কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন হৈছে এটা সাধাৰণ পদ্ধতি যিয়ে পোহনীয়া জন্তুটোৰ বাবে ধাৰাবাহিকভাৱে উপকাৰ আনে। কিন্তু যিহেতু কেনিন কেষ্ট্ৰেচন এটা অস্ত্ৰোপচাৰ প্ৰক্ৰিয়া, সেয়েহে কিছুমান টিউটৰে নিৰাপত্তাহীনতা অনুভৱ কৰিব পাৰে। যদিও ইয়াক অতিশয় ইংগিত দিয়া হৈছে, মতা কুকুৰৰ স্ত্ৰীকৃতকৰণ এতিয়াও বহু সন্দেহৰ সৃষ্টি কৰা কথা। সকলো সবিশেষতে মতা কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন কেনেকৈ কৰা হয় সেই কথা বুজিবলৈ সহায় কৰিবলৈ প’ছ দা কাছাই কিছুমান অত্যাৱশ্যকীয় তথ্য পৃথক কৰিলে। তলত চাওক!

কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন কি?

যদিও জনা যায়, বন্ধ্যাকৰণৰ সকলো সবিশেষ জনা নাযায়। কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন হৈছে এক অস্ত্ৰোপচাৰ পদ্ধতি যিয়ে প্ৰাণীটোৰ প্ৰজনন অংগসমূহ আঁতৰাই পেলায়। উদাহৰণস্বৰূপে মাইকী কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচনত ডিম্বাশয় আঁতৰাই পেলোৱা হয়। ইতিমধ্যে মতাটোত কুকুৰটোৰ পৰা কেষ্ট্ৰেট কৰিলে যিখিনি লয় সেয়া হ’ল অণ্ডকোষ। আঁতৰোৱাৰ লগে লগে জন্তুটোৱে আৰু বংশবৃদ্ধি নকৰে। এইদৰে অবাঞ্চিত গৰ্ভধাৰণৰ পৰা হাত সাৰিব পাৰি আৰু ইয়াৰ দ্বাৰা পৰিত্যক্ত আৰু বিপথগামী কুকুৰৰ সংখ্যা কম হোৱাৰ নিশ্চয়তা পোৱা যায়। তদুপৰি কুকুৰৰ নিউট্ৰেচনৰ আন উপকাৰো আছে। কেষ্ট্ৰেচনৰ পিছত মতা কুকুৰটোৱে কিছুমান আচৰণত উন্নতি দেখুৱাব আৰু কিছুমান ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰা হয়।

মতা কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন কেনেকৈ কৰা হয়?

এটা মতা কুকুৰৰ বাবে কেনাইন কেষ্ট্ৰেচন দুটা ধৰণে কৰিব পাৰি। আটাইতকৈ সাধাৰণ হ’ল অৰ্কিয়েকটমী। আচৰণৰ সমস্যা হ্ৰাস কৰিবলৈ এই ধৰণৰ পুৰুষৰ কেষ্ট্ৰেচন সৰ্বোত্তম। পশু চিকিৎসকে কসৰু ছিদ্ৰ কৰি জন্তুৰ অণ্ডকোষ আঁতৰাই পেলায়। কিন্তু এই ধৰণৰ কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচনত ইয়াৰ ফল কেনেকুৱা হয়? বেছিভাগ সময়তে পশু চিকিৎসকে কেৱল চিলাইৰে ছালখন বন্ধ কৰি দিয়ে। এই ক্ষেত্ৰত কেষ্ট্ৰেচনে ছালখন অক্ষত ৰাখে। পাৰ্থক্য মাথোঁ এইটোৱেই যে নিউট্ৰেট কৰা কুকুৰটোৰ অণ্ডকোষৰ সাধাৰণ স্থানত আৰু নাথাকে। আন কিছুমান ক্ষেত্ৰত ছালখন সম্পূৰ্ণৰূপে আঁতৰাই পেলাব পাৰি।

যিসকল মালিকে আঁতৰোৱাৰ পদ্ধতিত অস্বস্তি অনুভৱ কৰে, তেওঁলোকৰ বাবে ভেচেক্টমীৰ বিকল্প আছে। কিন্তু সেই ক্ষেত্ৰত কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন কেনেকুৱা? ভেচেক্টমীত অণ্ডকোষ আঁতৰোৱা নহয়। এই পদ্ধতিয়ে শুক্ৰাণুৰ গতিপথহে বাধা দিব, যাৰ ফলত প্ৰজনন ৰোধ হ’ব। তেনেকৈয়ে অণ্ডকোষ ৰক্ষা কৰা হয় আৰু টেষ্টষ্টেৰন উৎপাদনত কোনো প্ৰভাৱ নপৰে - গতিকে আচৰণৰ ইমান পৰিৱৰ্তন নহয়। কুকুৰৰ নিউট্ৰেচন দুয়োটা পদ্ধতিয়ে প্ৰজনন ৰোধ কৰে।

মতা কুকুৰৰ নিউট্ৰেচনৰ পিছত কি পৰিৱৰ্তন হয়?

মতা কুকুৰৰ নিউট্ৰেচনৰ পিছত পৰিৱৰ্তন - আচৰণ আৰু শাৰীৰিক দুয়োটা, যেনে ওজন বৃদ্ধি - স্বাভাৱিক। কাৰণ কেনিন নিউটাৰিং অস্ত্ৰোপচাৰত শৰীৰৰ হৰম’ন উৎপাদনৰ সৈতে জড়িত অংশ জড়িত হৈ থাকে। মতা কুকুৰৰ অণ্ডকোষ আঁতৰোৱাৰ পিছত টেষ্টষ্টেৰন উৎপাদন বহু পৰিমাণে হ্ৰাস পায় - যিটো হৰম’ন উৎপাদনৰ বাবে দায়বদ্ধ আটাইতকৈ ডাঙৰ অংগ। গতিকে পুৰুষৰ কেষ্ট্ৰেচনত পৰিৱৰ্তনবোৰৰ লগত বহুখিনি সম্পৰ্ক থাকেআচৰণৰ বৈশিষ্ট্য। কুকুৰৰ নিউট্ৰেৰিঙে মূলতঃ প্ৰস্ৰাৱৰ দ্বাৰা ভূখণ্ড চিহ্নিত কৰা, আন কুকুৰৰ প্ৰতি আক্ৰমণাত্মকতা আৰু মানুহৰ ভৰিত বগাই যোৱাৰ অভ্যাস আদি আচৰণ হ্ৰাস কৰে।

পুৰুষৰ স্ত্ৰীকৃতকৰণ : গুৰুত্বপূৰ্ণ যত্ন অস্ত্ৰোপচাৰৰ পূৰ্বৰ সময়

যিকোনো অস্ত্ৰোপচাৰৰ দৰেই কুকুৰৰ স্ত্ৰীঘুৰি অস্ত্ৰোপচাৰৰ পূৰ্বে কিছু যত্নৰ প্ৰয়োজন হয়। কেষ্ট্ৰেচনৰ আগতে কুকুৰটোৱে কিছুমান পৰীক্ষা কৰিব লাগিব, মূলতঃ হৃদৰোগ, ৰক্তচাপ আৰু ৰক্তচাপ। এই পৰীক্ষাসমূহ পোহনীয়া জন্তুটোৱে এই পদ্ধতিটো মসৃণভাৱে যাবলৈ সাজু হোৱাটো নিশ্চিত কৰাৰ মূল চাবিকাঠি। তদুপৰি কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন অস্ত্ৰোপচাৰৰ পূৰ্বে জন্তুটোৱে ৬ ঘণ্টা পানী নোখোৱা আৰু কমেও ১২ ঘণ্টা উপবাস থকাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।

মতা কুকুৰক নিউট্ৰেচন কৰাৰ পিছত কি সাৱধানতা অৱলম্বন কৰিব লাগে?

যদিও মতা কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচন এটা সাধাৰণ পদ্ধতি, ই এক অস্ত্ৰোপচাৰ যাৰ বাবে অস্ত্ৰোপচাৰৰ পিছত আৰোগ্য লাভৰ সময় লাগে। মতা বা মাইকী কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰতেই হওক এই সময় সাধাৰণতে ৭ৰ পৰা ১২ দিনৰ ভিতৰত ভিন্ন হয়। কেনিন কেষ্ট্ৰেচনৰ পিছৰ সময়ছোৱাত টিউটৰজনে দিনটোত অন্ততঃ এবাৰ ঘাঁটো পৰিষ্কাৰ কৰিবলৈ সদায় উপস্থিত থাকিব লাগিব, পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ ঘূৰি নোযোৱালৈকে: চকু ৰখাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ কাৰণ কেষ্ট্ৰেচন অস্ত্ৰোপচাৰৰ পিছৰ সময়ছোৱাত জটিলতা আহিব পাৰে।

এটা সাধাৰণ সমস্যা হৈছে চেলেকি লোৱাৰ সৈতে জড়িতছিদ্ৰ কৰা। যেতিয়া কুকুৰটোৱে চিলাইবোৰ চেলেকি বা আঁচোৰ মাৰি থাকে, তেতিয়া শেষত অঞ্চলটোত সংক্ৰামক প্ৰক্ৰিয়াৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে। মতা কুকুৰটোৱে কেষ্ট্ৰেচনৰ পিছত ঠাইখিনি চেলেকিব বা আঁচোৰিব নোৱাৰাকৈয়ে প্ৰথম পাঁচ দিনত এলিজাবেথিয়ান কলাৰ ব্যৱহাৰ কৰাৰ পৰামৰ্শ দিয়ে। বিশেষকৈ অধিক শক্তিশালী কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰতো সেই ঠাইত ঘাঁ হোৱাৰ সম্ভাৱনা থাকে। পুৰুষৰ কেষ্ট্ৰেচনৰ পিছত দৌৰা, চিৰি বগাই যোৱা আৰু জপিয়াই পৰা আদি কাৰ্য্যকলাপ পৰিহাৰ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিয়নো ইয়াৰ ফলত শেষত বিষ হ’ব পাৰে আৰু চিলাই ভাঙিব পাৰে।

নিউট্ৰেচনৰ পিছত পোহনীয়া জন্তুটোক খাদ্য আগবঢ়াওঁতে সাৱধান হওক, কিয়নো একেলগে বেছিকৈ খালে কুকুৰটোৱে অসুস্থ অনুভৱহে কৰিব পাৰে। পুৰুষৰ কেষ্ট্ৰেচনৰ পিছত দেখা দিব পৰা এটা বিৰল সমস্যা হ’ল গ্ৰেনুলোমাৰ আৱিৰ্ভাৱ। কুকুৰৰ আভ্যন্তৰীণ চিলাই প্ৰত্যাখ্যান হ’লে এনে হয়। প্ৰাণীটোৰ শৰীৰে বিন্দুৰ পৰা পদাৰ্থখিনি শোষণ কৰাত অসুবিধা পায়, যাৰ ফলত বিক্ৰিয়াৰ সৃষ্টি হয় আৰু এক প্ৰকাৰৰ গোট গঠন হয়।

কেনিন কাষ্ট্ৰেচনে প্ৰজনন আৰু গুৰুতৰ ৰোগ ৰোধ কৰে

কেনিন কেষ্ট্ৰেচনৰ পিছত মতা কুকুৰে প্ৰজনন ক্ষমতা হেৰুৱাই পেলায়। অৰ্থাৎ জন্তুটোৱে আৰু মাইকী চৰাইক গৰ্ভধাৰণ কৰিব নোৱাৰিব। অবাঞ্চিত প্ৰজনন ৰোধ কৰিবলৈ মতা কেষ্ট্ৰেচনৰ দ্বাৰা সম্পন্ন কৰা প্ৰজনন প্ৰতিৰোধ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। প্ৰায়ে কুকুৰটোৱে বহুতো সন্তান জন্ম দিয়ে যিবোৰ শেষত পৰিত্যক্ত হৈ পৰে। গতিকে প্ৰতিৰোধৰ ক্ষেত্ৰত কেষ্ট্ৰেচন ইমানেই গুৰুত্বপূৰ্ণপশু পৰিত্যাগ। লগতে কুকুৰৰ নিউট্ৰেচন স্বাস্থ্যজনিত সমস্যা। এই পদ্ধতিৰ দ্বাৰা প্ৰাণীটোৱে প্ৰষ্টেট টিউমাৰৰ দৰে গুৰুতৰ ৰোগত আক্ৰান্ত হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰে, যাৰ ফলত সুস্থ জীৱন নিশ্চিত হয়। এইদৰে কুকুৰৰ কেষ্ট্ৰেচনক আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুৰ প্ৰতি প্ৰেমৰ কাৰ্য্য বুলি গণ্য কৰা হয়।