Կատվի պանլեյկոպենիան շատ լուրջ հիվանդություն է, որը լուրջ հետևանքներ է ունենում ընտանի և վայրի կատուների առողջության վրա: Օրգանիզմում շատ արագ զարգանալով կատվային պարվովիրուսը հանգեցնում է արյան սպիտակ բջիջների նվազմանը (վիճակը, որը կոչվում է լեյկոպենիա), այդպիսով ազդելով կատվի ամբողջ իմունային համակարգի վրա՝ նույնիսկ խաթարելով պաշտպանությունը հենց վիրուսից: Աղտոտվածության և կատվային պանլեյկոպենիայի զարգացման վերաբերյալ կասկածները վերացնելու համար մենք զրուցեցինք անասնաբույժ Ֆերնանդա Սերաֆիմի հետ, որը վիրաբույժ և ընդհանուր պրակտիկանտ է, որն ունի փոքր կենդանիների բժշկության ասպիրանտուրա: Ստուգե՛ք այն:

Ինչպե՞ս է առաջանում կատվային պանլեյկոպենիայի վարակումը:

Հանրաճանաչորեն հայտնի է որպես «շների ախտահարում կատուների մոտ», սա ճիշտ տերմին չէ նկարագրելու համար կատվային պանլեյկոպենիան: Դեմպերը իրականում վիրուսային հիվանդություն է, որն ազդում է միայն շների վրա: Կատվային պանլեյկոպենիան հատուկ է կատուներին: «Դա վիրուսային հիվանդություն է, որն առաջանում է կատվային պարվովիրուսով։ Երիտասարդ կատուները, առանց նախնական անձեռնմխելիության, ավելի մեծ ռիսկի են ենթարկվում հիվանդության զարգացման համար», - բացատրում է անասնաբույժ Ֆերնանդա Սերաֆիմը: Բայց ինչպե՞ս է առաջանում կատվային պանլեյկոպենիայի վարակումը: Վիրուսը վերանում է կենդանիների կղանքով, մեզով և թուքով։ Կատվային պարվովիրուսը կարող է ամիսներ շարունակ մնալ միջավայրում, նույնիսկ այն բանից հետո, երբ կատվի ձագը բուժվել է, և այն բավականին դիմացկուն է: Մասնագետ Ֆերնանդան նշում է, որ աղտոտումը կարող էառաջանում են հիմնականում «կռիվների, աղտոտված սննդի, կղանքի, մեզի, թուքի և փսխման հետ անմիջական շփման, վարակված միջավայրի և ընդհանուր խաղալիքների ու սնուցիչների հետ շփման միջոցով»:

Այսպիսով, եթե տանը ևս մեկ այլ կենդանի ունեք, իդեալական կլինի: , անմիջապես բաժանեք նրան հիվանդ կատվից։ Նրանք ոչ մի կերպ չեն կարող բաժանել որևէ առարկա։ Նույնիսկ այն կենդանուն, որը չի ցույց տալիս կատվի պանլեյկոպենիայի նշանները, պետք է տանել անասնաբույժի մոտ լաբորատոր հետազոտությունների համար: Հիվանդությունը կանխելու միակ միջոցը պատվաստումն է։ «Կանխարգելումը կատարվում է պատվաստումների արձանագրության միջոցով, որը սկսվում է այն ժամանակ, երբ կենդանին դեռ լակոտ է, և պատվաստումը պետք է ամեն տարի խթանվի»,- պարզաբանում է մասնագետը։ Եթե ​​կատվին իմունիզացված չէ և վարակվում է այդ հիվանդությամբ, նա պետք է անցնի ամբողջ բուժումը, որպեսզի միայն դրանից հետո ստանա պատվաստանյութը:

Ինչպե՞ս կարող եմ իմանալ, արդյոք իմ կատուն հիվանդ է: Տեսեք կատվազգիների պանլեյկոպենիայի ախտանիշները:

Որպեսզի պարզեք, թե արդյոք ձեր կատվիկը կարող է բախվել կատվային պանլեյկոպենիայի դեպքի հետ, անհրաժեշտ է դիտարկել որոշ ախտանիշներ: Դրանցից՝

• ինտենսիվ ջրազրկում;
• դեղնախտ;
• լուծ՝ արյան առկայությամբ կամ առանց դրա;
• Անորեքսիա;
• Բարձր ջերմություն;
• Փսխում;
• Դեպրեսիա:

Եթե ձեր ձագը պատվաստված չէ և ցույց է տալիս այս նշաններից որևէ մեկը, անհրաժեշտ է նրան վերցնել: հնարավորինս շուտ դիմել անասնաբույժին. Քանի որ վիրուսի գործողությունը շատ արագ է և,սովորաբար կործանարար, արագ բուժումը կարող է փրկել ձեր կատվային կյանքը:

Հղի կատուներ. կատվային պանլեյկոպենիան կարող է ազդել ձագերի վրա

Խնամք պետք է կրկնապատկվի, եթե ունեք հղի ձագ: Վիրուսով վարակվելու դեպքում հիվանդությունը կարող է ազդել ձագերի վրա։ «Երբ հիվանդությունը ազդում է հղի կատուների վրա, շատ ժամանակ կատվիկների վրա ի ծնե ախտահարվում է պանլեյկոպենիա, որը կարող է առաջացնել ուղեղի բնածին հիպոպլազիա»,- ասում է անասնաբույժը։ Հիպոպլազիան կարող է հանգեցնել նրան, որ կատվի ձագը չկարողանա ճիշտ շարժվել՝ գլխի դողով և ոտքի կանգնելու դժվարությամբ:

Կատվի պանլեյկոպենիան կարող է բուժվել: Իմացեք, թե ինչպես բուժել հիվանդությունը:

Կատուների պանլեյկոպենիան բուժելի է, և կենդանիները, որոնք զարգացնում են հիվանդությունը, բուժվելուց հետո իմունիտետ են ձեռք բերում հիվանդության նկատմամբ: Բայց դրա համար անհրաժեշտ է ներդրումներ կատարել վիրուսի ճիշտ բուժման մեջ։ «Բուժումն աջակցում է հենց այն պատճառով, որ վիրուսը սպանող դեղամիջոց չկա։ Բուժումը բաղկացած է լայն սպեկտրի հակաբիոտիկ թերապիայից, հեղուկի ներերակային թերապիայի կիրառումից և սննդային հավելումներից»,- պարզաբանում է մասնագետը։ Կարևոր է նշել, որ կատվային պանլեյկոպենիայի բուժման ընթացքում վարակված կատուն պետք է կարանտինի ենթարկվի: Եթե ​​դուք կատու եք ունեցել Feline Panleukopenia-ով, ապա շատ կարևոր է ստուգել շրջակա միջավայրը նախքան այլ կատու ստանալը: