Elkenien wit dat de mongrelhûn in gigantyske romte ynnimt yn 'e herten fan Brazilianen. En it is gjin wûnder: dizze doggies binne saakkundigen yn it transformearjen fan elke omjouwing yn in leuker en leafliker plak. Mar, yn tsjinstelling ta hûnerassen dy't meastentiids al in mear goed definiearre gedrachspatroan hawwe, is de mongrel in echte doaze fan ferrassingen. Dêrom, it blykt te wêzen hiel lestich om te witten wat te ferwachtsje fan in SRD puppy (mar it is net hielendal ûnmooglik). Om te begripen hoe't it gedrach fan 'e mutt foarme is en wat it kin beynfloedzje, hawwe wy praat mei bistedokter Renata Bloomfield, dy't spesjalisearre is yn diergedrach. Sjoch wat wy fûnen!

Is de swalkerhûn gedoch?

De swalkjende foto's lizze net: basthûnen binne in geweldige miks fan ferskate rassen dy't unike bisten opleverje. Dêrom is d'r net sa'n ding as in SRD hûnras: de net-ras hûn hat yn feite in bytsje fan ferskate rassen yn syn genetika. Krekt om dizze reden is it folle dreger om it gedrach fan 'e baster te definiearjen sûnder in bytsje te witten oer de skiednis fan syn of har âlden. "D'r binne mutten dy't heul leaf binne, mar net elkenien is sa. It is wat dat in protte hinget fan wat se har hiele libben meimakke hawwe”, seit Renata. Dêrom is it net mooglik om mei absolute wissichheid te sizzen dat elke mongrelhûn fûleindich is.en leaflik, mar de grutte mearderheid hat trouwens de neiging om in kalm en leafdefol temperamint te hawwen.

In oar probleem dat normaal de oandacht fan minsken lûkt is it grutte ferskaat oan kleuren fan SRD-hûnen. Der binne swarte mutts, wite mutts, mutts mei mear as ien kleur en, fansels, de karamel mutt, dy't Brazylje mear fertsjintwurdiget as samba en fuotbal. Lykwols, yn tsjinstelling ta wat bart mei katten, der is gjin stúdzje of wittenskiplik artikel dat bewiist de korrelaasje tusken de kleur fan de hûn syn hier en syn persoanlikheid. Krekt sa't de persoanlikheid fan 'e strieling faak ûnbekend is, sil it enerzjynivo ek ferskille neffens elke hûn. Mar, yn tsjinstelling ta populêr leauwen, kin dat sels barre mei rashûnen of puppy's út deselde swerfôffal, sa't de saakkundige leit út: “Jo kinne net sizze dat mutten yn it algemien tige aktyf binne of net tige aktyf. D'r binne guon dy't rêstiger en rêstiger binne, lykas oaren dy't mear agitearre binne en mear enerzjy hawwe. Dit ferskil is net eksklusyf foar de SRD-hûn, om't soms puppies binne dy't út deselde swerfôffal binne en in rêstiger broer hawwe, en in oare agressiver. Dit ferskilt al in protte as wy oer in spesifyk ras prate, dus as wy dizze kwestje útwreidzje nei mûnlinghûnen is it noch dreger.foarsizze".

Wat kin it gedrach fan 'e SRD-hûn beynfloedzje?

It gedrach fan 'e mûnlinghûn wurdt net fan 'e nacht foarme, mar hinget ôf fan in rige faktoaren dy't fariearje fan genetyske problemen oant jo libben skiednis. In hûn dy't bygelyks ferlitten is en in protte tiid op strjitte trochbrocht, of op ien of oare manier mishannele is, kin him hielendal oars gedrage as in hûn dy't al fan jongs ôf yn in opfanghûs grutbrocht is en net op de strjitten. "Yn 't algemien is wat it measte weaget alles wat hy al meimakke hat, alles wat hy al meimakke hat, wat hy net meimakke hat - oft hy in rashûn is of net. De SRD-hûn is in doaze fan ferrassingen, want meastentiids kenne minsken de âlden net en witte net de rassen dy't se dêr hawwe. As it in stront is dy't berne wurdt yn in opfanghûs of yn ien syn hûs, dan kinne wy ​​in better idee krije fan syn gedrach.”

Dochs is it net hielendal ûnmooglik om út te finen hoe’t in losrinnende hûn sil dwaan gedraach yn folwoeksenen, sels sûnder te witten syn skiednis. Observaasje op dizze tiden is heul wichtich. “Ien ding dat kin helpe om dit te mjitten is om it deistich gedrach fan it bist in protte te evaluearjen. Evaluearje hoe't hy boartet, hoe't hy rêst, hoe't hy yt, meitsje in groepsbeoardieling en sels in yndividuele beoardieling meitsje", suggerearret Renata.

Angst mutt: hoe om te gean mei hûnen datbist tige bang?

It makket net út oft it in ferdwaalde hûn is of net, de manier om om te gean mei in bist dat eangst fielt folget altyd deselde logika. "It earste ding is om it fertrouwen fan dy hûn te winnen en syn respekt te fertsjinjen. Ik praat in protte oer lieder wêze. De strieler moat jo sjen as in lieder, en wy berikke dit normaal mei in protte leafde, akseptaasje en iten leverjen”, markearret de gedrachsman. Dizze kwestje fan iten is yn feite heul wichtich om it fertrouwen fan hûnen te winnen, om't fanôf it momint dat de hûn begrypt dat jo de persoan binne dy't him iten foarsjocht, wurdt de rol fan liederskip noch dúdliker en komt in positive assosjaasje foar. .

Dêrneist spylje spultsjes ek in wichtige rol yn dit proses. “Of it no in toulûk- of in balspultsje is, it helpt allegear om it bist better kennen te learen. De begelieder wint syn fertrouwen, syn respekt en dêrmei krijt de hûn mear fertrouwen yn himsels. It bange bist is in ûnfeilich bist, dus it moat respektearre wurde. Oan fertrouwen en feiligens moat wurke wurde”.

Yn it gefal fan in SRD-hûn dy't in foby hat, is it senario in bytsje delikater, om't de puppy himsels yn gefaar bringt troch dizze oerdreaune eangst. "Ik ried jo dan oan om it nei in bistedokter te bringen dy't spesjalisearre is ynbistegedrach, sels om in bettere leefberens foar dizze lytse hûn jaan te kinnen. De foby kin ûntstean om ferskate redenen, lykas feroaringen. Soms binne der in soad feroaringen yn it libben fan de hûn, dy't al in protte op strjitte meimakke hat, trauma's hat en as er thús komt, reflektearret it trauma op him. As dit bart, kin de bistedokter sels in spesifike medikaasje oanjaan om de hûn better oan te passen oan syn nije hûs”.

Kin de SRD-hûn agressyf wêze? Wat te dwaan yn dizze situaasjes?

Agressiviteit is gjin karakteristike eigenskip fan hûnen yn it algemien, en dat jildt ek foar mongrels. Meastal komt dit soarte gedrach as gefolch fan wat, sa't de bistedokter beklammet. “Agresje is faak keppele oan ûnfeiligens. Dizze ûnfeiligens koe wurde motivearre troch eangst dat jo him op ien of oare manier sear meitsje of eat nimme dat syn is. D'r is ek de ûnfeiligens fan it tinken dat jo it territoarium en de romte fan 'e hûn ynfalle, lykas pineagresje. Dat wy moatte de reden begripe foar it agressyf gedrach om de oarsaak te fersoargjen. ”

Om te gean mei in mear senuweftich ferdwaalde hûn, leafde, respekt en geduld binne de kaaiwurden. It is ek nedich om te learen om de romte fan it húsdier te respektearjen. As de hûn gjin ynteraksje wol, wol op himsels bliuwe, is dat goed - lit him gewoan yn syn hoeke enbesykje in approximation wer letter.

Mar wês foarsichtich: ôfhinklik fan it nivo fan agressiviteit, wês wis dat jo help sykje fan in profesjonele. Hûnen moatte wurde begrepen, en net te ûntslaan allinnich omdat se gedrage in bytsje oars as wy ferwachtsje. "It is ien ding foar in hûn om te gromjen, it is in oar ding dat er yn 'e loft begjint te knipen, besykje te byten. Sels as it in mylde graad is, is it wichtich om bewust te wêzen, want soms kin hy dit de iene dei dwaan, en de oare wike einigje dat immen yn 'e famylje echt sear docht. Dus as de agresje om biten giet, moatte jo it nei in gedrachsman bringe om gjinien yn gefaar te bringen - noch de famylje noch it bist sels. In protte hûnen wurde úteinlik it hûs út skopt en kinne sels ferwûne wurde, om't in protte minsken net begripe dat wat se echt nedich binne help is ".