মেকুৰী এটাক স্ক্ৰাফৰ পৰা ধৰি লোৱাটো কেতিয়াও ভাল ধাৰণা নহয়! বহুতে বিশ্বাস কৰে যে এইটোৱেই মেকুৰী ধৰি ৰখাৰ সঠিক উপায়, কিন্তু আচলতে মেকুৰীটোৰ বাবে ই যথেষ্ট অস্বস্তিকৰ। তদুপৰি ইয়াৰ ফলত জন্তুটোৰ গুৰুতৰ আঘাতও হ’ব পাৰে। মেকুৰী এটাক সঠিকভাৱে তুলি ল’ব জানিলে বিভিন্ন পৰিস্থিতিত সহায়ক হ’ব পাৰে, সেয়া জন্তুটোক লৰচৰ কৰিব লাগে বা কিছুমান নিৰ্দিষ্ট সময়ত স্থবিৰ কৰি ৰাখিব লাগে, যেনে ঔষধ খাওঁতে বা ভেকচিন প্ৰয়োগ কৰাৰ সময়ত। তলত পৰীক্ষা কৰক যে মেকুৰী এটাক কোলাত ধৰিবলৈ সঠিক উপায় কি!

মেকুৰী এটাক সঠিকভাৱে কেনেকৈ ধৰিব পাৰি?

মেকুৰী এটাক সঠিকভাৱে ধৰিবলৈ প্ৰথমে প্ৰয়োজন জন্তুটোৰ আত্মবিশ্বাস লাভ কৰিবলৈ। ধৰিব লগা ভোদাখন যদি আপোনাৰ হয়, তেন্তে কোনো ৰহস্য নাই, কাৰণ তেওঁ ইতিমধ্যে আপোনাক বিশ্বাস কৰিছে। কিন্তু মেকুৰীটো যদি অচিনাকি হয় তেন্তে প্ৰথমে হাতখন হুমুনিয়াহ কাঢ়িবলৈ দিয়ক আৰু পিঠিত লাহে লাহে থপৰিয়াই দিয়ক। এইদৰে ধৰি ৰখাৰ ক্ষেত্ৰত তেওঁ কম স্কিটিছ। মেকুৰী (ক্ষীণ বা নহয়) তুলি লোৱাৰ আটাইতকৈ উত্তম পদ্ধতি হ’ল জন্তুটোৰ বুকুৰ চাৰিওফালে এখন হাত আৰু পেটৰ চাৰিওফালে আনখন হাত ৰখা। গতিকে মাত্ৰ সাৱধানে তুলি লওক। আন এটা বিকল্প হ’ল এখন হাত বুকুৰ চাৰিওফালে আৰু আনখন হাত পিছফালৰ ভৰিৰ ওপৰত সহায় হিচাপে ৰাখিব লাগে।

আপুনি আনকি মেকুৰীটোক অধিক আৰামত ধৰি ৰাখিবলৈ নিজৰ শৰীৰটোও ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে। তেনে ক্ষেত্ৰত শৰীৰত চেপি ধৰিলে বেছি বল প্ৰয়োগ নকৰিব। মাত্ৰ সাৱটি ধৰাৰ দৰে ধৰি ৰাখক। ইয়াৰ পিছতমেকুৰী এটাক সঠিকভাৱে কেনেকৈ ধৰিব লাগে তাৰ কৌশল, মেকুৰীয়ে অধিক আত্মবিশ্বাস লাভ কৰে আৰু কম সংগ্ৰাম কৰে। এইদৰে জন্তুটো পৰি শেষ হোৱাৰ আশংকা কম হয় আৰু টিউটৰজনে মেকুৰীৰ পৰা আঁচোৰ মাৰিব পাৰে।

মেকুৰী কেনেকৈ তুলিব লাগে?

শিকিব বিচৰাসকলৰ দৰে নহয় এটা মেকুৰীক কেনেকৈ স্থবিৰ কৰি ৰাখিব পাৰি, এনেকুৱাও আছে যিয়ে কেৱল জন্তুটোক আদৰ কৰিব বিচাৰে আৰু, তাৰ বাবে, মেকুৰী এটাক কোলাত কেনেকৈ ধৰিব লাগে জানিবলৈ চেষ্টা কৰে। বাৰু, সত্যটো হ'ল ইয়াত বিশেষ ৰহস্য নাই: মেকুৰী এটাক "সঠিক ধৰণেৰে" ধৰিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰা একে কৌশল ব্যৱহাৰ কৰিও মেকুৰীটো তুলি ল'ব পাৰি। কিন্তু মনত ৰাখিব মেকুৰীটোক ক’ত পোহপাল দিব লাগে সেইটো বিচাৰি উলিয়াব লাগে, কিয়নো কিছুমান নিষিদ্ধ ঠাই আছে যিবোৰে জন্তুটোক অতি বিৰক্ত আৰু নাৰ্ভাছ কৰি তুলিব পাৰে। পেটিং কৰাৰ বাবে আটাইতকৈ ভাল ঠাই হ’ল মূৰৰ ওপৰ অংশ, গাল, চিবুক আৰু পিঠি।

মেকুৰী এটাক স্ক্ৰাফৰ পৰা ধৰিব নোৱাৰি কিয়?

মেকুৰীৰ ডিঙিত ধৰি ৰখাটো জন্তুটোক তুলি লোৱাৰ আটাইতকৈ উপযুক্ত উপায় হোৱাৰ পৰা বহু দূৰত। এই বিশ্বাসৰ অস্তিত্ব আছে কাৰণ মাতৃ মেকুৰীটোৱে সাধাৰণতে নৱজাতকৰ সময়ত বিড়ালৰ পোৱালিবোৰক তেনেকৈয়ে কঢ়িয়াই লৈ ফুৰে। কিন্তু এই কৌশলটোৱে কাম নকৰে যেতিয়া মানুহে কৰে, তাতোকৈ বেছি যদিহে প্ৰাপ্তবয়স্ক, ডাঙৰ আৰু গধুৰ মেকুৰীৰ লগত হয়। মেকুৰী এটাক স্ক্ৰাফৰ হাতত ধৰিলে জন্তুটো নিৰাপত্তাহীন হৈ পৰে, কিয়নো ইয়াক ওলোমাই থোৱা যেন লাগে, যিটো সুখকৰ নহয়। এইদৰে দুটা সম্ভাৱনা আছে: হয় মেকুৰীটোৱে নিজকে বিচ্ছিন্ন কৰি এৰি দিবলৈ চেষ্টা কৰিব নহয় স্বাভাৱিকতে ই নিজাববীয়াকৈ পিছলি পৰিব।নিজৰ ওজনৰ। গতিকে মেকুৰীটোক কেতিয়াও নাকত ধৰি নাৰাখক!

মেকুৰীক ঠেংত ধৰি ধৰাটোও সম্পূৰ্ণ ভুল। মেকুৰীৰ ঠেং মেৰুদণ্ডৰ সম্প্ৰসাৰণ আৰু এই অঞ্চলত ধৰি ৰাখিলে অস্বস্তি আৰু বহুত বিষ হ’ব পাৰে, ইয়াৰ উপৰিও সদায় ঠাইতে ভাঙি যোৱাৰ আশংকা থাকে।

মেকুৰী এটাক ভুল ধৰণে ধৰিলে গুৰুতৰ আঘাত হ’ব পাৰে

“মেকুৰী সদায় ভৰিৰ ওপৰত নামি যায়” এই ধাৰণাটোৱেই হৈছে ধৰি ৰখা মেকুৰীত কোনো সমস্যা নাই বুলি বিশ্বাস কৰাৰ আৰু এটা কাৰণ ডিঙিৰ দ্বাৰা। কাৰণ, পতনত তেওঁৰ কোনো আঘাত নহ’ব নহয়নে? আচলতে তেওঁ আঘাত পাব পাৰে - আৰু বহুত! সঁচাকৈয়ে মেকুৰীৰ ভাৰসাম্য অবিশ্বাস্য আৰু বেছিভাগ সময়তে মেকুৰীবোৰে এটা প্ৰাকৃতিক প্ৰবৃত্তিৰ বাবে ভৰিৰ ওপৰত নামি পৰে।

কিন্তু মেকুৰীটোৱে ভুল পথেৰে অৱতৰণ কৰা ঠাইত ব্যতিক্ৰম হ’ব পাৰে, বিশেষকৈ যদি জাম্পটো অপৰিকল্পিত হয়। যিমানেই সৰু নহওক কিয়, পতনে হাড় ভাঙি যোৱা, আভ্যন্তৰীণ আঘাত আৰু আঘাতৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে, কেতিয়াবা যথেষ্ট গুৰুতৰ। গতিকে বিড়ালৰ পোৱালিক অজেয় বুলি নাভাবিব! মেকুৰীক স্ক্ৰাফৰ দ্বাৰা ধৰিলে গুৰুতৰ সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে, গতিকে সদায় নিৰাপদ কৌশলটো বাছি লওক।

মেকুৰীৰ আস্থা কেনেকৈ লাভ কৰিব পাৰি?

এতিয়া যেতিয়া আপুনি মেকুৰী এটাক আঘাত নিদিয়াকৈ "বন্দী" কৰিব জানে, তেতিয়া মেকুৰী এটাক কেনেকৈ ধৰিব লাগে (বিশেষকৈ যদি ই অজ্ঞাত আৰু/বা বিপথে পৰিচালিত হয়) সেইটো জনাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। আৰম্ভণিতে ক’ব পাৰি যে তেওঁক অতি দয়া আৰু মৰমেৰে ব্যৱহাৰ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিন্তু একে সময়তে তেওঁক সন্মান কৰাটোৱেই গুৰুত্বপূৰ্ণপোহনীয়া জন্তুৰ স্থান। স্কিটিছ মেকুৰী কেনেকৈ ধৰিব লাগে অলপ কঠিন হ’ব পাৰে, এটা ভাল টিপছ হ’ল মেকুৰীটোৰ আস্থা লাভ কৰিবলৈ চেচেট আৰু স্নেকছৰ ওপৰত বাজি ধৰা। কৌতুক আৰু অন্যান্য ইতিবাচক সংগও আদৰণীয়।

বিশ্বাস আৰু মেকুৰী কেনেকৈ ধৰিব লাগে এই বিষয়টোৰ উপৰিও বিপথগামী মেকুৰী ধৰিলে কি কৰিব লাগে সেই কথাও জনাটো ভাল। আদৰ্শ হ’ল পশু চিকিৎসকৰ এপইণ্টমেণ্টৰ বাবে জন্তুটোক লৈ যোৱা। এই পৰীক্ষাই তেওঁৰ কোনো ৰোগ আছে নে কোনো নিৰ্দিষ্ট যত্নৰ প্ৰয়োজন আছে সেইটো চিনাক্ত কৰাত সহায় কৰিব।