែនជារឿងធម្មតាទេ ហើយអាចកាន់តែអាក្រក់ទៅៗតាមពេលវេលា។ ជាធម្មតា វាអាចជាប្រតិកម្មរបស់រាងកាយចំពោះអាលែហ្សី។ ផលិតផលលាងសម្អាត ទឹកអប់ និងភ្នាក់ងារខាងក្រៅផ្សេងទៀត ដូចជាផ្សិត និងបាក់តេរីក៏អាចបង្កឱ្យមានប្រតិកម្មនេះផងដែរ។

ការក្អកស្ងួតគឺជាសញ្ញាមួយនៃសញ្ញានៃការថប់ដង្ហើមរបស់ឆ្មា

វាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការយកចិត្តទុកដាក់លើការក្អក ទោះបីជាវាមានលក្ខណៈធម្មតាក៏ដោយ ព្រោះវាអាចជាសញ្ញានៃភាពមិនស្រួលបន្តិច។ ដូចជាសក់នៅក្នុងបំពង់ក ឬអ្វីដែលធ្ងន់ធ្ងរជាងនេះ។ ឆ្មា​ដែល​កំពុង​តែ​ក្អក​នឹង​ក្អក​ក្នុង​បំណង​សម្អាត​អ្វី​ដែល​ស្ទះ​ផ្លូវ​ខ្យល់។ ប្រសិនបើអ្នកសម្គាល់ឃើញរោគសញ្ញាផ្សេងទៀតដូចជា ដង្ហើមខ្លី ដួលសន្លប់ និងភ្នាសរំអិលពណ៌ប្រផេះ អ្វីដែលត្រូវធ្វើដំបូងគឺព្យាយាមយកវត្ថុចេញពីបំពង់កឆ្មាដោយដៃ ឬធ្វើសមយុទ្ធ Heimlich ដើម្បីដោះឆ្មា។ ប្រសិនបើអ្នកមិនអាចយកវាចេញបានទេ សូមរត់ទៅពេទ្យសត្វជាបន្ទាន់ អ្វីមួយកំពុងស្ទះបំពង់កសត្វចិញ្ចឹម ហើយគាត់ត្រូវការជំនួយ។

ការក្អកស្ងួតនៅក្នុងឆ្មាអាចជាដុំសក់

ដុំសក់នៅក្នុងឆ្មា វាគឺជាការរំខានដែលសមនឹងទទួលបានការយកចិត្តទុកដាក់។ ការក្អកស្ងួតលេចឡើងតែនៅពេលដែលសត្វឆ្មាព្យាយាមបណ្តេញផ្លេសេនអស់រយៈពេលជាច្រើនម៉ោង (និងសូម្បីតែថ្ងៃ) ដោយសារតែការខិតខំប្រឹងប្រែង។ ឱសថធម្មជាតិ ឬស្មៅឆ្មានឹងជួយបញ្ចេញសក់ដែលជាប់ក្នុងប្រព័ន្ធក្រពះពោះវៀន។ ការ​ដុស​សក់​ឆ្មា​របស់​អ្នក​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​គឺ​ជា​វិធី​ដ៏​ល្អ​បំផុត​មួយ​ដើម្បី​ជៀស​វាង​បញ្ហា​នេះ។

ប៉ារ៉ាស៊ីតផ្លូវដង្ហើមក៏បណ្តាលឱ្យឆ្មាក្អកស្ងួត

ប៉ារ៉ាស៊ីតផ្លូវដង្ហើមក៏ជាបញ្ហាដែលបណ្តាលឱ្យក្អកស្ងួតនៅក្នុងឆ្មាផងដែរ។ ការឆ្លងមេរោគ Aelurostrongylus abstrusus គឺជារឿងធម្មតាបំផុត។ ជាធម្មតា ឆ្មាមានភាពកខ្វក់នៅពេលដែលវាប៉ះជាមួយដង្កូវ ជាពិសេសអំឡុងពេលបំបៅ (នេះជាមូលហេតុដែលវាមានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងការផ្តល់អាហារមានគុណភាពល្អ)។ ការលុបបំបាត់ប៉ារ៉ាស៊ីតត្រូវបានធ្វើឡើងដោយជំនួយពីពេទ្យសត្វដែលនឹងណែនាំថ្នាំល្អបំផុត។ ត្រូវដឹងផងដែរនៅពេលដែលក្អកស្ងួតរបស់ឆ្មាត្រូវបានអមដោយឈាម។

ឆ្មាដែលមានក្អកស្ងួត និងជាប់រហូតគឺជាសញ្ញានៃជំងឺរ៉ាំរ៉ៃ។ ជំងឺ

ការក្អករបស់ឆ្មាក៏អាចលាក់ស្ថានភាពរ៉ាំរ៉ៃមួយចំនួនផងដែរ ដូចជាជំងឺហឺត ឬរលាកទងសួត។ ជំងឺទាំងនេះមានការក្អកស្ងួតជារោគសញ្ញា។ ខណៈពេលដែលជំងឺហឺត feline គឺជាប្រតិកម្មអាលែហ្សីផ្លូវដង្ហើមរ៉ាំរ៉ៃលក្ខណៈដោយការដកដង្ហើមខ្លី កណ្តាស់ និងក្អួត ជំងឺរលាកទងសួតក្នុងឆ្មាគឺជាការរលាកនៃទងសួតដែលបណ្តាលឱ្យស្រកទម្ងន់ និងថាមពលតិចតួចសម្រាប់សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នេះមិនមែនជាច្បាប់ទេ៖ បន្ថែមពីលើរោគសញ្ញាបុរាណ សត្វចិញ្ចឹមអាចមានទម្រង់ជាច្រើននៃប្រតិកម្ម ហើយវាជារឿងធម្មតាសម្រាប់គាត់ក្នុងការក្អកស្ងួតដោយមានសំលេងរំខាន ឬហឺត ដែលជាលទ្ធផលនៃការលំបាកក្នុងការដកដង្ហើម។

បរិយាកាសដែលមានវត្តមានពីភាពកខ្វក់ ផ្សិត ឬអ្នកជក់បារីក៏អាចបង្កបញ្ហាទាំងនេះផងដែរ។ អនុសាសន៍ចម្បងដើម្បីជៀសវាងការក្អកស្ងួតនៃជំងឺហឺត ឬរលាកទងសួតគឺត្រូវអនុវត្តតាមការព្យាបាលឱ្យបានត្រឹមត្រូវ មិនថាជាមួយនឹងថ្នាំ អនាម័យ ឬការប្រើប្រាស់ថ្នាំហឺតសម្រាប់សត្វចិញ្ចឹម។ ឆ្មា

ការថែទាំសត្វគឺចាំបាច់ដើម្បីជៀសវាងការក្អកស្ងួត ហើយការរក្សាសត្វឆ្មាឱ្យមានសុខភាពល្អគឺអំណោយផល ក្នុងការព្យាបាលជម្ងឺណាមួយ៖ ពពួក vermifuge និងវ៉ាក់សាំងទាន់សម័យ ចំណីមានគុណភាពល្អ ការទៅជួបពេទ្យសត្វ។ ការបង្កាត់ពូជក្នុងផ្ទះ និងការបោះចោលគឺជាការប្រុងប្រយ័ត្នមួយចំនួន។ ការរក្សាផ្ទះឱ្យស្អាតដោយមិនប្រើផលិតផលសម្អាតក្លិនខ្លាំង និងការជៀសវាងការប្រើក្លិនក្រអូបជុំវិញសត្វឆ្មាក៏នឹងជួយផងដែរ - ជាពិសេសនៅក្នុងករណីនៃពូជ brachycephalic ដូចជាឆ្មា Persian និង Himalayan ។ ក្នុងរដូវរងាសូមយកចិត្តទុកដាក់បន្ថែម។ ឆ្មាមានអារម្មណ៍ត្រជាក់ ទទួលរងពីវា និងវិវត្តន៍តាមរដូវដែលបណ្តាលឱ្យក្អកស្ងួត។