Að finna blóð í hægðum hundsins er merki um að eitthvað sé óvenjulegt. Hundaskítur með blóði er mál sem ætti alltaf að taka alvarlega. Það eru nokkrar ástæður fyrir því að þetta gerist, allt frá tímabundnum þáttum - einfaldara að leysa - til alvarlegri sjúkdóma - eins og blæðandi maga- og garnabólgu eða krabbamein í hundum. Blóð í hægðum hunda getur verið af mismunandi gerðum, svo það er mikilvægt að greina á milli hvað hver og einn þýðir. Paws of the House hjálpa þér að skilja hvað hundurinn sem tæmir blóð getur þýtt. Athugaðu það!

Hundur sem gerir mjúkar hægðir með blóði er merki um að honum líði ekki vel

Þegar hvolpurinn glímir við heilsufarsvandamál reynir líkaminn að vara hann við með ýmsum einkennum. Hundurinn kúkar mjúklega með blóði er eitt af þessum einkennum sem geta tengst nokkrum sjúkdómum. Þar sem það er víðtækt einkenni, þá er algeng spurning þegar maður sér blóð í saur hunda: hvað gæti það verið? Sannleikurinn er sá að það getur þýtt allt frá merki um veirusýkingu til inntöku aðskotahluts. Þess vegna, þegar hundurinn er með blóðugar hægðir, er nauðsynlegt að flýta sér til dýralæknisins, þar sem aðeins hann mun geta gefið rétta greiningu. En til að undirbúa þig ef þú sérð að hundurinn þinn er með hægðir með blóði skaltu skoða algengustu sjúkdómana:

• Parvovirus
• Eitrun
• Verminosis
• inntaka líkamaaðskotahlutir (svo sem leikföng og aðrir hlutir)
• Giardiasis
• Garmaæxli

Fyrsta skref: greina blóðtegund í hægðum hunda

Að fylgjast með útliti blóðugra hægða hunda er kannski ekki mjög skemmtilegt verkefni, en það er nauðsynlegt að geta lýst því rétt svo að dýralæknirinn geti fundið upptök vandans. Það eru tvær gerðir af blóðugum hundastólum: hematochezia hjá hundum, sem einkennist af skærrauðum lit, og melena, sem skilgreint er af útliti dekkri blóðugra hundastóla.

Blóðugar hægðir hunda geta einkennt mynd af hematochezia hjá hundum

Hematochezia hjá hundum einkennist af nærveru rauðs blóðs - björt og ferskt - í hægðum. Hundar með blóð í kúknum með þessum einkennum eru venjulega vísbending um blæðingu í neðra meltingarvegi dýrsins, þar með talið í ristli eða endaþarmi. Þessi tegund af blóðugum hundastól getur verið afleiðing af minniháttar og yfirferðarvandamáli. Hins vegar, ef atburðurinn er viðvarandi, gæti það gefið til kynna eitthvað alvarlegra og ætti ekki að hunsa hann. Sjáðu nokkrar af mögulegum orsökum hematochezia hjá hundum

• Endaráverka þegar hundurinn gleypir ómeltanlegt og/eða skarpt efni, svo sem beinbrot, plastbita, trésplint og sokka;

• Smitefni, svo sembakteríur, frumdýr og sníkjudýr í þörmum (svo sem giardia);

• Parvoveira, alvarlegur veirusjúkdómur sem oft finnst í óbólusettum hvolpum. Til viðbótar við hematochezia eru einkenni parvóveiru uppköst, svefnhöfgi og lystarleysi;

• Fjögur í ristli, endaþarmi eða endaþarmsopi;

  Sjá einnig: Af hverju sleikja hundar einkahluta? Sjáðu merkingu þessarar hundahegðun

• Blæðing í meltingarvegi (einkennist af miklu magni af lausum, blóðugum hægðum);

• Gyllinæð;

• Fæðuofnæmi, óþol, borða skemmdan mat, breytingar á mataræði og ofát;

• Bólgusjúkdómar í þörmum eins og ristilbólga;

• Endaþarmsbólga (bólga í endaþarmssekkjum);

• Blóðinntaka (þegar sleikt er sár) , til dæmis);

• Streita vegna venjubundinna breytinga.

Melena: hundur að tæma blóð getur verið alvarlegt

Í þegar um melenu er að ræða, tæmir hundurinn saur með blóði af öðru útliti. Ólíkt hematochezia hjá hundum, sem sýnir merki um ferskt blóð, bendir melena á útlit melts blóðs í hægðum. Það er að segja að blæðingin byrjar í efri meltingarfærum og getur táknað alvarlegri heilsufarsvandamál. Klassískt útlit melenu er svartur, glansandi, klístur og nöturlegur hægðir. Þar sem litur blóðs í hundakúki er dekkri er venjulega erfiðara að greina nærveru þess. Gott ráð er að flytjasaur á servíettu eða hvítt blað fyrir betri sjón. Sjáðu nokkrar mögulegar orsakir melenu hjá hundum:

• Æxli eða krabbamein, sérstaklega hjá eldri hundum;

• Erting og sár í þörmum, af völdum með langvarandi gjöf barkstera og bólgueyðandi gigtarlyfja (NSAID), svo sem aspiríns og parasetamóls;

• Sumir efnaskiptasjúkdómar, svo sem nýrna- og lifrarbilun, brisbólga í hundum og nýrnabarkar. ;

• Sníkjudýr;

• Magnaðarsár;

• Útsetning fyrir eiturefnum eða aðskotahlutum í meltingarvegi ;

• Áverka og fylgikvillar eftir skurðaðgerð (vandamálið getur komið fram allt að 72 klukkustundum eftir aðgerð);

• Kvillar sem fela í sér óeðlilega storknun af blóðinu. Rottueitur getur til dæmis valdið storknun og blæðingarsjúkdómum.

Upphaflega birt: 20.4.2020

Uppfært þann: 25.08.2021