Աղջիկ շունը շների տեսակների ԴՆԹ-ում մազերի գույների անսահման հնարավորությունների հետագա ապացույցն է: Այս գունային օրինաչափությունը առաջանում է ռեցեսիվ գենի պատճառով, որը կոչվում է Locus K, որը պատասխանատու է շների սև գույնի համար: Սա հանգեցնում է երկու պիգմենտների՝ ֆեոմելանինի (սև գծերը) էումելանինի (որը սահմանում է վերարկուի երանգը) խառնումը: Շագանակագույն տոնայնության դեպքում այն ​​տատանվում է շագանակագույնի, կարմիրի, մոխրագույնի և կապույտի միջև: Բայց, ընդհանուր առմամբ, մուգ շագանակագույն բրինձը ամենատարածվածն է: Այս գույնի որոշ շներ կարող են ծնվել նաև merle գենով, որը պատասխանատու է վերարկուի պիգմենտի վրա ազդելու համար:

Իմացեք ավելին ստորև բերված շների մասին ավելի մանրամասն, այն ցեղատեսակների մասին, որոնք ավելի հավանական է, որ ծնվեն օրինակով: և ինչպես է դա, այս շների անհատականությունը:

1) Ֆրանսիական բուլդոգը կարող է ծնվել բծերի գույնի օրինակով

Փոքր շների ցեղատեսակը հայտնի է իր խարիզմայով և հանգստությամբ: Ֆրանսիական բուլդոգի ամենատարածված գույներն են սպիտակը, սպիտակը սևով, արևայրուքը և եղնիկը: Բայց շղթան մեկ այլ հնարավորություն է: Այն ունի փոքր և միջին չափսեր և գերկայուն է: Կարճ դնչիկը և ուռուցիկ աչքերը բրախիսեֆալ շան բնութագրիչն են: Ֆրանսիական բուլդոգի ծագումը եվրոպական է. Անգլիան պատասխանատու էր առաջին բուլդոգների համար (օրինակ՝ հին անգլիական բուլդոգը), և Ֆրանսիան որոշեց ստեղծել իր տեսակը մոտ 1880 թվականին: Այնուամենայնիվ, Միացյալ Նահանգներն էին, որվերագրեց այս շան մեծ, սուր ականջները: Բացի ընկերասեր լինելուց, նա ժիր է և լավ է շփվում երեխաների հետ:

2) հոլանդական հովիվ. խելացի և ամուր շուն շուն

Ես կարող եմ: չխոսել բրինդլ շան մասին՝ չխոսելով հոլանդական հովվի մասին: Այս գունային նախշը ցեղատեսակի բնորոշ հատկանիշն է՝ այն տարբերելու այլ նմանատիպ շներից, ինչպիսիք են գերմանական հովիվը և բելգիական հովիվը: Հոլանդական հովիվների մասին առաջին գրանցումը եղել է մոտ 1898 թվականին: Այս ցեղատեսակը բուծվել է Հոլանդիայում՝ անասուններ անելու համար: Այն միջին չափի և սպորտային շուն է՝ մինչև 30 կգ քաշով։ Նա հանգիստ և խելացի խառնվածք ունի։ Ներկայումս նա լայնորեն օգտագործվում է որպես ոստիկանական շուն իր ծագման երկրում, որտեղ նա ավելի տարածված է:

3) Անգլիական մաստիֆը շատ հին շուն է:

Մաստիֆը (կամ անգլիական մաստիֆը) տիբեթյան մաստիֆների ժառանգն է, որոնք հայտնվել են ներկայիս Միացյալ Թագավորությունում: Դա հնագույն ցեղատեսակ է, որի գրառումները թվագրվում են երրորդ հազարամյակից՝ մ.թ.ա. 3000 թվականին: Այնուամենայնիվ, այն ճանաչվել է միայն 1885 թվականին: Այն մեծ է. արուները կարող են հասնել մինչև 91 սմ (այսինքն, գրեթե 1 մետր բարձրության վրա), բացի այն, որ մկանուտ և ուժեղ է: Հռոմեական կայսրության ժամանակ այս շունն օգտագործվում էր մարտերում: Նրանք ագրեսիվ չեն, բայց ունեն պահակ շների դեր հանդես գալու հմտություններ։ Ընտանիքի հետ անգլիական մաստիֆի անհատականությունը քնքուշ է և անկախ: Բացի բրդի գույնից, այն ունի նաև դեղձի երանգ։(ամենատարածվածը) և ոսկեգույն:

4) Ամերիկյան Staffordshire Terrier-ը սպիտակ գծանշումո՞վ: Մենք ունենք:

Ամերիկյան Staffordshire Terrier-ը սերում է 19-րդ դարում Անգլիայից Միացյալ Նահանգներ մեկնած անհետացած Բուլ և Թերիերից: Բուլի և տերիերի նման, այս շունը հաճախ օգտագործվում էր կռվի մեջ: Բայց պրակտիկայի ավարտից հետո նոր տոհմերը կորցրին իրենց ագրեսիվությունը և ավելի դաժան տեսքը. նա ժառանգեց միայն ավելցուկային էներգիա, որը նպաստավոր է խաղերի և զբոսանքի համար: Ամերիկյան Staffordshire Terrier-ը նույնպես սիրում է ուշադրությունը և մեծ սեր է ցուցաբերում իր ընտանիքի նկատմամբ: Ծղոտի գույնը այնքան տարածված չէ, որքան արևայրուքը և սպիտակը կամ սև ու սպիտակը, բայց նույնիսկ այն դեպքում, երբ խզված է, ամերիկյան Staffordshire Terrier-ը կունենա բնորոշ սպիտակ բծեր՝ պարանոցից մինչև փորը:

5) Բռնցքամարտիկ Շուն. ցեղատեսակի ամենատարածված գույներից մեկը

Բռնցքամարտիկն ունի երեք պաշտոնական գույներ` սպիտակ, եղջյուր և եղջերավոր: Չնայած իր տպավորիչ տեսքին, նա հնազանդ և պաշտպանող շուն է, որը հաճույք է ստանում դժվար խաղերից: Ցեղատեսակը ստեղծվել է Գերմանիայում և սերում է անհետացած Brabant Bullenbeisser-ից։ Առաջին օրինակը թվագրվում է 1895 թվականին: Ինչպես այն ժամանակվա շների մեծ մասը, այն օգտագործվում էր որսի համար: Այդ իսկ պատճառով նրա ստեղծողները ամրացրել են շան ամուր բերանը, որը պետք է լավ պահի զոհին։ Այն ունի միջին բարձրություն 50-ից 60 սմ: Անկախ գույնից, սև դիմակը պատրաստում էԲռնցքամարտիկի կարճ վերարկուի մի մասը:

6) Մեծ դանի. բառացիորեն մի նուրբ հսկա, ով սիրում է խաղալ և լինել մարդկանց մեջ: Ցեղատեսակի արուներն ու էգերը 80 սմ-ից բարձր են, բայց նա այնքան էլ տեղյակ չէ իր չափսերին և իրեն փոքր շների պես է պահում։ Այսպիսով, խաղերի ժամանակ այն կարող է բավականին անշնորհք լինել: Բացի այդ, Գրեյթ Դեյնը Սքուբի-Դու ցեղատեսակն է (այժմ դա լիովին խելամիտ է, չէ՞): Մեծ Դեյնի ծագումն անորոշ է, բայց ենթադրվում է, որ այն առաջացել է անգլիական մաստիֆից՝ իռլանդական գայլշանով (երկուսն էլ՝ բուլղարներով), բացի Բուլենբայսերից։ Ցեղատեսակի ծագումը նույնպես անհայտ է և հայտնի չէ, թե երբ է այն հայտնվել, բայց արդեն հաստատ է, որ այն գոյություն ունի հարյուրավոր տարիներ։

7) Հազվադեպ է, բայց Ակիտան կարող է ծնվել բաճկոնով

Հայտնի է իր սպիտակ վերարկուով կարմիրով, շատերը չգիտեն, որ Ակիտան ունի այլ գունային նախշեր, ներառյալ բրինձը, որը կարող է ավելի տարածված լինել, քան սև Ակիտան: Բայց անկախ օրինաչափությունից՝ դնչակից մինչև փորը սպիտակ բիծը մնում է։ Այս ցեղատեսակը առաջացել է 16-րդ դարում Ճապոնիայում, որտեղ ընկերություն էր անում այն ​​ժամանակվա սամուրայների հետ: Այն հայտնի է իր հավատարմությամբ (Ակիտան Հաչիկոյի ցեղատեսակն է, այն պատմությունից, որը ոգեշնչել է շների համար միշտ քո կողքին ֆիլմը): Չնայած հավատարիմ լինելուն,ուժեղ անհատականություն և պետք է սոցիալականացվի երիտասարդ տարիքից՝ բացասական վարքից խուսափելու համար:

8) Բրինդլ Քեյն Կորսոն բավականին տարածված է

Ամենատարածված Cane Corso-ն է. գունավոր սև, կրծքավանդակի վրա փոքր սպիտակ բծերով: Այնուամենայնիվ, մոխրագույնը, եղնիկը (սև դիմակով կամ առանց դրա) և բրինձը այլ գույներ են, որոնք ցեղատեսակի ներկապնակի մաս են կազմում: Նույնիսկ ստոր դեմքով Cane Corso-ն ընտանիքի ուղեկիցն ու պաշտպանն է:

Դա գալիս է անհետացած Pugnax canis ցեղից, որն օգտագործվում էր Հին Հռոմի պատերազմներում: Հռոմեական կայսրության անկումից հետո նոր տոհմերը կորցրին իրենց ագրեսիվության մեծ մասը, բայց նույնիսկ այսօր սովորական է խրախուսել շների ագրեսիվ վարքագիծը պահակախմբի վարժեցման ժամանակ: Նա հսկայական տեսք ունի նկարներում, բայց միջին չափի է: Cane Corso-ն հայտնի է նաև նրանով, որ ունի աշխարհի ամենահզոր խայթոցներից մեկը:

9) Fila brindle-ը (և բրազիլականը) առանձնանում է իր տեսքով

Ֆիլա նշանակում է «կծում և բաց չի թողնում», և սա այս ազգային ցեղատեսակի մեծագույն հատկանիշներից մեկն է, որը կարող է ունենալ նաև բշտիկ գույն: Այն զարգացավ անգլիական մաստիֆների և արյունահեղների ժամանումից հետո, որոնք պորտուգալացիների հետ եկան Բրազիլիա և մեծ համբավ ձեռք բերեցին 90-ականներին՝ բնակեցնելով երկրի բազմաթիվ տներ: Վերարկուի գույնը տատանվում է շագանակագույնից մինչև կրեմ, ինչպես նաև բրինձ: Այն միջինում 70 սմ է և կարող է կշռել մինչև 50 կգ։ Ֆիլա շունը հնազանդ բնավորություն ունի ևխիզախ:

Հավելյալ․ mutts-ը կարող է ունենալ շների բաճկոնի նախշը:

Մութի վերարկուն միշտ անակնկալների փոքրիկ տուփ է: Ընդհանրապես, ֆիզիկական բնութագրերը համապատասխանում են հայրական և մայրական գեներին: Բայց աղբի մեջտեղում կարող է ծնվել մի լակոտ՝ կախված ծնողների վերարկուի գույնից և նախշից: Եվ ի տարբերություն այն ցեղատեսակների, որոնք կարող են (կամ չեն կարող) ծնվել այս ձևանմուշով, բրինձ մութը ավելի հեշտ է ձվադրել: Ինչպես շատ SRD շներ, շան անհատականությունը հիմնված է նրա դաստիարակության և լակոտի փորձի վրա: