سگ پاراپلژیک: مهمترین اقدامات احتیاطی چیست؟

 سگ پاراپلژیک: مهمترین اقدامات احتیاطی چیست؟

Tracy Wilkins

زندگی با یک سگ پاراپلژیک یا یک سگ با تحرک کم موقعیتی است که نیاز به توجه و مراقبت ویژه با روال معمول حیوان خانگی دارد. برای شروع، ضروری است که یک قرار ملاقات با دامپزشک برای درک علل و ارزیابی امکان بهبود حرکت پنجه حیوان داشته باشید. اگر تأیید شود که او دیگر راه نخواهد رفت، برخی از لوازم جانبی - مانند کالسکه سگ پاراپلژیک - می توانند زندگی حیوان خانگی را آسان تر کنند. مراقبت های اصلی از حیوان خانگی در این شرایط چیست!

فلج سگ: چه چیزی می تواند باعث شود؟

آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چه بیماری هایی می توانند سگ را فلج کنند؟ به گفته دامپزشک ارتوپد دامپزشکی، لوئیز مالفاتی، شرایطی که می تواند باعث فلج در سگ شود عبارتند از:

  • میلوپاتی دژنراتیو
  • دیستمپر
  • هاری
  • مننژیت
  • آسیب به ستون فقرات (فتق یا تروما)

علاوه بر این، فلج ناگهانی در سگ ها احتمال دیگری است. در این موارد، دامپزشک تصریح می کند که بوتولیسم و ​​پلی رادیکولونوریت شرایطی هستند که معمولاً حیوان را به طور لحظه ای فلج می کند. توضیح هر یک از بیماری ها را ببینید:

همچنین ببینید: آیا گربه ها گوشتخوار، گیاهخوار یا همه چیزخوار هستند؟ درباره زنجیره غذایی گربه ها بیشتر بدانید

بوتولیسم: “مسمومیت غذایی در سگ ها توسط باکتری به نام کلوستیدریوم بوتولینوم ایجاد می شود. سمی که معمولاً توسط غذای خام، زباله یا حتی فاسد خورده می شود، توسط بدن جذب می شود.معده و روده حیوان و در جریان خون توزیع شده است.

Polyradiculoneuritis: "فلج پیشرونده ناشی از التهاب حاد اعصاب".

سگ من به طور ناگهانی راه رفتن را متوقف کرده است. آیا او می تواند حرکت را به دست آورد؟

این یکی دیگر از سؤالات رایج است که صاحبش متوجه می شود که سگ به طور ناگهانی راه نمی رود. دامپزشک درباره بازگشت تحرک تاکید می کند: «همه چیز به وضعیت توله سگ بستگی دارد. آسیب های ستون فقرات اغلب می تواند به صورت محافظه کارانه و جراحی درمان شود و بهبود را نشان دهد. از سوی دیگر، آسیب‌های جدی‌تر دیگر یا آسیب‌های با تاخیر در تشخیص و درمان ممکن است عود نکنند." عنوان. تا زمانی که بیماری به درستی تشخیص داده شده و درمان شود، احتمال اینکه سگ سگ بتواند حرکات خود را بازیابی کند. در موارد فتق دیسک در سگ ها، می توان جراحی هایی را برای برداشتن فشار دیسک انجام داد. برخی از موارد کمتر جدی را نیز می توان با فیزیوتراپی دامپزشکی و طب سوزنی درمان کرد. 1) ویلچر سگ می تواند کیفیت زندگی حیوان خانگی را بهبود ببخشد. با آن، سگ شما استقلال بیشتری برای حرکت بدون وابستگی به شما خواهد داشت. هنوزبنابراین، مهم است که به یاد داشته باشید که حیوان نباید روز خود را با صندلی بگذراند - توصیه می شود حداکثر دو ساعت را با لوازم جانبی سپری کنید و همیشه نظارت کنید.

2) صندلی برای سگ های پاراپلژیک همیشه توصیه نمی شود. اگر مورد سگ شما خیلی جدی نیست و احتمال راه رفتن مجدد وجود دارد، ویلچر سگ نشان داده نمی شود زیرا می تواند بازگشت به حرکت را برای او دشوار کند.

3) بهداشت سگ نیاز به توجه ویژه دارد. سگ های فلج معمولاً در تسکین خود مشکل بیشتری دارند و به کمک صاحب خود نیاز دارند. به همین دلیل است که باید در این مواقع به دوست خود توجه بیشتری داشته باشید تا به او کمک کنید.

4) سازگاری با خانه مراقبت مهمی است. اگر سگ پاراپلژیک دارید و در یک سگ زندگی می کنید. مکانی با بیش از یک طبقه، یا دارای مناطق "محدود"، حتما در این مکان ها یک دروازه سگ نصب کنید. به این ترتیب از وقوع حوادث جلوگیری می کنید.

همچنین ببینید: سگ نمی خواهد آب بخورد؟ در اینجا 6 راه برای تشویق هیدراتاسیون وجود دارد

Tracy Wilkins

جرمی کروز یک دوستدار پرشور حیوانات و والد فداکار حیوان خانگی است. جرمی با سابقه ای در دامپزشکی، سال ها در کنار دامپزشکان کار کرده است و دانش و تجربه بسیار ارزشمندی در مراقبت از سگ ها و گربه ها به دست آورده است. عشق واقعی او به حیوانات و تعهد به رفاه آنها او را به ایجاد وبلاگ "همه چیزهایی که باید در مورد سگ ها و گربه ها بدانید" ایجاد کرد، جایی که او توصیه های تخصصی دامپزشکان، صاحبان و کارشناسان محترم در این زمینه از جمله تریسی ویلکینز را به اشتراک می گذارد. جرمی با ترکیب تخصص خود در دامپزشکی با بینش سایر متخصصان محترم، قصد دارد منبعی جامع برای صاحبان حیوانات خانگی فراهم کند و به آنها کمک کند تا نیازهای حیوانات خانگی مورد علاقه خود را درک کنند و به آنها رسیدگی کنند. وبلاگ جرمی چه نکات آموزشی، چه توصیه های بهداشتی و یا صرفاً گسترش آگاهی در مورد رفاه حیوانات باشد، به منبعی برای علاقه مندان به حیوانات خانگی تبدیل شده است که به دنبال اطلاعات قابل اعتماد و دلسوز هستند. جرمی امیدوار است از طریق نوشتن خود، دیگران را ترغیب کند تا صاحبان حیوانات خانگی مسئولیت پذیرتری شوند و دنیایی بسازند که در آن همه حیوانات عشق، مراقبت و احترامی را که شایسته آن هستند دریافت کنند.