জ্বৰ থকা মেকুৰী এটা ৰোগীয়া মেকুৰীৰ ক্ষেত্ৰত দেখা দিয়া অন্যতম সাধাৰণ লক্ষণ। মেকুৰীৰ উষ্ণতা বৃদ্ধিৰ পৰা বুজা যায় যে বিড়ালৰ শৰীৰত কিবা এটা ভুল হৈছে আৰু ইয়াৰ বাবে বিশেষ মনোযোগৰ প্ৰয়োজন। সমস্যাটো হ’ল বিড়ালৰ পোৱালিবোৰে নিজকে অস্বস্তিকৰ বুলি প্ৰমাণ কৰাত অধিক অসুবিধা পায়। গতিকে উষ্ণতা বৃদ্ধিৰ সম্ভাৱ্য লক্ষণসমূহৰ প্ৰতি অতি মনোযোগ দিয়াটো টিউটৰৰ ভূমিকা। আনকি মেকুৰীটোৱে মানুহৰ দৰেই শৰীৰৰ কিছুমান উষ্ণ অঞ্চল পায়। কিন্তু কেৱল ইহঁতক স্পৰ্শ কৰি উষ্ণতা অনুভৱ কৰিলেই মেকুৰীটোৰ জ্বৰ হৈছে নে নাই সেইটো জনাটো সৰ্বোত্তম উপায় নহয়। মেকুৰীৰ উষ্ণতা কেনেকৈ ল’ব লাগে, আপোনাৰ মেকুৰীৰ জ্বৰ হৈছে নে নাই আৰু এই লক্ষণৰ আঁৰত কি থাকিব পাৰে জানিবলৈ ঘৰৰ পাখি প্ৰস্তুত কৰা প্ৰবন্ধটো চাওক!

A মেকুৰীৰ উষ্ণতা স্বাভাৱিকতে বেছি

মেকুৰীৰ জ্বৰ আছে নে নাই সেইটো কেনেকৈ জানিব লাগে আৰু মেকুৰীৰ জ্বৰ কেনেকৈ জুখিব লাগে সেইটো শিকাৰ আগতে আপুনি জনা উচিত: মেকুৰীৰ উষ্ণতাক কিমান স্বাভাৱিক বুলি গণ্য কৰা হয়? বিড়ালৰ পোৱালি হ’ল এনে প্ৰাণী যিবোৰৰ শৰীৰ মানুহতকৈ প্ৰাকৃতিকভাৱে উষ্ণ। এইদৰে মেকুৰীৰ উষ্ণতা সাধাৰণতে প্ৰায় ৩৮° আৰু ৩৯° হয়। আমি জ্বৰ থকা মেকুৰীক সংজ্ঞায়িত কৰিব পাৰো, সেয়েহে, যেতিয়া প্ৰাণীটোৰ উষ্ণতা ৩৯.৫°তকৈ বেছি হয়।

মেকুৰীৰ উষ্ণতা কেনেকৈ জুখিব পাৰি: আদৰ্শগতভাৱে, পশু চিকিৎসকে পদ্ধতিটো কৰিব লাগে

আছে মেকুৰীৰ উষ্ণতা কেনেকৈ জুখিব লাগে তাৰ কিছুমান উপায়। প্ৰথমটো,আৰু অধিক ইংগিত দিয়া হৈছে, মলদ্বাৰৰ থাৰ্মোমিটাৰৰ দ্বাৰা। যন্ত্ৰটো জন্তুৰ মলদ্বাৰত সুমুৱাই দিয়া হয়। কিন্তু এই পদ্ধতিৰে মেকুৰীৰ উষ্ণতা জুখিবলৈ বহুত সাৱধানতাৰ প্ৰয়োজন হয়, কিয়নো ভুল ধৰণে কৰিলে পোহনীয়া জন্তুটোক আঘাত বা অস্বস্তিৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। গতিকে এই পদ্ধতি কেৱল পশু চিকিৎসকে কৰাটোৱেই ভাল।

মেকুৰীৰ জ্বৰ জুখিব পৰা দ্বিতীয়টো উপায় হ’ল ডিজিটেল কাণৰ থাৰ্মোমিটাৰ। এই বাদ্যযন্ত্ৰটো অধিক ব্যৱহাৰিক, মাত্ৰ মেকুৰীৰ কাণৰ ভিতৰখন স্পৰ্শ কৰা। যিকোনো টিউটৰ এই থাৰ্মোমিটাৰটো লৈ ঘৰতে মেকুৰীৰ উষ্ণতা জুখিব পাৰে। এই পদ্ধতিটো অৱশ্যে মলদ্বাৰৰ পথৰ দৰে নিৰ্ভৰযোগ্য নহয়, আৰু ইয়াৰ ফলত বৰ সঠিক ফলাফল নাথাকিবও পাৰে। গতিকে উষ্ণতা বৃদ্ধিৰ সন্দেহ হ’লে আদৰ্শ হ’ল মেকুৰীটোক পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱা যাতে পেছাদাৰীজনে সঠিকভাৱে জোখ-মাখ কৰিব পাৰে।

মেকুৰীটোৰ জ্বৰ হৈছে নে নাই কেনেকৈ জানিব? শাৰীৰিক আৰু আচৰণৰ পৰিৱৰ্তনৰ বিষয়ে সচেতন হওক

শিশু এনেকুৱা প্ৰাণী যিয়ে সাধাৰণতে অস্বস্তি বা বিষ অনুভৱ কৰিলে বহু লক্ষণ প্ৰকাশ নকৰে। জ্বৰত আক্ৰান্ত মেকুৰী এটাই নিজৰ অনুভৱখিনি বহুত ভালকৈ লুকুৱাবলৈ সক্ষম হয়। যিহেতু মেকুৰীৰ উষ্ণতা জুখিব পৰাটো দৈনিক ইমান ব্যৱহাৰিক নহ’বও পাৰে, যিহেতু হয় যন্ত্ৰটো লোৱাটো প্ৰয়োজনীয় নহয় পশু চিকিৎসকক কৰাটো প্ৰয়োজনীয়, সেয়েহে আপোনাৰ বিড়ালৰ পোৱালিটোৱে এই অৱস্থাটো আন ধৰণেৰে উপস্থাপন কৰে নেকি সেইটো জানিব লাগিব। জানিবলৈ সৰ্বোত্তম উপায় যে...মেকুৰীৰ জ্বৰ হৈছে লক্ষণৰ সৈতে জড়িত অন্যান্য লক্ষণসমূহৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়া, শাৰীৰিক আৰু আচৰণগত দুয়োটা।

জ্বৰ থকা মেকুৰী এটা অধিক ভাগৰুৱা আৰু বেছি সময় শুই থাকে। ইয়াৰ উপৰিও তেওঁ কমকৈ খায়, উশাহ-নিশাহ খৰতকীয়া হয় আৰু তেওঁ দুৰ্বল হয়। মোৰ মেকুৰীটোৰ জ্বৰ হৈছে নে নাই সেইটো জানিবলৈ আন এটা উপায় হ’ল জন্তুটোৰ নাক, পাখি আৰু কাণ ৰঙা হৈছে নেকি লক্ষ্য কৰা। এই অঞ্চলবোৰ স্পৰ্শ কৰাৰ সময়ত উষ্ণতাৰ প্ৰতি সচেতন হওক। জ্বৰ হোৱা মেকুৰীৰ এইবোৰ গৰম চৰম অংশ হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে। মেকুৰীটোৰ জ্বৰ হৈছে নে নাই কেনেকৈ জানিব পাৰি ইমান খৰতক নহ’বও পাৰে, যিহেতু ইহঁতে দীৰ্ঘদিন ধৰি লক্ষণসমূহ লুকুৱাই ৰাখে, গতিকে এই লক্ষণসমূহৰ কোনো এটা দেখা দিলে টিউটৰ ইতিমধ্যে সজাগ হোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয়।

উচ্চ মেকুৰীৰ উষ্ণতাৰ কাৰণ বিভিন্ন হ’ব পাৰে

জ্বৰ হোৱা মেকুৰী বিভিন্ন ৰোগৰ এটা সাধাৰণ লক্ষণ। গতিকে নিজাববীয়াকৈ জানিবলৈ চেষ্টা কৰি লাভ নাই: পৰীক্ষা আৰু এনামনেচিছৰ জৰিয়তেহে প্ৰকৃত কাৰণটো আৱিষ্কাৰ কৰিব পাৰিব পশু চিকিৎসকে। মেকুৰীৰ উষ্ণতা উচ্চ হোৱাৰ আটাইতকৈ সাধাৰণ কাৰণসমূহৰ ভিতৰত আমি ভাইৰাছ বা বেক্টেৰিয়াৰ দ্বাৰা হোৱা সংক্ৰমণ, এলাৰ্জী, ফেলাইন ফ্লু, শৰীৰৰ বিভিন্ন অঞ্চলত প্ৰদাহ, অটোইম্যুন ৰোগ আৰু কৃমিৰ কথা উল্লেখ কৰিব পাৰো। লগতে মনত ৰখা ভাল যে তীব্ৰ ব্যায়ামৰ পিছত বা গ্ৰীষ্মকালত মেকুৰীৰ উষ্ণতা স্বাভাৱিকতে বেছি হ’ব পাৰে। কিন্তু উষ্ণতা বৃদ্ধি পোৱা এইবোৰ ক্ষেত্ৰত মেকুৰীটো অতি সোনকালে সুস্থ হৈ উঠেইয়াৰ স্বাভাৱিক অৱস্থা। যদি বেছি সময় গৰম হৈ থাকে তেন্তে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয়।

জ্বৰ থকা মেকুৰীৰ চিকিৎসাৰ বাবে সঠিক নিদান অতি প্ৰয়োজনীয়

মেকুৰীৰ জ্বৰ হোৱাৰ কাৰণ যিমান পাৰি ভিন্ন। এইদৰে এটা নিৰ্দিষ্ট চিকিৎসাৰ সংজ্ঞা দিয়া সম্ভৱ নহয়। আদৰ্শ হ’ল পোহনীয়া জন্তুটোক জ্বৰৰ যিকোনো লক্ষণ দেখা দিলে সদায় পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱা। ৰোগ নিৰ্ণয়ৰ পিছতহে জ্বৰ হোৱা মেকুৰীটোৰ কাৰণ অনুসৰি চিকিৎসাৰ ব্যৱস্থা কৰা হ’ব। যদি সমস্যাটো সংক্ৰমণ হয় তেন্তে ইয়াৰ পৰা মুক্তি পোৱাৰ লক্ষ্যৰে যত্ন লোৱা হ’ব। যদি ফ্লু হয় তেন্তে চিকিৎসকে এই অৱস্থাৰ বাবে নিৰ্দিষ্ট ঔষধ প্ৰেছক্ৰিপচন দিব।

জ্বৰ হোৱা মেকুৰী নিজৰ বাবে কোনো ৰোগ নহয়, লক্ষণহে। সেয়ে ৰোগৰ বাবেই এই অৱস্থাৰ সৃষ্টি হয়। এই কথাত গুৰুত্ব দিয়াটো অতি প্ৰয়োজনীয় যে আপুনি কেতিয়াও মেকুৰীটোক আত্মচিকিৎসা কৰিব নালাগে। এনে কৰিলে আপুনি শেষত এনেকুৱা ঔষধ দিব পাৰে যিয়ে কাম নকৰিব আৰু আনকি আপোনাৰ পোহনীয়া জন্তুটোৰ স্বাস্থ্যও বেয়া কৰি পেলাব।