Kvankam estas tre ofta vidi hundidon ploranta, la karakterizaj ĝemoj de hunda plorado povas okazi en ajna stadio de la vivo de la besto — kaj ili neniam estas sen kialoj. Same kiel la malsamaj specoj de bojado, dum la tempo pasas kaj vi ekkonas la personecon de via hundido, fariĝas pli facile identigi la kialon kaj tiel solvi la problemon. Sed por ke tio okazu, vi unue devos scii, kiuj estas la plej oftaj kaj kion ĉiu el la instigoj de via amiko petas kiel solvon. Por helpi vin eltrovi kiel igi hundon ĉesi plori, ni kolektis ĉion, kion vi bezonas scii pri ĝi!

Plorantaj hundoj kutime ne havas larmojn kiel homoj

Instinkte, kiam Se vi parolas pri la ploro de via hundo, estas ofte por multaj homoj imagi la larmojn fluantajn en liaj okuloj, same kiel ĉe homoj, sed tiel la bando ludas en la hunda mondo. La sono de hundo ploranta estas kio devus atentigi vian atenton kiam la besto estas en ĉi tiu situacio. La bruo similas tiun de ĝemoj kiuj povas esti malgrandaj aŭ pli longformaj kaj estas kutime tre alta (eĉ ĉe hundoj kun serioza bojado) kaj estas ripetita. Ĝenerale, kiam oni vidas sekrecion elirantan el la okuloj de la besto, ĝia korpo provas elpeli fremdan korpon el la regiono, kiel ekzemple grajno de polvo.

Lakialoj de hundido ploro ofte estas malsamaj ol plenkreskuloj

Kiel ĉe homaj beboj, havi hundidon ploranta hejme estas ofta. La klarigo, por ili, estas esence la sama: li ĵus estas disigita de sia patrino kaj idoj kaj iris al tute nova loko, tio estas: li estas timigita al morto. En la kazo de hundidoj, la adapta procezo kutime sufiĉas por ke la plorado ĉesu. Estas sufiĉe ofte, ke tio okazas pli ofte nokte, kiam ĉiuj loĝantoj de la domo endormiĝas kaj li vidas sin sola. Por pliigi la senton de sekureco de la besto, indas lasi ludilon, kiel pluŝa urso, en sia lito, por ke ĝi sentas, ke ĝi estas akompanata. Aŭ, eĉ, lasu lin dormi kun vi!

Por plenkreskaj hundoj, la manko de konatiĝo kun la loko kie ili loĝas kutime ne estas problemo — eĉ se ĝi estas adoptita. post la unuaj monatoj de vivo – sed hundido povas plori pro la samaj kialoj kiel pli maljunaj. Kutime, kio kaŭzas la sonon de hundo ploranta estas peto por atento. Li povas esti senhava kaj petante amon post tago sola: en ĉi tiu kazo, karesi, ludi aŭ eĉ promeni kun la besto sufiĉas por solvi la problemon. La hundo ankaŭ povus provi persvadi vin akiri iom da kiovolas, ke vi manĝu, kaj tiukaze gravas ne esti manipulita de hunda krio, kiu petas ion, kion ĝi ne povas havi. Alifoje, la ploranta hundo ankaŭ eble nur agas. Identigi la kialon estas esenca antaŭ ekagi.

En ĉiuj ĉi tiuj kazoj, kaj ĉe hundidoj kaj plenkreskuloj, pozitiva trejnado povas plibonigi la kutimon de via hundo ĉiam plori. Kiam ploraj momentoj fariĝas tre oftaj aŭ en specifaj tempoj, krom la trejnisto, vi povas fidi la helpon de bestkondutisto por identigi kio estas la ellasilo kaj kia traŭmato kaŭzas tion en via amiko.

Analizu la pozon kaj korpon de la ploranta hundo por ekscii ĉu li doloras

Krom emociaj aferoj, la ploro de hundo ankaŭ povas rilati al doloro aŭ malkomforto. En ĉi tiuj kazoj, estas kutime ke li ploras kun pli retiriĝita pozo, kuŝante, sen multe moviĝi. Kiam tio okazas, kaj ĉe hundidoj kaj kun pli maljunaj, indas pli zorge rigardi la korpon de la besto serĉante ajnajn vundojn. Trovi ion aŭ ne, ĉi tiu estas la situacio, en kiu vi bezonas la opinion kaj helpon de bestkuracisto por malkovri kaj trakti la malkomforton de la besto.