কুকুৰৰ মলত তেজ দেখিলে যিকোনো মালিকক সদায় ভয় লাগে। কাৰণ ই স্বাভাৱিক নহয়, গতিকে আপুনি অতি সোনকালে কল্পনা কৰে যে তেজেৰে মল-মূত্ৰ কৰাটো কুকুৰটোৰ স্বাস্থ্যত অতি গুৰুতৰ কিবা এটা ঘটি থকাৰ লক্ষণ। কুকুৰৰ মলত তেজ - কুকুৰ পোৱালি বা প্ৰাপ্তবয়স্ক - এনেকুৱা এটা বস্তু যিটো অতি সতৰ্কতাৰে অনুসন্ধান কৰাটো প্ৰয়োজন। সত্যটো হ’ল কুকুৰৰ মলত কি তেজ হ’ব পাৰে তাৰ অগণন সম্ভাৱনা আছে, কিছুমান অতি বিপজ্জনক আৰু আন কিছুমান নিৰাময় কৰাত সহজ। Patas da Casa এ এই লক্ষণৰ বিষয়ে সকলো কথা বুজাই দিয়ে আৰু এই অৱস্থাই কি কি ৰোগৰ ইংগিত দিব পাৰে সেই বিষয়ে কয়। ইয়াক পৰীক্ষা কৰক!

কুকুৰৰ মলত তেজ: ক’ৰ পৰা আহে?

কুকুৰৰ মলত তেজৰ আবিৰ্ভাৱ সমস্যাৰ উৎপত্তিৰ ইংগিত হ’ব পাৰে। কাৰণৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি, সামঞ্জস্য আৰু ৰঙৰ পৰিৱৰ্তন, যিয়ে সহায় কৰে - আৰু বহুত - নিদানত। কুকুৰৰ মলত কি তেজ হ’ব পাৰে জানিবলৈ পাচনতন্ত্ৰৰ কোনটো অংশৰ পৰা আহিছে সেইটো চিনাক্ত কৰিবলৈ শিকাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।

হেমাট’চেজিয়া: চিনাক্ত কৰাটো সহজ, তাত থাকিলেই হয় পাচনতন্ত্ৰৰ তলৰ অংশত ৰক্তক্ষৰণ হয়। যিহেতু তেজৰ উৎপত্তি নলীৰ শেষত হয়, সেয়েহে ই কেতিয়াও হজম নহয়। গতিকে ইয়াৰ ৰং অতি প্ৰাঞ্জল ৰঙা, আৰু মলত বৃহৎ পৰিমাণে বা কেৱল টোপাল টোপালকৈ পোৱা যায়।

মেলেনা: চিনাক্ত কৰাটো অধিক কঠিন, ই তেতিয়া হয় যেতিয়া তেজ ওলায় পাচনতন্ত্ৰ বেছি হয়।তেনে ক্ষেত্ৰত মলত বাহিৰ কৰাৰ আগতে তেজ হজম হ’ব পাৰে। গতিকে শেষত ই মল স্বাভাৱিকতকৈ বহুত ক’লা কৰি পেলায়। এই ক্ষেত্ৰত এটা বৈশিষ্ট্যপূৰ্ণ বেয়া গোন্ধ ওলায়।

কুকুৰৰ মলত তেজ সদায় ইমান দেখা নাযায়। গতিকে সাধাৰণতকৈ বেলেগ গোন্ধ পোৱাৰ সময়ত আৰু জন্তুটোৰ অন্যান্য লক্ষণ লক্ষ্য কৰিলে - যেনে উদাহৰণস্বৰূপে অস্বাভাৱিকতা - কুকুৰৰ মলৰ নমুনা এটা বগা কাগজ এখনত ৰাখক। এইদৰে আপুনি তেজটো ভালদৰে কল্পনা কৰিব পাৰিব, যদিহে ই মেলেনা ধৰণৰ হয়। কুকুৰৰ মল নিৰীক্ষণ কৰাটো পশু চিকিৎসকক ইয়াৰ সঠিক ৰূপ কি সেই বিষয়ে বুজাবলৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ, যাৰ ফলত ৰোগ নিৰ্ণয় ক্ষিপ্ৰ হয়।

কুকুৰৰ মলত তেজ কৃমি হ’ব পাৰে

ই কি হ’ব পাৰে তাৰ প্ৰথম অনুমান be কুকুৰৰ মলত তেজ সাধাৰণতে কৃমি। কুকুৰৰ বেছিভাগ কৃমিই তেওঁলোকৰ পাচনতন্ত্ৰৰ অংগসমূহক পৰজীৱী কৰি তোলে। গতিকে তেজ ওলোৱা ডায়েৰিয়া থকা কুকুৰটোক লক্ষ্য কৰিলে ইয়াৰ পিছত সাধাৰণতে কৃমিৰ উপস্থিতি নিদান হয়। আন আন লক্ষণ যেনে বমি, দুৰ্বল আৰু সৰি পৰা চুলি, পেটত পানী ওলোৱা, ওজন কমি যোৱা আৰু ভোক কমি যোৱা আদিৰ ওপৰত চকু ৰাখিব। যদি পোহনীয়া জন্তুটোৰ এই লক্ষণসমূহ দেখা দিয়ে তেন্তে কুকুৰৰ মলত থকা তেজ কৃমি হ’ব পাৰে।

কুকুৰে তেজেৰে কোমল মল বনোৱা? ই জিয়াৰ্ডিয়া বা পাৰ্ভ’ভাইৰাছ হ’ব পাৰে

কুকুৰৰ মলত থকা তেজ যেনেকৈ কৃমি হ’ব পাৰে, আন ৰোগেও এই অৱস্থাৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে।ইয়াৰে অন্যতম পৰিচিত হৈছে কেনিন পাৰ্ভ’ভাইৰাছ, যিটো অতি সংক্ৰামক ভাইৰাছজনিত ৰোগ যিয়ে মূলতঃ মেডুলা আৰু অন্ত্ৰৰ দৰে অংগক আক্ৰমণ কৰে। কুকুৰৰ মলত থকা তেজৰ উপৰিও কেনিন পাৰ্ভ’ভাইৰাছে তীব্ৰ ৰক্তহীনতা, বমি, পানীলগা, জ্বৰ, ওজন আৰু ভোক কমি যোৱা, উদাসীনতা আৰু বমিৰ সৃষ্টি কৰে। টিকাবিহীন কুকুৰ পোৱালিত কেনিন পাৰ্ভ’ভাইৰাছ বেছিকৈ দেখা যায় আৰু ইয়াৰ অগ্ৰগতি সোনকালে হোৱাৰ প্ৰৱণতা থাকে, অৰ্থাৎ বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে উন্নত চিকিৎসা নিশ্চিত কৰিবলৈ চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি হোৱাৰ প্ৰয়োজন হয়।

পাৰভোভাইৰাছৰ উপৰিও কুকুৰৰ মলত থকা তেজ জিয়াৰ্ডিয়া হ’ব পাৰে। কেনিন জিয়াৰ্ডিয়া হৈছে প্ৰধানকৈ ক্ষুদ্ৰান্ত্ৰত বাস কৰা প্ৰ’ট’জ’ৱাৰ দ্বাৰা হোৱা পৰজীৱী সংক্ৰমণ, য’ত ই বৃদ্ধি পায়। ইয়াৰ মূল লক্ষণসমূহ হ’ল তেজ থকা কোমল মল, বমি, চুলি সৰা, পেটৰ বিষ, উদাসীনতা, পানীলগা, ভোক কমি যোৱা আৰু ওজন কমি যোৱা। চিকিৎসা নকৰিলে এই ৰোগ অতি ভয়াৱহ হ’ব পাৰে। সৌভাগ্যক্ৰমে কেনিন জিয়াৰ্ডিয়া নিৰাময়যোগ্য আৰু টিকাকৰণৰ দ্বাৰাও ইয়াক প্ৰতিৰোধ কৰিব পৰা যায়।

অন্ত্ৰত প্ৰদাহ হ’লে কুকুৰৰ মলতো তেজ হ’ব পাৰে

কুকুৰৰ পাচনতন্ত্ৰৰ অংগবোৰে বিভিন্ন প্ৰদাহত ভুগিব পাৰে গোটেই জীৱন। ইয়াৰ উদাহৰণ হ’ল পেনক্ৰিয়াটাইটিছ, যিটো হৈছে পেনক্ৰিয়াচৰ প্ৰদাহ। শৰীৰৰ অতিৰিক্ত চৰ্বিয়ে শেষত অংগটোক অতিৰিক্ত বোজাই কৰি পেলায়, যিটোৱে স্বাভাৱিকতকৈ অধিক কষ্ট কৰিব লাগে। এনে প্ৰচেষ্টাৰ ফলত কপ্ৰদাহ. কুকুৰৰ গেষ্ট্ৰাইটিছ হৈছে পেটৰ আৱৰণৰ প্ৰদাহ, সাধাৰণতে খাদ্যৰ অভাৱ বা আৱেগিক কাৰক যেনে মানসিক চাপ আৰু উদ্বেগৰ ফলত হয়।

কেনিন গেষ্ট্ৰাইটিছ, পাছলৈ, সমগ্ৰ নলীৰ প্ৰদাহ।জীৱটোৰ পাচনতন্ত্ৰৰ তলৰ অংশ , যাৰ সম্ভাৱ্য কাৰণ আটাইতকৈ ভিন্ন: সংক্ৰমণ (ভাইৰেল, বেক্টেৰিয়া, পৰজীৱী), এলাৰ্জী বা খাদ্য বিষক্ৰিয়া, খাদ্যৰ অভাৱ, অন্ত্ৰৰ বাধা, বা পাচনতন্ত্ৰৰ অংগসমূহক প্ৰভাৱিত কৰা আন যিকোনো সমস্যা। কুকুৰৰ মলত তেজ ওলোৱা এই সকলোবোৰ প্ৰদাহৰ সাধাৰণ লক্ষণ যিয়ে অন্ত্ৰত প্ৰভাৱ পেলায় আৰু সাধাৰণতে ইয়াৰ লগত বমি, উদাসীনতা আৰু ভোক হেৰুৱাৰ দৰে ক্লাছিক লক্ষণো দেখা দিয়ে।

কুকুৰৰ মলত তেজ থকাটো প্ৰায়ে বিষক্ৰিয়া বা এলাৰ্জীৰ লক্ষণ।

কুকুৰৰ মলত তেজ থকাটো সদায় পৰজীৱী বা সংক্ৰমণৰ লক্ষণ নহয়। এলাৰ্জী বা খাদ্য বিষক্ৰিয়াৰ ফ্ৰেমৰ বাবে এই অৱস্থা হোৱাটো অতি সাধাৰণ কথা। পোহনীয়া জন্তুটোৰ শৰীৰটো কিছুমান নিষিদ্ধ কুকুৰৰ খাদ্য গ্ৰহণ কৰিবলৈ সাজু নহয়। ফলত জন্তুটোৰ এলাৰ্জি বা মদ্যপান হয়। ইয়াৰে এটা পৰিণতি হ’ল কুকুৰৰ মলত তেজ, যিটো সোনকালে উপযুক্ত যত্ন নোলোৱা হ’লে অতি বিপদজনক হ’ব পাৰে।

উল্লেখযোগ্য যে কেৱল খাদ্যই কুকুৰটোক বিষাক্ত কৰিব নোৱাৰে। এতিয়াও বিষক্ৰিয়া হৈ আছেঔষধ, চাফাই সামগ্ৰী আৰু আনকি কুকুৰৰ বাবে বিষাক্ত উদ্ভিদৰ বাবেও। তেওঁক যিয়েই নহওক কিয়, আমি সাধাৰণতে কুকুৰটোৱে বমি কৰি তেজ খালী কৰা, অতিৰিক্ত লালা ওলোৱা, ছালৰ সমস্যা বা আনকি আক্ৰমণ কৰা দেখিবলৈ পাওঁ।

যেতিয়া পোহনীয়া জন্তুৱে বিদেশী বস্তু গিলি পেলায়, তেতিয়া কুকুৰৰ মলত তেজ পৰ্যবেক্ষণ কৰাও সম্ভৱ

কুকুৰৰ মলত কি তেজ হ’ব পাৰে সেই কথা বুজাই দিয়া আন এটা কাৰণ হ’ল বিদেশী বস্তু বিন্ধি থকাটো কুকুৰৰ অংগসমূহ। কুকুৰটোৱে কেতিয়া খেলনা, আচবাব, চপ্পল বা সন্মুখত দেখা আন যিকোনো বস্তু কামোৰে জানেনে? কি কামোৰা হৈছে তাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰি বস্তুটোৰ কোনো অংশ শেষত জন্তুটোৱে গ্ৰহণ কৰিব পাৰে। ইয়াৰ লগে লগে এই বস্তুটোৱে পাচনতন্ত্ৰৰ কোনো অংশত বাধা বা আনকি ছিদ্ৰও কৰি পেলাব পাৰে। এইদৰে ৰক্তক্ষৰণ হয় যাৰ ফলত কুকুৰৰ মলত তেজ ওলায়। আমাৰ কুকুৰে হাড়, প্লাষ্টিক বা কাঠৰ বস্তু কামোৰাৰ সময়ত এইটো সাধাৰণ কথা। এই ক্ষেত্ৰত ৰক্তক্ষৰণ সাধাৰণতে হেমাট’চেজিয়া ধৰণৰ হয়।

কুকুৰ পোৱালিৰ মলত থকা তেজ সদায় অতি সাৱধানে অনুসন্ধান কৰিব লাগে

আমি ইতিমধ্যে জানো যে কুকুৰৰ মলত থকা তেজে সদায় জন্তুটোৰ স্বাস্থ্যৰ কিবা এটা ভুল হোৱাৰ ইংগিত দিয়ে। ই কেইবাটাও ৰোগত সাধাৰণ লক্ষণ আৰু, সেয়েহে, আমি ক’ব নোৱাৰো যে ই এটা নিৰ্দিষ্ট জাতি বা বয়সত বেছি সাধাৰণ। কুকুৰ পোৱালি, প্ৰাপ্তবয়স্ক বা বৃদ্ধ কুকুৰে এই ৰোগত আক্ৰান্ত হ’ব পাৰেসমস্যা. কিন্তু কুকুৰ পোৱালিৰ মলত থকা তেজ বিশেষ মনোযোগৰ প্ৰয়োজন। কুকুৰ পোৱালিবোৰ বিকাশৰ পৰ্যায়ত আছে। অৰ্থাৎ প্ৰাপ্তবয়স্কৰ শৰীৰৰ দৰে ৰোগৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ আপোনাৰ শৰীৰ প্ৰস্তুত নহয়। ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা এতিয়াও শক্তিশালী হোৱা নাই, সেয়েহে সদায় যিমান পাৰি সোনকালে চিকিৎসা আৰম্ভ কৰিব লাগে।

কুকুৰ পোৱালিৰ মলত তেজ ওলোৱাৰ আটাইতকৈ সঘনাই কাৰণ হ’ল কৃমিৰ উপৰিও কেনিন জিয়াৰ্ডিয়া আৰু কেনিন পাৰ্ভ’ভাইৰাছ। এই ৰোগবোৰ সৰু কুকুৰটোৰ বাবে অতি চিন্তনীয় কাৰণ, যিহেতু সি এইবোৰৰ সৈতে মোকাবিলা কৰিবলৈ শাৰীৰিকভাৱে প্ৰস্তুত নহয়, সেয়েহে ইহঁতে জন্তুটোক মৃত্যুৰ মুখলৈও লৈ যাব পাৰে। গতিকে কুকুৰ পোৱালিটোৰ মলত তেজ দেখা পালে পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ নিবলৈ কুণ্ঠাবোধ নকৰিব। সমস্যাটো যিমানেই সোনকালে আৱিষ্কাৰ হ’ব সিমানেই দ্ৰুত আৰু ফলপ্ৰসূ চিকিৎসাৰ সম্ভাৱনা বেছি।

কুকুৰৰ মলত কি তেজ হ’ব পাৰে সেইটো নিৰ্ণয় কৰাটোৱেই হৈছে প্ৰথম পদক্ষেপ এটা ফলপ্ৰসূ চিকিৎসা

যেতিয়াই কুকুৰৰ মলত তেজ দেখা যায় তেতিয়াই পোহনীয়া জন্তুটোক তৎক্ষণাত পশু চিকিৎসকৰ ওচৰলৈ লৈ যোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। জন্তুটোৰ চিকিৎসা কেনেকুৱা হ’ব সেয়া অৱশ্যে কিহৰ বাবে সমস্যাৰ সৃষ্টি হৈছে তাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰিব। গতিকে সঠিক নিদানত উপনীত হোৱাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। পশু চিকিৎসকৰ ওচৰ পোৱাৰ লগে লগে পোহনীয়া জন্তুটোৱে দেখা দিয়া সকলো লক্ষণ বিশেষজ্ঞক জনাওক, শাৰীৰিক আৰু আচৰণগত দুয়োটা দিশতে। পৰাপক্ষত তেজৰ ফটো তুলি লওককুকুৰৰ মলত ভৰাই ডাক্তৰক দেখুৱাওক। তেনেকৈয়ে তেওঁ ইতিমধ্যে জানিব যে তেওঁৰ টাইপ কি আৰু কিছুমান সম্ভাৱনা নাইকিয়া কৰিব পাৰিব। পশু চিকিৎসকে পৰীক্ষাৰ নিৰ্দেশ দিব আৰু তাৰ পিছত আপোনাৰ সঠিক নিদান হ’ব। মন কৰিবলগীয়া যে আপুনি কেতিয়াও আপোনাৰ জন্তুটোক আত্মচিকিৎসা কৰা উচিত নহয়। কুকুৰৰ মলত তেজ ওলোৱাৰ ক্ষেত্ৰত যিটো অতি গুৰুতৰ ৰোগ হ’ব পাৰে, সেয়া প্ৰায়ে প্ৰথমতে কেৱল মৃদু বদহজম যেন লাগে, আৰু বিপৰীতভাৱে। গতিকে সদায় পশু চিকিৎসকৰ লগত কথা পাতক আৰু মাত্ৰ তেওঁলোকৰ নিৰ্দেশনা অনুসৰণ কৰক।

কুকুৰৰ মলত তেজ: এই লক্ষণ থকা জন্তুটোৰ চিকিৎসা কেনেকৈ কৰিব?

কুকুৰৰ মলত তেজৰ কাৰণ আৱিষ্কাৰ কৰিলোঁ: এতিয়া কেনেকৈ চিকিৎসা কৰিব? প্ৰতিটো পৰিস্থিতিৰ বাবে পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ মানি চলক। উদাহৰণস্বৰূপে, মদ্যপানৰ ক্ষেত্ৰত গেষ্ট্ৰিক লেভেজ কৰা আৰু সক্ৰিয় কয়লা ব্যৱহাৰ কৰাটো প্ৰয়োজনীয় হ’ব পাৰে। প্ৰদাহ আৰু সংক্ৰমণৰ কথা ক’বলৈ গ’লে সাধাৰণতে এন্টিবায়টিক আৰু বিষ নিৰাময় ঔষধ প্ৰেছক্ৰিপচন কৰা হয়। যদি কাৰণ পাৰ্ভ’ভাইৰাছ হয় তেন্তে চিকিৎসাও ঔষধ আৰু সাধাৰণতে চিকিৎসালয়ত ভৰ্তি হোৱাৰ প্ৰয়োজন হয়।

কেনিন জিয়াৰ্ডিয়া সাধাৰণতে এন্টিবায়টিকৰ দ্বাৰা চিকিৎসা কৰা হয়, ইয়াৰ উপৰিও পৰিৱেশ ভালদৰে পৰিষ্কাৰ কৰি সেই অঞ্চলত থকা পৰজীৱীটো নাইকিয়া কৰা হয়। যদি কাৰণ কৃমি হয় তেন্তে কুকুৰৰ কৃমিনাশক প্ৰয়োগ কৰা হয়। তেজেৰে কোমল মল বনোৱা কুকুৰৰ বেছিভাগ ক্ষেত্ৰতে তৰল চিকিৎসাও প্ৰয়োজনীয়, কিয়নো ডায়েৰিয়াই কুকুৰটোক পানীহীন কৰি পেলায়। এইদৰে, ৰিছেট কৰাটো প্ৰয়োজনীয়শৰীৰত থকা তৰল পদাৰ্থ আৰু ইলেক্ট্ৰ’লাইট। আমি দেখিবলৈ পাওঁ যে কুকুৰৰ মলত তেজৰ চিকিৎসা অতি বহল আৰু সেয়েহে কি কৰিব লাগিব সেয়া কেৱল এজন পেছাদাৰী ব্যক্তিয়েহে ইংগিত দিব পাৰে।

কুকুৰৰ মলত তেজৰ অৱস্থা এৰাই চলাৰ পৰামৰ্শ

যিহেতু কুকুৰৰ মলত তেজ সদায় পূৰ্বৰ স্বাস্থ্যজনিত সমস্যাৰ লক্ষণ, এই অৱস্থাৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ সৰ্বোত্তম উপায় হ'ল... এই সমস্যাবোৰত আক্ৰান্ত হোৱাৰ পৰা জন্তু। যিহেতু কুকুৰৰ মলত কি তেজ হ’ব পাৰে তাৰ সম্ভাৱনা অত্যন্ত ভিন্ন, সেয়েহে জন্তুটোৰ স্বাস্থ্য আৰু পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ সৰু সৰু কথাবোৰৰ প্ৰতি মনোযোগ দিয়াটো অতি প্ৰয়োজনীয়। ইয়াৰ ভিতৰত এটা প্ৰধান সাৱধানতা হ’ল কুকুৰৰ কৃমিনাশক আৰু ভেকচিনৰ তথ্য নতুনকৈ ৰখা। তেনেকৈয়ে আপুনি পোহনীয়া জন্তুটোক কৃমি আৰু পাৰ্ভোভাইৰাছ আৰু কেনিন জিয়াৰ্ডিয়াৰ দৰে ৰোগত আক্ৰান্ত হোৱাৰ পৰা ৰক্ষা কৰে।

ইয়াৰ উপৰিও ভেকচিন আৰু কৃমিনাশক প্ৰয়োগ কৰাৰ আগতে মালিকে কুকুৰটোক খোজ কাঢ়িব নোৱাৰে। সংক্ৰামক দ্ৰব্য থাকিব পৰা ৰাজহুৱা স্থানত থাকিলে টিকাবিহীন কুকুৰ পোৱালি এটা ৰোগত আক্ৰান্ত হোৱাটো বহুত সহজ হয়। কিন্তু উল্লেখযোগ্য যে, ভেকচিনটো শেহতীয়াকৈ থাকিলেও অজ্ঞাত বস্তু আৰু জীৱ-জন্তুৰ সংস্পৰ্শলৈ অহাৰ পৰা জন্তুটোক বাধা দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণ, কিয়নো সেইবোৰ দূষিত হ’ব পাৰে। শেষত কুকুৰক খুৱাই দিয়াৰ যত্ন লওক। ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা বৃদ্ধি কৰিবলৈ মানসম্পন্ন খাদ্য আগবঢ়াওক, নিষিদ্ধ কুকুৰৰ খাদ্য নিদিব আৰু অতিৰিক্ত চৰ্বিৰ পৰা আঁতৰি থাকিব। লগতে ৰাখকমদ্যপানৰ পৰা হাত সাৰিবলৈ জন্তুৰ হাতৰ নাগালেৰে আঁতৰত চাফাই কৰা সামগ্ৰী আৰু ঔষধ।