কুকুৰৰ তালু আমাৰ তুলনাত বেলেগ, কিন্তু ই উদাহৰণস্বৰূপে মেকুৰীৰ দৰে বিবেচনাশীল নহয়। বিড়ালৰ পোৱালিবোৰ কঠোৰভাৱে মাংসভোজী প্ৰাণী, আৰু ঠিক সেইবাবেই ইহঁতৰ খাদ্য মূলতঃ প্ৰটিনৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি তৈয়াৰ কৰা হয়। আনহাতে কুকুৰৰ ইমান কঠোৰ খাদ্যাভ্যাস নাথাকে আৰু এই খাদ্যৰ নমনীয়তাই বহুতকে ভাবিবলৈ বাধ্য কৰে যে কুকুৰ মাংসভোজী নে নহয়। ইয়াৰ উপৰিও কুকুৰৰ খাদ্য সম্পৰ্কে আন প্ৰশ্নো উত্থাপন হ’ব পাৰে যে কুকুৰে প্ৰতিদিনে কিমান পৰিমাণৰ খাদ্য গ্ৰহণ কৰিব লাগে? সঠিক ধৰণৰ খাদ্য কেনেকৈ বাছি ল’ব? কুকুৰৰ খাদ্যাভ্যাসৰ অংশ হ’ব পাৰে বা নহ’বও পাৰে?

আটাইবোৰ কথাৰ পাছতো কুকুৰ মাংসভোজী, তৃণভোজী নে সৰ্বভোজী নেকি?

বহু টিউটৰে কুকুৰৰ খাদ্য কেনেকৈ কাম কৰে আৰু... কুকুৰটো মাংসভোজী, তৃণভোজী বা সৰ্বভোজী নেকি বুলি ভাবিব পাৰি, তেন্তে তাৰ অৰ্থ কি সেই বিষয়ে অলপ বেছি বুজি পোৱাৰ সময় আহি পৰিছে। তৃণভোজী হৈছে এনে প্ৰাণী যিয়ে কেৱল উদ্ভিদ খায়, যিটো কুকুৰৰ ক্ষেত্ৰত স্পষ্টভাৱে নহয়। আনহাতে মাংসভোজী প্ৰাণীৰ খাদ্যৰ মূল ভিত্তি হিচাপে মাংস থাকে আৰু সৰ্বভোজী হ’ল “সকলো বস্তুৰ অলপ” খোৱা লোক। অৰ্থাৎ ইহঁতে মাংসভোজীৰ দৰে মাংস আৰু তৃণভোজীৰ দৰে উদ্ভিদ আৰু শাক-পাচলি দুয়োটাকে খাব পাৰে।

গতিকে, আটাইবোৰ কথাৰ পাছতো, কুকুৰটো সৰ্বভোজী নেকি, যিহেতু সি ইয়াৰ উপৰিও আন বস্তুও খায়মাংস? উত্তৰটো সহজ: নহয়। কুকুৰেও যিমানেই শাক-পাচলি খাব পাৰে, তাৰ অৰ্থ এইটো নহয় যে কেৱল তাৰ ওপৰত ভিত্তি কৰি খাদ্য গ্ৰহণ কৰি জীয়াই থাকিব পাৰে। বিড়ালৰ জীৱতকৈ ইহঁত অধিক নমনীয় মাংসভোজী, কিন্তু কেনিন জীৱৰ সঠিক কাৰ্য্যকলাপ বজাই ৰাখিবলৈ প্ৰটিন এতিয়াও এক পুষ্টিকৰ আৰু অপৰিহাৰ্য উৎস।

কুকুৰ তেওঁ মাংসভোজী আৰু খাদ্যত তেওঁৰ প্ৰয়োজনীয় সকলো বস্তু থাকে

কুকুৰৰ পুষ্টিৰ প্ৰয়োজনীয়তা পূৰণ কৰিবলৈ কুকুৰৰ খাদ্যই আটাইতকৈ পৰামৰ্শ দিয়া খাদ্য, কাৰণ খাদ্যত সঠিক পৰিমাণত সকলো পুষ্টিকৰ উপাদান থাকে: প্ৰটিন, চৰ্বি, কাৰ্বহাইড্ৰেট, আঁহ, ভিটামিন আৰু... খনিজ পদাৰ্থ। বিড়ালৰ খাদ্যৰ দৰে কুকুৰৰ খাদ্যত কাৰ্বহাইড্ৰেট বেছি থাকে যদিও তথাপিও ইয়াৰ গঠনত ভাল পৰিমাণৰ প্ৰটিন থকাটোও প্ৰয়োজন। ইয়াৰ উপৰিও টিউটৰসকলে জীৱনৰ পৰ্যায় (সেয়া কুকুৰ পোৱালি হওক, প্ৰাপ্তবয়স্ক হওক বা বৃদ্ধ হওক) আৰু জন্তুৰ শাৰীৰিক আকাৰ আদি দিশৰ প্ৰতিও কিছু গুৰুত্ব দিয়াটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।

কুকুৰৰ বাবে চকলেট? কোনো প্ৰকাৰেই নহয়! কুকুৰৰ বাবে কিছুমান খাদ্য নিষিদ্ধ

যেতিয়া আমি কুকুৰটোক আদৰ-সাদৰ কৰাৰ কথা কওঁ তেতিয়া কোনো কাৰণতে চকলেট তালিকাত থাকিব নালাগে। কাৰণ চকলেটত থকা থিঅ’ব্ৰ’মাইন নামৰ পদাৰ্থটো অধিক পৰিমাণে গ্ৰহণ কৰিলে কুকুৰৰ বাবে অতি বিষাক্ত হয়, আনকি জন্তুটোক অতিমাত্ৰা সেৱনলৈও বাধ্য কৰিব পাৰে। ইয়াৰ উপৰিও আন কিছুমানকুকুৰৰ খাদ্যৰ কথা কওঁতে নিষিদ্ধ হ’বলগীয়া খাদ্যসমূহ হ’ল: সাধাৰণতে চেনি আৰু মিঠাই, কিচমিচ, হালধি, পিঁয়াজ, কেঁচা মাংস, পশুৰ হাড়, মদ্যপান, কফি, মেকাডেমিয়া বাদাম। এই সকলোবোৰ কুকুৰৰ স্বাস্থ্যৰ বাবে অত্যন্ত ক্ষতিকাৰক।

কুকুৰৰ খাদ্যত কেইবাটাও উপাদান মিহলাই লোৱাটো ক্ষতিকাৰক হ’ব পাৰে

যিসকলে পাকঘৰত সোমাই চাৰি ভৰিৰ বন্ধুক সন্তুষ্ট কৰিবলৈ বিভিন্ন ৰেচিপি বনাবলৈ চেষ্টা কৰি ভাল পায়, তেওঁলোকৰ বাবে সেয়া হোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ অতি মনোযোগী। কুকুৰৰ খাদ্যত সকলো উপাদান সঠিক পৰিমাণত থাকে, কিন্তু যেতিয়া আমি নিজাববীয়াকৈ কুকুৰৰ বাবে খাদ্য প্ৰস্তুত কৰাৰ কথা কওঁ, তেতিয়া উপাদান মিহলি কৰাটো ভাল ধাৰণা নহ’বও পাৰে, বিশেষকৈ যদিহে পশু পুষ্টিৰ পেছাদাৰী বিশেষজ্ঞই ইংগিত নিদিয়ে।

কুকুৰৰ জীৱই মানুহৰ দৰে কিছুমান উপাদান প্ৰক্ৰিয়াকৰণ কৰিব নোৱাৰে, আৰু সেয়েহে যিকোনো মিশ্ৰণ (বিশেষকৈ মছলাৰ সৈতে) শেষত কুকুৰৰ গেছ আৰু পেটৰ তীব্ৰ বিষ হ’ব পাৰে। কিছুমান ক্ষেত্ৰত গেষ্ট্ৰিক টৰ্চনও হ’ব পাৰে। বন্ধুৰ খাদ্যত যেতিয়াই কিবা এটা সলনি কৰিব বিচাৰে তেতিয়াই পশু চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ ল’বলৈ নাপাহৰিব।