Merle Border Collie دارای تنوع کتی است که هر کسی را خوشحال می کند، اما سوالات زیادی را نیز ایجاد می کند. توضیح این رنگ سگ چیست؟ آیا کت مرل ناشی از یک مشکل ژنتیکی است؟ آیا با این کار به سلامت حیوان خانگی آسیب می رساند؟ سوالات زیادی وجود دارد که همیشه پاسخ آسانی ندارند. Border Collie merle ظاهری "مرمری" در کت دارد که معمولاً به رنگ مرلی آبی (سایه‌هایی از سیاه تا خاکستری مخلوط با سفید) و مرل قرمز (کت سفید با رنگ‌های قرمز یا قهوه‌ای) می‌باشد. نقاط روشن‌تر، معمولا صورتی که عمدتاً روی پوزه، دهان و اطراف چشم ظاهر می شوند. کل این ترکیب ظاهری کنجکاو و حتی عجیب را به همراه دارد.

پوشش مرل با منشأ ژنتیکی نه تنها در سگ های بوردر کولی، بلکه همچنین می تواند ایجاد شود. در سگ های نژادها و اندازه های دیگر - استرالیایی شپرد، گریت دین و داچشوند، سگ سوسیس معروف، چند نمونه هستند. پنجه های خانه به دنبال پاسخ ها رفتند تا منشأ کت سگ مرل را بفهمند و بدانند که چیست. تأثیرات این الگوی ژنتیکی بر سلامت و کیفیت زندگی بوردر کولی.

بوردر کولی: سگ کوچکی که هر جا که می رود اثر خود را به جا می گذارد

به عنوان باهوش ترین سگ در جهان شناخته می شود. جهان، Border Collie نژادی است که می تواند در بسیاری از رفتارها شگفت زده شود.برای شروع، این نژاد ظرفیت یادگیری و حافظه قابل توجهی دارد. این همان چیزی است که تحقیقات منتشر شده در مجله Elsevier نشان داد که Border Collie قادر است بیش از 1000 دستور کلامی مرتبط با اشیاء مختلف را درک و به خاطر بسپارد. این سگ همچنین یک ورزشکار عالی است که برای تمریناتی مانند کانیکروس (سگ مسابقه) و چابکی مورد استفاده قرار می گیرد که از توانایی این نژاد در یادگیری و اطاعت بسیار سود می برد. قرار دادن این تمرینات در روال معمولی Border Collie یک راه عالی برای صرف انرژی او است، که می تواند بی پایان باشد، به خصوص وقتی در مورد توله سگ ها صحبت می کنیم.

بوردر کولی ها حتی می توانند کمی مستقل باشند، اما آنها همچنین دوست دارند وقت خود را با خانواده بگذرانید این توله سگ فوق العاده مناسب برای معاشرت با کودکان است و به یک همبازی عالی با بچه های کوچک تبدیل می شود. او عاشق دریافت محبت است و فرصت نشان دادن وفاداری و عشق خود را به مربی از دست نمی دهد. یعنی کاندیدای قوی برای تبدیل شدن به بهترین دوست شماست!

Border Collie merle الگوی ژنتیکی متفاوتی دارد

رنگ سگ Border Collie توسط چندین عامل ژنتیکی تعیین می شود. همین اتفاق در مورد Border Collie merle رخ می دهد. سگ با این نوع کت الگوی ژنتیکی متفاوتی نسبت به بقیه دارد. "Merle" در واقع نامی است که به هتروزیگوت یک ژن ناقص غالب داده شده است.باعث ایجاد لکه بر روی پوشش جامد یا دو رنگ می شود، و همچنین مسئول چشم های آبی یا هتروکرومی است - ویژگی های معمولی مرل آبی مرزی.

اما همه حیوانات خانگی دارای این ژن با این ظاهر متولد نمی شوند و می تواند فقط یک "شبح مرل" باشید. هنگامی که رنگ پوشش قابل مشاهده نیست، اما صاحب آن مشکوک است که توله سگ Border Collie merle است، مهم است که یک آزمایش آزمایشگاهی انجام شود. ژن مرل را می توان با آزمایش DNA شناسایی کرد. اما آیا واقعاً جستجوی این اطلاعات ضروری است؟ بله، زیرا مرل بوردر کالی نمی تواند با توله سگ دیگری که حامل همان ژن است تولید مثل کند>> 31>

رنگ های مرل مرزی چیست؟

اگرچه ژن مرل توله سگ بوردر کولی را با یک پوشش منحصربه‌فرد، چند الگوی موی مختلف وجود دارد که می‌تواند در درون ژن ایجاد شود. همه مارل بوردر کالی ها رنگی یکسان ندارند و اغلب ویژگی های منحصر به فردی دارند. اگرچه ظاهر خالدار خز یک ژن خاص است، اما می تواند در رنگ های ثابت یا دو رنگ متفاوت رخ دهد. Border Collie merle با ظاهری "مرمری" می تواند تغییراتی داشته باشد مانند:

• Border Collie red merle
• Border collie red merle tricolor
• Border collie blue merle <38
• Border Collie blue merletricolor

رنگ های احتمالی Border Collie که حامل ژن merle نیست کدامند؟

کل ظاهر Border Collie توجه را به خود جلب می کند: یاتاقان برجسته و متمرکز و در عین حال آماده بازی کردن او را به یک توله سگ بسیار خاص تبدیل می کند. در میان رنگ‌های بوردر کولی، چیزی که به چشم می‌آید این است که این نژاد همیشه پوششی کاملا سفید با خال دارد. علاوه بر بوردر کولی کلاسیک (و رایج تر) با نشانه های سیاه، این نژاد همچنین می تواند اندام ها و قسمت های بدن در سایه های خاکستری، قرمز و قهوه ای شکلاتی داشته باشد.

Border Collie: عبور بین دو سگ با ژن merle ممنوع است

اگر تا اینجا پیش رفته اید، قبلاً درک کرده اید که Border Collie merle چگونه رشد می کند، اما آیا الگوی ژنتیکی متفاوت می تواند اجازه دهد. توله سگی که بیشتر مستعد ابتلا به برخی بیماری ها است؟ کت مرل به خودی خود مشکلی برای سلامتی حیوان ایجاد نمی کند، تا زمانی که او یک "مرل دوگانه" نباشد - یعنی زمانی که مادر و پدر توله سگ حامل این ژن هستند. بردر کولی‌هایی که حامل ژن پوششی دوگانه مرل هستند، می‌توانند با ناشنوایی، نابینایی، میکروفتالمیا (چشم‌های کوچکتر از حد معمول به دلیل شکست در فرآیند جنینی)، عقیمی، صرع و سایر عوارض سلامتی متولد شوند. مرل مضاعف زمانی اتفاق می افتد که دو سگ با ژن مرل با یکدیگر جفت می شوند و توله هایی با الگوی ژنتیکی نامتعادل و مستعد ناهنجاری تولید می کنند. بنابراین، این نوع صلیب استممنوع است.

مسئله دیگر این است که دو مرل مرزی کولی منجر به سگی می شود که تقریباً تماماً سفید رنگ است، که به طور رسمی توسط فدراسیون بین المللی Cynology (FCI) به رسمیت شناخته نشده است. به همین دلیل، آزمایش ژنتیکی برای شناسایی "شبح مرل" در موارد مشکوک برای جلوگیری از تلاقی نادرست بین دو سگ با ژنی که منجر به ایجاد توله‌هایی می‌شود که احتمال ابتلا به مشکلات جدی سلامتی دارند، مهم است.