ტილები არის მწერები, რომლებიც ცნობილია ადამიანებზე, მაგრამ აქვთ თუ არა ძაღლებს ტილები? პასუხი არის დიახ. როდესაც ძაღლებში პარაზიტებზე ვსაუბრობთ, მალე რწყილებსა და ტკიპებზე გვახსენდება, მაგრამ იცოდეთ, რომ არსებობენ სხვა შინაური ცხოველებიც, რომლებსაც შეუძლიათ ძაღლებს ბევრი უხერხულობა შეუქმნან. ძაღლის ტილები ერთ-ერთი მათგანია! იმისათვის, რომ მეტი იცოდეთ ამ თემის შესახებ, Paws of House შეაგროვა გარკვეული ინფორმაცია ამ თემაზე. უბრალოდ შეხედეთ!

ძაღლის ტილები: როგორ გავიგოთ, აქვს თუ არა ძაღლს პარაზიტი?

ძაღლის ტილები ადვილად ამოსაცნობია, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც არის დიდი ინვაზია. რწყილისგან განსხვავებით, ტილი შედარებით დიდი ზომისაა და არც ისე სწრაფად მოძრაობს. ეს მახასიათებლები აადვილებს პოვნას. თქვენ ასევე უნდა იცოდეთ ზოგიერთი სიმპტომი, რომელიც ვლინდება მაშინ, როდესაც ძაღლს აქვს თავის ტილები. ესენია:

• ძლიერი ქავილი;
• სებორეა;
• მოუსვენრობა;
• ცუდი სუნი (თაგვის სუნის მსგავსი).

გარდა ამისა, დიდმა ინვაზიებმა შეიძლება გამოიწვიოს ალერგია კანის დაზიანებით და თმის ცვენით, განსაკუთრებით მაშინ, როდესაც ისინი უფრო მგრძნობიარე ძაღლებში გვხვდება.

როგორ ხდება ძაღლის ტილების გადაცემა?

ძაღლის ტილები მასპინძლის სხეულის გარეთ დიდხანს არ ცოცხლობენ. ამის გამო, დაზიანებულ ძაღლებთან პირდაპირი კონტაქტი გადაცემის მთავარი საშუალებაა. ეს რეალობა არ გამორიცხავსპარაზიტის არსებობის შესაძლებლობა აქსესუარებში ან გარემოში, სადაც ძაღლები იყვნენ ინვაზიით.

ამის გამო, თავის ტილების პრევენცია ძალიან მნიშვნელოვანია. ვეტერინარის რეკომენდაციების მიხედვით, პარაზიტების სამკურნალო საშუალების შეყვანა საუკეთესო საშუალებაა ძაღლის პრობლემით არ დაზარალდეს. ამ პრეპარატების გამოყენება შესაძლებელია როგორც პრევენციულად, ასევე ინვაზიების სამკურნალოდ. როდესაც შინაურ ცხოველს უკვე აქვს ტილები, ვეტერინარმა შეიძლება ასევე გირჩიოს დამატებითი ზომები, როგორიცაა სპეციალური შამპუნების გამოყენება ინვაზიის გასაკონტროლებლად.

ტილები: შეუძლიათ თუ არა ძაღლებს გადასცენ ის ადამიანებს?

Ao იმის ცოდნა, რომ ძაღლებს შეიძლება ჰქონდეთ ტილები, შეიძლება ჰკითხოთ საკუთარ თავს: იღებენ თუ არა ძაღლებს ტილები? ეჭვი ძალიან მეორდება, ძირითადად იმიტომ, რომ ამ პარაზიტების ადამიანამდე მოხვედრა ხშირია (განსაკუთრებით ბავშვობაში). არსებობს ორი სახეობის ტილები, რომლებიც ჩვეულებრივ გავლენას ახდენენ ჩვენს ოთხფეხა მეგობრებზე. მათგან პირველს Linognathus setosus ჰქვია და მწოველი ტიპისაა, ანუ პარაზიტი იწოვს ძაღლის სისხლს. მეორეს ეწოდება Trichodectes canis და აღწევს შინაურ ცხოველს, რომელიც იკვებება კანისა და თმის უჯრედული ნარჩენებით.

მაგრამ ბოლოს და ბოლოს, გადადის თუ არა ძაღლის ტილები ადამიანებს? ამ კითხვაზე პასუხი არის არა, რადგან თითოეული სახეობაპარაზიტს აქვს მასპინძლის პრეფერენციები. ანუ ძაღლის ტილები არ გადაეცემა ადამიანს და პირიქით, რადგან ცხოველებზე მოქმედი სახეობები განსხვავებულია.